Nie zdziwię się, jak – widząc tytuł tego posta – uznacie, że marzec 2013 r. bardziej sprzyja odkrywaniu nowych nagrań niż roztrząsaniu tego, co działo się w dawno minionym roku 2012. Mam jednak coś na swoją obronę. Przygotowanie takiego podsumowania wymaga ode mnie dziesiątków godzin zbierania danych, a następnie sensownego ich wyselekcjonowania, później zaś ułożenia ich w odpowiednie „bloki”. Czuję jednak, że podjęcie się takiego wyzwania ma sens, ponieważ dzięki temu w jednym miejscu znajdziecie wszystko, co wiedzieć powinniście o sprzedaży muzyki na brytyjskim rynku fonograficznym w danym (w tym przypadku – 2012) roku, a jednocześnie ja mogę Wam dzięki temu pokazać, czym się interesuje.
Tym razem podsumowanie roku w muzyce na rynku brytyjskim podzieliłem na 2 wpisy. W pierwszym pochylam się nad singlami, w drugim nad albumami. Przy czym wypada poczynić na wstępie pewną uwagę… Słowo „singiel” powinniście w tym przypadku rozumieć bardzo szeroko, a więc szerzej niż wynikało to z blogowego wpisu znajdującego się pod TYM adresem, w którym próbowałem opisać, czym właściwie jest singiel.
Aż tak szerokie rozumienie słowa „singiel” w kontekście tego posta jest konieczne, ponieważ sukcesywnie wzrasta znaczenie tego, że piosenka nie musi być podniesiona do rangi oficjalnego singla, by mogła pojawić się w zestawieniu sprzedaży, co z kolei zawdzięczamy sprzedaży cyfrowej plików muzycznych. Co prawda w dalszym ciągu to przede wszystkim oficjalne single stają się na świecie, w tym w Wielkiej Brytanii, największymi przebojami, ale zaznaczyć wypada, iż: jeżeli piszę poniżej, że jakaś piosenka była „najlepiej sprzedającym się singlem”, oznacza to, że biorę pod uwagę nie tylko utwory, który faktycznie były singlami, ale także wszystkie inne, których sprzedaż również jest przez The Official Charts Company (dalej: OCC) zliczana.
Nawiasem mówiąc, większość danych zaprezentowanych w przygotowanym przeze mnie podsumowaniu posiadam dzięki ich zgromadzeniu na skutek czytania na bieżąco informacji pochodzących ze strony OCC, aczkolwiek nie jest to jedyne źródło mojej wiedzy. Zresztą, część danych to naturalna konsekwencja interesowania się muzyką przez blisko 20 lat.
SINGLE
*W 2012 r. 36 singli gościło na 1. miejscu The UK Singles Chart.
Rok wcześniej „numerów jeden” na liście singli było w Wielkiej Brytanii w sumie 31, w 2010 r. – 35, w 2009 r. – 31, w 2008 r. – 21, a w 2007 r. – tylko 18 (to wtedy tygodniami szczyt listy okupowały przeboje: „Umbrella” Rihanny i Jaya-Z – 10 tygodni, „Bleeding love” Leony Lewis – 7 tygodni). W 2012 r. takich nagrań było zatem więcej niż w ostatnich kilku latach. Co ciekawe, w 2000 r. aż 43 różne tytuły zameldowały się na czele listy.
*Tak przedstawia się pełna lista singlowych „numerów jeden” na The UK Singles Chart z roku 2012:
(w nawiasie podaję, w jakim nakładzie rozszedł się singiel w tygodniu, w którym przebywał na 1. miejscu listy)
– Coldplay „Paradise” – 1 tydzień na szczycie (108 390 kopii)
– Flo Rida „Good feeling” – 1 tydzień (50 907 kopii)
– Jessie J „Domino” – 2 tygodnie (57 369 kopii + 64 255 kopii)
– Cover Drive „Twilight” – 1 tydzień (76 109 kopii)
– David Guetta feat. Sia „Titanium” – 1 tydzień (85 985 kopii)
– Gotye feat. Kimbra „Somebody that I used to know” – 5 tygodni (1 + 4) (83 265 kopii + 95 338 kopii + 87 057 kopii + 81 437 kopii + 71 521 kopii)
– DJ Fresh feat. Rita Ora „Hot right now” – 1 tydzień (127 998 kopii)
– Katy Perry „Part of me” – 1 tydzień (79 079 kopii)
– Chris Brown „Turn up the music” – 1 tydzień (83 777 kopii)
– Carly Rae Jepsen „Call me maybe” – 4 tygodnie (106 657 kopii + 110 024 kopie + 114 993 kopie + 99 569 kopii)
– Tulisa „Young” – 1 tydzień (121 694 kopie)
– Rita Ora feat. Tinie Tempah „R.I.P.” – 2 tygodnie (104 592 kopie + 57 434 kopie)
– fun. feat. Janelle Monáe „We are young” – 1 tydzień (72 977 kopii)
– Rudimental feat. John Newman „Feel the love” – 1 tydzień (93 841 kopii)
– Gary Barlow & The Commonwealth Band feat. Military Wives „Sing” – 1 tydzień (141 670 kopii)
– Cheryl Cole „Call my name” – 1 tydzień (152 001 kopia)
– Maroon 5 feat. Wiz Khalifa „Payphone” – 2 tygodnie (1 + 1) (141 410 kopii + 73 998 kopii)
– will.i.am feat. Eva Simons „This is love” – 1 tydzień (102 320 kopii)
– Florence + The Machine „Spectrum (say my name) (Calvin Harris remix)” – 3 tygodnie (64 816 kopii + 63 960 kopii + 65 790 kopii)
– Wiley feat. Ms D „Heatwave” – 2 tygodnie (114 121 kopii + 69 713 kopii)
– Rita Ora „How we do (party)” – 1 tydzień (100 436 kopii)
– Sam And The Womp „Bom bom” – 1 tydzień (107 461 kopii)
– Little Mix „Wings” – 1 tydzień (106 766 kopii)
– Ne-Yo „Let me love you (until you learn to love yourself)” – 1 tydzień (88 784 kopie)
– The Script feat. will.i.am „Hall of fame” – 2 tygodnie (70 150 kopii + 63 980 kopii)
– Psy „Gangnam style” – 1 tydzień (84 421 kopii)
– Rihanna „Diamonds” – 1 tydzień (105 953 kopie)
– Swedish House Mafia feat. John Martin „Don’t you worry child” – 1 tydzień (135 563 kopie)
– Calvin Harris feat. Florence Welch „Sweet nothing” – 1 tydzień (94 154 kopie)
– Labrinth feat. Emeli Sandé „Beneath your beautiful” – 1 tydzień (107 775 kopii)
– Robbie Williams „Candy” – 2 tygodnie (137 581 kopii + 90 812 kopii)
– One Direction „Little things” – 1 tydzień (85 308 kopii)
– Olly Murs feat. Flo Rida „Troublemaker” – 2 tygodnie (121 497 kopii + 82 696 kopii)
– Gabrielle Aplin „The power of love” – 1 tydzień (57 515 kopii)
– James Arthur „Impossible” – 2 tygodnie (1 + 1) (489 560 kopii + 183 660 kopii)
– The Justice Collective „He ain’t heavy, he’s my brother” – 1 tydzień (269 248 kopii) (piosenka była bożonarodzeniowym „numerem jeden” na The UK Singles Chart)
*Spośród 36 singli, które w 2012 r. znajdowały się na czele brytyjskiej listy sprzedaży singli:
– 5 było „numerem jeden” również w USA (Gotye feat. Kimbra „Somebody that I used to know”, Katy Perry „Part of me”, Carly Rae Jepsen „Call me maybe”, fun. feat. Janelle Monáe „We are young”, Rihanna „Diamonds”); w 2011 r. było 7 takich tytułów;
– 16 było nagranych w formie kolaboracji kilku funkcjonujących jako samodzielne podmioty artystów (David Guetta feat. Sia „Titanium”, Gotye feat. Kimbra „Somebody that I used to know”, DJ Fresh feat. Rita Ora „Hot right now”, Rita Ora feat. Tinie Tempah „R.I.P.”, fun. feat. Janelle Monáe „We are young”, Rudimental feat. John Newman „Feel the love”, Gary Barlow & The Commonwealth Band feat. Military Wives „Sing”, Maroon 5 feat. Wiz Khalifa „Payphone”, will.i.am feat. Eva Simons „This is love”, Wiley feat. Ms D „Heatwave”, The Script feat. will.i.am „Hall of fame”, Swedish House Mafia feat. John Martin „Don’t you worry child”, Calvin Harris feat. Florence Welch „Sweet nothing”, Labrinth feat. Emeli Sandé „Beneath your beautiful”, Olly Murs feat. Flo Rida „Troublemaker”, The Justice Collective „He ain’t heavy, he’s my brother”); a 17, jeżeli uwzględnić kolaborację Florence + The Machine i Calvina Harrisa przy utworze „Spectrum (say my name) (Calvin Harris remix)”, chociaż Harris nie jest co do zasady podawany jako „wykonawca” tego utworu; w 2011 r. było 13 takich tytułów;
– 8 to single wydane przez finalistów programów typu talent show (Carly Rae Jepsen „Call me maybe”, Military Wives „Sing”, Cheryl Cole „Call my name”, Little Mix „Wings”, One Direction „Little things”, Olly Murs „Troublemaker”, James Arthur „Impossible”, Rebecca Ferguson „He ain’t heavy, he’s my brother” w ramach projektu The Justice Collective); w 2011 r. było 9 takich tytułów.
fot. okładka singla: Cover Drive „Twilight” – jednego z 36 singli, które w 2012 r. figurowały na szczycie The UK Singles Chart (mobo.com)
*Który „numer jeden” w karierze każdego z artystów:
– Coldplay – drugi (ale trzeci dla Chrisa Martina, licząc jego udział w projekcie Band Aid 20)
– Flo Rida – czwarty („Good feeling”) i piąty („Troublemaker”)
– Jessie J – drugi
– Cover Drive – pierwszy
– David Guetta – piąty
– Sia – pierwszy
– Gotye – pierwszy
– Kimbra – pierwszy
– DJ Fresh – drugi
– Rita Ora – pierwszy („Hot right now”), drugi („R.I.P.”) i trzeci („How we do (party)”)
– Katy Perry – trzeci
– Chris Brown – pierwszy
– Carly Rae Jepsen – pierwszy
– Tulisa – pierwszy
– Tinie Tempah – trzeci
– fun. – pierwszy
– Janelle Monáe – pierwszy
– Rudimental – pierwszy
– John Newman – pierwszy
– Gary Barlow – piętnasty (wcześniej: 11 z Take That + 2 solowe + 1 z projektem Helping Haiti)
– Military Wives – drugi
– Cheryl Cole – ósmy (wcześniej: 4 z Girls Aloud + 2 solowe + 1 z projektem Helping Haiti)
– Maroon 5 – pierwszy
– Wiz Khalifa – pierwszy
– will.i.am – siódmy („This is love”) i ósmy („Hall of fame”) (wcześniej: 5 z The Black Eyed Peas + 1 solowy jako „featuring”)
– Eva Simons „This is love” – pierwszy
– Florence + The Machine – pierwszy
– Florence Welch – pierwszy („Spectrum (say my name) (Calvin Harris remix)”) i drugi („Sweet nothing”)
– Calvin Harris – czwarty („Sweet nothing”) (a także piąty, jeżeli liczyć na jego konto 1. miejsce „Spectrum (say my name) (Calvin Harris remix)”)
– Wiley – pierwszy
– Ms D – drugi (pierwszy to „Oopsy daisy”, gdzie Ms D występowała pod swoim prawdziwym nazwiskiem: Dayo Olatunji)
– Sam And The Womp – pierwszy
– Little Mix – trzeci (wcześniej: 1 solowy + 1 z projektem The X Factor Finalists 2011)
– Ne-Yo – piąty
– The Script – pierwszy
– Psy – pierwszy
– Rihanna – siódmy
– Swedish House Mafia – pierwszy (pierwszy także dla każdego z DJ-ów z zespołu)
– John Martin – pierwszy
– Labrinth – drugi
– Emeli Sandé – drugi
– Robbie Williams – szesnasty („Candy”) i siedemnasty („He ain’t heavy, he’s my brother” z projektem The Justice Collective) (wcześniej: 7 z Take That + 6 solowych + 1 z projektem Helping Haiti + 1 z Band Aid 20)
– One Direction – czwarty (wcześniej: 1 solowy + 2 z projektami The X Factor Finalists 2010 oraz 2011)
– Olly Murs – piąty (wcześniej: 3 solowe + 1 z projektem The X Factor Finalists 2009)
– Gabrielle Aplin – pierwszy
– James Arthur – pierwszy
– The Justice Collective – pierwszy (dla projektu o tej nazwie)
a gdyby uwzględnić z osobna muzyków, którzy udzielali się w ramach projektu The Justice Collective:
– Melanie C – dwunasty (wcześniej: 9 ze Spice Girls + 2 solowe)
– Robbie Williams – opisany powyżej
– Gerry Marsden – piąty (wcześniej: 3 z Gerry And The Pacemakers + 1 przy charytatywnym singlu „Ferry cross the Mersey”)
– Paul Heaton – drugi (wcześniej: 1 z The Beautiful South)
– Rebecca Ferguson – drugi (wcześniej: 1 z projektem The X Factor Finalists 2010)
– Holly Johnson – piąty (wcześniej: 3 z Frankie Goes To Hollywood + 1 przy charytatywnym singlu „Ferry cross the Mersey”)
– Tonny Hicks – trzeci (wcześniej: 2 z The Holies)
– Bobby Elliott – trzeci (wcześniej: 2 z The Holies)
– Shane MacGowan – drugi (wcześniej: 1 przy charytatywnym singlu „Perfect day”)
– Paul McCartney – dwudziesty piąty (!) (wcześniej: 17 z The Beatles + 1 solowy + 1 z Wings + 1 w duecie z Stevie Wonderem + + 1 przy charytatywnym singlu „Ferry cross the Mersey” + 2 z Band Aid + 1 z Ferry Aid)
*Piosenki, które po opuszczeniu 1. miejsca listy powróciły na szczyt: 3 tytuły – Gotye feat. Kimbra „Somebody that I used to know” (1 tydzień + powrót na 4 tygodnie), Maroon 5 feat. Wiz Khalifa „Payphone” (1 tydzień + powrót na 1 tydzień), James Arthur „Impossible” (1 tydzień + powrót na 1 tydzień).
Przypomnę, że na The UK Singles Chart takie sytuacje należą do rzadkości, chociaż od roku 2009 zdarzają się nieco częściej. W latach 2000-2011 łącznie 10 nagrań po spadku z 1. miejsca następnie na tę pozycję powróciło. Były to kolejno single: S Club 7 „Don’t stop movin'” (2001 r.), Daniel Bedingfield „Gotta get thru this” (2001/2002 r.), Eric Prydz „Call on me” (2004 r.), Shakira feat. Wyclef Jean „Hips don’t lie” (2006 r.), The Black Eyed Peas „Boom boom pow” (2009 r.), The Black Eyed Peas „I gotta feeling” (2009 r.), Lady Gaga „Bad romance” (2009/2010 r.), Bruno Mars „Just the way you are” (2010 r.), Adele „Someone like you” (2011 r.) i Rihanna feat. Calvin Harris „We found love” (2011 r.).
*Tylko przy 15 tytułach spośród wymienionych powyżej 36 „numerów jeden” z 2012 r. nie widnieje nazwisko/nazwa/pseudonim artysty reprezentującego brytyjską fonografię. Ta niebrytyjska piętnastka to kolejno następujące single: Flo Rida „Good feeling”, Cover Drive „Twilight”, David Guetta feat. Sia „Titanium”, Gotye feat. Kimbra „Somebody that I used to know”, Katy Perry „Part of me”, Chris Brown „Turn up the music”, Carly Rae Jepsen „Call me maybe”, fun. feat. Janelle Monáe „We are young”, Maroon 5 feat. Wiz Khalifa „Payphone”, will.i.am feat. Eva Simons „This is love”, Ne-Yo „Let me love you (until you learn to love yourself)”, The Script feat. will.i.am „Hall of fame”, Psy „Gangnam style”, Rihanna „Diamonds” i Swedish House Mafia feat. John Martin „Don’t you worry child”. W 2011 r. było mniej takich tytułów, bo 9.
*W 2012 r. 1 artysta umieścił na 1. miejscu listy 3 tytuły sygnowane jego nazwiskiem/nazwą/pseudonimem: Rita Ora. W 2011 r. oraz w 2010 r. nie było takiego artysty. W tamtym czasie żaden muzyk nie zanotował więcej niż 2 „numery jeden” w ciągu danego roku. W 2011 r. było 8 wykonawców z 2 „numerami jeden”. W 2012 r. było tylko 5 takich wykonawców (Flo Rida, will.i.am, Florence Welch, Calvin Harris, Robbie Williams). Warto odnotować, że Rita Ora na 1. miejscu listy umieściła 3 swoje pierwsze single w karierze: „Hot right now”, „R.I.P.” i „How we do (party)”. Dobrą passę przerwał singiel „Shine ya light” (#10).
*Najdłuższy pobyt na szczycie listy w 2012 r.: 5 tygodni – Gotye feat. Kimbra „Somebody that I used to know”. Z tym że piosenka nie przebywała na szczycie w sposób nieprzerwany, ponieważ po 1 tygodniu spędzonym na 1. miejscu na tydzień opuściła szczyt, by następnie powrócić na niego na 4 kolejne tygodnie. Gdyby zatem zawęzić pole poszukiwań do singli, które w 2012 r. najwięcej tygodni z rzędu spędziły na 1. miejscu, wówczas okaże się, że 4-tygodniowy wynik obok „Somebody that I used to know” zaliczył również singiel „Call me maybe” Carly Rae Jepsen. 3 tygodnie spędził na szczycie singiel „Spectrum (say my name) (Calvin Harris remix)” Florence + The Machine. Tymczasem łącznie 2 tygodnie spędziło na szczycie 8 singli, z czego 6 w sposób nieprzerwany (Jessie J „Domino”, Rita Ora feat. Tinie Tempah „R.I.P.”, Wiley feat. Ms D „Heatwave”, The Script feat. will.i.am „Hall of fame”, Robbie Williams „Candy”, Olly Murs feat. Flo Rida „Troublemaker”) oraz 2 po 1 tygodniu spadły z 1. miejsca i następnie na 1. miejsce powróciły (Maroon 5 feat. Wiz Khalifa „Payphone” i James Arthur „Impossible”).
Z kolei w 2011 r. najdłuższy pobyt na 1. miejscu wynosił 6 tygodni (Rihanna feat. Calvin Harris „We found love”), tyle że w 2 „transzach”, bo 2 razy po 3 tygodnie. W 2010 r. najdłużej 1. miejsce okupowano przez zaledwie 3 tygodnie, a rok wcześniej maksimum wynosiło 4 tygodnie.
*W 2012 r. aż 25 singli zawitało na szczyt listy tylko na 1 tydzień. W 2011 r. takich utworów było 20, a w 2010 r. – 19. Nie powtórzyła się jednak sytuacja, która na The UK Singles Chart zdarzyła się w latach wcześniejszych, tj. w 2011 r. przez 11 kolejnych tygodni na przełomie lata i jesieni zmieniał się „numer jeden”, w 2010 r. działo się tak przez 10 tygodni, a np. w 2005 r. przez 12 następujących po sobie tygodni różne tytuły zastępowały się na czele listy.
fot. kadr z teledysku do najważniejszego nagrania 2012 r. w Wielkiej Brytanii – Gotye feat. Kimbra „Somebody that I used to know” (angielskipodrodze.pl)
*Najwyższy tygodniowy wynik sprzedaży singla z 1. miejsca The UK Singles Chart w roku 2012:
(uwzględniłem tu wszystkie przypadki, gdy singiel w danym tygodniu osiągnął sześciocyfrowy wynik sprzedaży)
23. Rita Ora „How we do (party)” – 100 436 kopii
22. will.i.am feat. Eva Simons „This is love” – 102 320 kopii
21. Rita Ora feat. Tinie Tempah „R.I.P.” – 104 592 kopie (1. tydzień pobytu na 1. miejscu)
20. Rihanna „Diamonds” – 105 953 kopie
19. Carly Rae Jepsen „Call me maybe” – 106 657 kopii (1. tydzień pobytu na 1. miejscu)
18. Little Mix „Wings” – 106 766 kopii
17. Sam And The Womp „Bom bom” – 107 461 kopii
16. Labrinth feat. Emeli Sandé „Beneath your beautiful” – 107 775 kopii
15. Coldplay „Paradise” – 108 390 kopii
14. Carly Rae Jepsen „Call me maybe” – 110 024 kopii (2. tydzień pobytu na 1. miejscu)
13. Wiley feat. Ms D „Heatwave” – 114 121 kopii (1. tydzień pobytu na 1. miejscu)
12. Carly Rae Jepsen „Call me maybe” – 114 993 kopie (3. tydzień pobytu na 1. miejscu)
11. Olly Murs feat. Flo Rida „Troublemaker” – 121 497 kopii (1. tydzień pobytu na 1. miejscu)
10. Tulisa „Young” – 121 694 kopie
9. DJ Fresh feat. Rita Ora „Hot right now” – 127 998 kopii
8. Swedish House Mafia feat. John Martin „Don’t you worry child” – 135 563 kopie
7. Robbie Williams „Candy” – 137 581 kopii (1. tydzień pobytu na 1. miejscu)
6. Maroon 5 feat. Wiz Khalifa „Payphone” – 141 410 kopii
5. Gary Barlow & The Commonwealth Band feat. Military Wives „Sing” – 141 670 kopii
4. Cheryl Cole „Call my name” – 152 001 kopia
3. James Arthur „Impossible” – 183 660 kopii (2. tydzień pobytu na 1. miejscu)
2. The Justice Collective „He ain’t heavy, he’s my brother” – 269 248 kopii
1. James Arthur „Impossible” – 489 560 kopii (1. tydzień pobytu na 1. miejscu)
Dla porównania:
– w 2011 r. 16 razy zdarzyło się, by singiel „numer jeden” znalazł w ciągu 1 tygodnia co najmniej 100 000 nabywców;
– w 2011 r., podobnie jak w 2012 r., dwukrotnie singiel z 1. miejsca przekroczył 200-tysięczny tygodniowy wynik sprzedaży;
– w 2011 r. najwyższy tygodniowy wynik sprzedaży „numeru jeden” nagranego przez amerykańskiego wykonawcę: 144 834 kopie – Bruno Mars „Grenade” (1. tydzień pobytu na 1. miejscu) (był to 5. najlepszy tygodniowy wynik sprzedaży singla z 1. miejsca); obecnie: 141 410 kopii – Maroon 5 feat. Wiz Khalifa „Payphone” (1. tydzień pobytu na 1. miejscu) (jest to 6. najlepszy tygodniowy wynik sprzedaży singla z 1. miejsca);
– w 2011 r. najwyższy tygodniowy wynik sprzedaży singla z 1. pozycji wyniósł 555 622 kopii: Military Wives & Gareth Malone „Wherever you are” (zwycięzca dorocznej batalii o świąteczny „numer jeden” na The UK Singles Chart, a przy tym singiel charytatywny); a w 2010 r. najwyższy tygodniowy wynik sprzedaży singla z 1. pozycji przypadł w udziale innemu charytatywnemu singlowi, tj. „Everybody hurts” projektu Helping Haiti – 453 426 nabywców w tygodniu premiery. Zatem 489 560 kopii singla „Impossible” Jamesa Arthura w tygodniu premiery plasuje go pomiędzy najlepszym wynikiem z 2011 r. a najlepszym wynikiem z 2010 r. Za to gdyby porównać tygodniową sprzedaż singla, który zaliczył w 2012 r. drugi najlepszy w ciągu roku sprzedażowy tydzień, z tygodniową sprzedażą singla, który w 2011 r. zaliczył drugi najlepszy w ciągu roku sprzedażowy tydzień, porównanie to wyjdzie na korzyść singla z 2012 r. W 2011 r. sprzedaż rzędu 210 129 kopii singla Little Mix „Cannonball” zagwarantowała piosence drugi najlepszy w ciągu roku tygodniowy wynik sprzedaży, a w 2012 r. było to 269 248 kopii charytatywnego singla The Justice Collective „He ain’t heavy, he’s my brother”.
*Najwyższy w 2012 r. tygodniowy wynik sprzedaży singla charytatywnego: James Arthur „Impossible” – 489 560 kopii (wynik osiągnięty w notowaniu poprzedzającym najważniejsze w roku notowanie bożonarodzeniowe) (singiel objęty akcją charytatywną Together for Short Lives). Niedaleka była zatem droga do wyniku z 2011 r., gdy najwyższy tygodniowy wynik sprzedaży singla charytatywnego wyniósł 555 622 kopie: Military Wives & Gareth Malone „Wherever you are” (wynik osiągnięty w notowaniu bożonarodzeniowym).
*Najniższy tygodniowy wynik sprzedaży singla z 1. miejsca The UK Singles Chart w roku 2012:
5. Florence + The Machine „Spectrum (say my name) (Calvin Harris remix)” – 63 960 kopii (2. tydzień pobytu na 1. miejscu)
4. Gabrielle Aplin „The power of love” – 57 515 kopii
3. Rita Ora feat. Tinie Tempah „R.I.P.” 57 434 kopie (2. tydzień pobytu na 1. miejscu)
2. Jessie J „Domino” – 57 369 kopii (1. tydzień pobytu na 1. miejscu)
1. Flo Rida „Good feeling” – 50 907 kopii
Dla porównania:
– w 2011 r. najniższy tygodniowy wynik sprzedaży singla z 1. pozycji wyniósł 46 584 kopie: Olly Murs „Dance with me tonight”; a w 2010 r. najniższy tygodniowy wynik sprzedaży singla z 1. pozycji przypadł w udziale grupie Roll Deep i Jodie Connor, których wspólny singiel „Good times” w trzecim tygodniu pobytu na szczycie zakupiono w sile 48 593 kopii;
– w 2011 r. dwukrotnie sprzedaż singla z 1. miejsca nie przekroczyła poziomu 50 tys. kopii; w 2012 r. sytuacja taka nie miała miejsca;
– rekordzistą nadal pozostaje singiel „No tomorrow” kalifornijskiej formacji Orson, który w 2006 r. wskoczył na 1. miejsce The UK Singles Chart mimo sprzedaży równej raptem 17 694 kopie (co ciekawe, gdy singiel osiągał wyższe nakłady, plasował się na niższych lokatach).
*Średnia sprzedaż singla z 1. miejsca w 2012 r. wyniosła blisko 105 800 kopii i jest to wynik nieznacznie lepszy od tego sprzed roku (co ciekawe, niemal 18% tego wyniku wygenerowały ostatnie 4 tygodnie roku). Nadal utrzymuje się zatem tendencja wzrostowa: w 2011 r. średnia sprzedaż singla z 1. miejsca wynosiła 104 395 kopii (niewielki wzrost w stosunku do roku wcześniejszego), w 2010 r. – 102 326 kopii, w 2009 r. – 93 213 kopii, w 2008 r. – 71 528 kopii, a w roku 2007 r. – jedynie 55 425 kopii.
*Nadal jednym z motorów napędowych rynku sprzedaży singli pozostają programy typu talent show, w których w nowych wykonaniach prezentowane są przeboje różnych gwiazd. Dzięki temu wiele piosenek, które lata świetności mają już dawno za sobą, zdołało w 2012 r. powrócić, przynajmniej na 1 tydzień, do top 100 tygodniowej sprzedaży (np. John Legend „Ordinary people” i The Script „The man who can’t be moved”). Talent show pomaga nie tylko „starym” nagraniom, ale również ich znacznie aktualniejszym coverom, tyle że wykonywanym przez uczestników tychże programów. Najbardziej skorzystał na tym zwycięzca 9. brytyjskiej edycji „The X Factor”, James Arthur, który z singlem „Impossible” wdarł się na 1. miejsce The UK Single Chart ze sprzedażą równą 489 560 kopii w tygodniu premiery, a w ciągu miesiąca zdołał (jako 127. singiel w historii brytyjskiej fonografii) „dobić” do 1-milionowego pułapu (szerzej na ten temat OCC pisało tutaj). Należy odnotować, że piosenka „Impossible” w wykonaniu Jamesa Arthura to cover singla barbadoskiej (nie, to nie Rihanna!) wokalistki, Shontelle. Utwór w oryginale był na Wyspach Brytyjskich umiarkowanym przebojem, dochodząc maksymalnie do 9. pozycji na liście.
*Tydzień „otwarcia” dla „Impossible” Jamesa Arthura (489 560 kopii) nie plasuje go na 1. miejscu w zestawieniu najlepszych „otwarć” singli w XXI wieku. Prym na tym polu wiedzie od 2002 r. Will Young z singlem „Anything is possible”/”Evergreen” (singiel z podwójną stroną A), który w tygodniu premiery znalazł ok. 1 108 000 nabywców (ponadto jest to w dalszym ciągu najlepiej sprzedający się singiel XXI w.).
fot. okładka singla: James Arthur „Impossible” – najlepiej sprzedającego się na Wyspach Brytyjskich w 2012 r. brytyjskiego singla (cdnds.net)
*W 2012 r. oraz w pierwszych tygodniach 2013 r. poszerzyło się grono singli, których sprzedaż w Wielkiej Brytanii przekroczyła próg 1 miliona kopii. Obecnie lista liczy 130 tytułów. Spośród nagrań wydanych w latach wcześniejszych do tej ekskluzywnej listy dopisano w 2012 r. następujące single: Jessie J feat. B.o.B „Price tag”, LMFAO feat. Lauren Bennett & GoonRock „Party rock anthem”, Rihanna feat. Calvin Harris „We found love”, Cheryl Cole „Fight for this love” (źródło: OCC), Matt Cardle „When we collide”, a jeśli chodzi o znacznie starsze nagrania (z tego, co udało mi się ustalić): Gloria Gaynor „I will survive”, Rod Stewart „Sailing”, Showaddywaddy „Under the moon of love”, The Beatles „Hey Jude”, Tight Fit „The lion sleeps tonight”, Tony Orlando And Dawn „Tie a yellow ribbon round the ole oak tree”. Z kolei spośród singli wydanych w Wielkiej Brytanii w roku 2012 jednomilionowy nakład przekroczyły: jeszcze w 2012 r. – Gotye feat. Kimbra „Somebody that I used to know” (próg 1 mln kopii przekroczony w maju 2012 r.) oraz Carly Rae Jepsen „Call me maybe” (źródło: OCC), a w pierwszych tygodniach 2013 r.: James Arthur „Impossible” (źródło: OCC), fun. feat. Janelle Monáe „We are young” (źródło: OCC), Psy „Gangnam style” (źródło: OCC) oraz David Guetta feat. Sia „Titanium” (źródło: OCC).
*W top 10 The UK Singles Chart w roku 2012 znalazło się łącznie 145 piosenek (w 2011 r. było ich 138). Najwięcej, bo 5 tytułów, umieścił w top 10 Flo Rida: „Good feeling”, „I cry”, „Troublemaker” (gościnnie u Olly’ego Mursa), „Whistle”, „Wild ones”. W 2011 r. królową czołowej dziesiątki była Rihanna – notowana w top 10 aż z 7 różnymi tytułami.
*Najdłuższy pobyt w top 10 The UK Singles Chart w 2012 r.: ex aequo Gotye feat. Kimbra „Somebody that I used to know” oraz „We are young” fun. feat. Janelle Monáe – 18 tygodni. W 2011 r. najdłuższy pobyt w top 10 wynosił 16 tygodni i przypadł w udziale singlowi „Moves like Jagger” Maroon 5 i Christiny Aguilery (z czego 7 tygodni spędzonych na 2. pozycji).
*W 2012 r. ogólna liczba sprzedanych w Wielkiej Brytanii nagrań wyniosła 188,6 mln egzemplarzy (kopii). Jest to rekordowe osiągnięcie w 60-letniej historii The UK Singles Chart. Wątek ten rozwinąłem w osobnym poście (tutaj). W 2011 r. ogólna liczba sprzedanych utworów wyniosła 177,9 mln kopii. W 2012 r. zanotowano zatem 6-procentowy wzrost sprzedaży w stosunku do roku poprzedniego.
*Najlepiej sprzedające się w Wielkiej Brytanii na przestrzeni 2012 roku single:
(w nawiasie podaję najwyższą lokatę danego singla na The UK Singles Chart; a obok nakład osiągnięty przez singiel na przestrzeni 12 miesięcy 2012 r.)
40. Little Mix „Wings” (#1) – 397 tys. kopii
39. will.i.am feat. Eva Simons „This is love” (#1) – 403 tys. kopii
38. Wiley feat. Ms D „Heatwave” (#1) – 416 tys. kopii
37. Chris Brown „Don’t wake me up” (#2) – 417 tys. kopii
36. Kelly Clarkson „Stronger (what doesn’t kill you)” (#8) – 417 tys. kopii
35. David Guetta feat. Nicki Minaj „Turn me on” (#8) – 417 tys. kopii
34. Cheryl Cole „Call my name” (#1) – 421 tys. kopii
33. Bruno Mars „Locked out of heaven” (#2) – 421 tys. kopii
32. Rihanna „Where have you been” (#6) – 422 tys. kopii
31. Jay-Z & Kanye West „Niggas in Paris” (#10) – 432 tys. kopii
30. LMFAO „Sexy and I know it” (#5 w 2011 r.) – 434 tys. kopii
29. Olly Murs feat. Flo Rida „Troublemaker” (#1) – 441 tys. kopii
28. Rita Ora feat. Tinie Tempah „R.I.P.” (#1) – 453 tys. kopii
27. Stooshe „Black heart” (#3) – 456 tys. kopii
26. Taylor Swift „We are never ever getting back together” (#4) – 465 tys. kopii
25. Coldplay & Rihanna „Princess of China” (#4) – 475 tys. kopii
24. DJ Fresh feat. Rita Ora „Hot right now” (#1) – 482 tys. kopii
23. Train „Drive by” (#6) – 503 tys. kopii
22. Robbie Williams „Candy” (#1) – 503 tys. kopii
21. The Script feat. will.i.am „Hall of fame” (#1) – 529 tys. kopii
20. Adele „Skyfall” (#2) – 547 tys. kopii
19. Florence + The Machine „Spectrum (say my name) (Calvin Harris remix)” (#1) – 554 tys. kopii
18. Alex Clare „Too close” (#4) – 557 tys. kopii
17. Rizzle Kicks „Mama do the hump” (#2) – 559 tys. kopii
16. Rudimental feat. John Newman „Feel the love” (#1) – 619 tys. kopii
15. Flo Rida „Whistle” (#2) – 620 tys. kopii
14. Emeli Sandé „Next to me” (#2) – 621 tys. kopii
13. Swedish House Mafia feat. John Martin „Don’t you worry child” (#1) – 632 tys. kopii
12. Labrinth feat. Emeli Sandé „Beneath your beautiful” (#1) – 663 tys. kopii
11. Rihanna „Diamonds” (#1) – 672 tys. kopii
10. Flo Rida feat. Sia „Wild ones” (#4) – 695 tys. kopii
9. Maroon 5 feat. Wiz Khalifa „Payphone” (#1) – 725 tys. kopii
8. Jessie J „Domino” (#1) – 749 tys. kopii
7. Nicki Minaj „Starships” (#2) – 864 tys. kopii
6. Psy „Gangnam style” (#1) – 878 tys. kopii
5. James Arthur „Impossible” (#1) – 897 tys. kopii
4. David Guetta feat. Sia „Titanium” (#1) – 922 tys. kopii
3. fun. feat. Janelle Monáe „We are young” (#1) – 986 tys. kopii
2. Carly Rae Jepsen „Call me maybe” (#1) – 1,143 mln kopii
1. Gotye feat. Kimbra „Somebody that I used to know” (#1) – 1,318 mln
źródło: http://www.officialcharts.com
Dla porównania:
– w 2011 r. singiel z 20. pozycji zanotował sprzedaż ok. 540 tys. kopii (One Direction „What makes you beautiful”), a zatem na podobnym poziomie, jak w 2012 r.;
– w 2011 r. singiel z 10. pozycji zanotował sprzedaż ok. 784 tys. kopii (Jennifer Lopez feat. Pitbull „On the floor”), co w 2012 r. dawałoby 8. miejsce w rocznym podsumowaniu (przy czym warto przypomnieć, że w 2010 r. taka sprzedaż gwarantowałaby już 3. miejsce w rocznym rankingu);
– w 2011 r. singiel z 5. pozycji zanotował sprzedaż ok. 902 tys. kopii (Rihanna feat. Calvin Harris „We found love”);
– w 2011 r. singiel z 1. pozycji zanotował sprzedaż ok. 1,242 mln kopii (Adele „Someone like you”), a zatem sprzedaż o 76 tys. kopii niższą niż przebój roku 2012;
– na przestrzeni 2011 r. (tj. od początku stycznia do końca grudnia 2011 r.) 2 single zdołały przekroczyć pułap 1 mln kopii (Adele „Someone like you” i Maroon 5 feat. Christina Aguilera „Moves like Jagger”); w 2012 r. sytuacja była identyczna.
*W top 40 najlepiej sprzedających się w 2012 r. w Wielkiej Brytanii singli nagrania brytyjskich muzyków stanowią 45% ogólnej liczby nagrań. Brytyjscy artyści pojawiają się jako główni artyści w 18 utworach z rocznego top 40. Nagrania amerykańskich wykonawców stanowią 32,5% utworów w rocznym top 40 z liczbą 13 utworów.
*Najlepiej sprzedający się w 2012 r. singiel, który nigdy nie był „numerem jeden”: Nicki Minaj „Starships” – maksymalnie 2. pozycja na The UK Singles Chart, 7. miejsce w rocznym podsumowaniu. W 2011 r. taki singiel zajął 2. miejsce w rocznym zestawieniu i był to singiel Maroon 5 feat. Christina Aguilera „Moves like Jagger”. Tymczasem w 2010 r. piosenka spełniająca to kryterium, tj. Eminem feat. Rihanna „Love the way you lie”, została najlepiej sprzedającym się singlem roku (był to pierwszy przypadek w historii listy, by nagranie, które nigdy nie trafiło na szczyt The UK Singles Chart, zostało bestsellerem roku).
*Najlepiej sprzedający się w 2012 r. singiel, który nie był notowany w top 5: Train „Drive by” – maksymalnie 6. pozycja na The UK Singles Chart, 23. miejsce w rocznym podsumowaniu.
*Najlepiej sprzedający się w 2012 r. singiel, który nie był notowany w top 10: Azealia Banks feat. Laza Jay „212” – maksymalnie 12. pozycja na The UK Singles Chart, 44. miejsce w rocznym podsumowaniu.
*Najsłabiej sprzedający się w 2012 r. singiel, który dotarł do 1. pozycji listy: Chris Brown „Turn up the music” (mowa o łącznym nakładzie tego singla).
*Najlepiej sprzedający się w 2012 r. brytyjski singiel, który nigdy nie był „numerem jeden”: Emeli Sandé „Next to me” – maksymalnie 2. pozycja na The UK Singles Chart, 14. miejsce w rocznym podsumowaniu. W 2011 r. singiel spełniający to kryterium uplasował się na 8. miejscu w rocznym rankingu, a mowa o singlu Ed Sheeran „The A team”.
*Najlepiej sprzedający się w 2012 r. brytyjski singiel: James Arthur „Impossible” – 5. miejsce w rocznym rankingu. Spośród brytyjskich wokalistek najwyżej notowana jest Jessie J z „Domino” (8. miejsce w rocznym podsumowaniu).
*Liczba kolaboracji w top 10 podsumowania roku: 5 kolaboracji (miejsca: #1, #3, #4, #9 i #10). W 2011 r. w rocznym top 10 było aż 6 takich utworów (najwyżej notowany zajął 2. miejsce w rocznym podsumowaniu), a w 2010 r. – 5 (najwyżej notowany z nich został bestsellerem roku).
*Liczba piosenek wykonywanych przez brytyjskich muzyków w top 10 rocznego zestawienia: 2 piosenki – James Arthur „Impossible” i Jessie J „Domino”. W 2011 r. w rocznym top 10 były 4 piosenki wykonywane wyłącznie przez Brytyjczyka albo gdzie Brytyjczyk jest głównym artystą oraz 2 piosenki z Brytyjczykiem występującym gościnnie. Co ciekawe, w 2010 r., podobnie jak w 2012 r., w top 10 podsumowania roku znalazły się tylko 2 brytyjskie single (najwyżej notowany na 2. miejscu podsumowania).
*Artysta, który pojawia się w top 10 częściej niż raz: Sia („Titanium” #4, „Wild ones” #10). W 2011 r. było 2 takich artystów: Adele i Pitbull.
*Artyści z największą liczbą piosenek w rocznym top 40: Flo Rida („Wild ones” #10, „Whistle” #15, „Troublemaker” #29) i Rihanna („Diamonds” #11, „Princess of China” #25, „Where have you been” #32) – po 3 tytuły.
*Inne wybrane ciekawostki:
– Rekordowy pod względem sprzedaży cyfrowej okazał się tydzień od 22 grudnia do 28 grudnia 2012 r., kiedy to zakupiono ponad 5,6 mln nagrań.
– Wydany jesienią 2011 r. singiel „Paradise” Coldplay brytyjskim „numerem jeden” stał się dopiero w 10. tygodniu pobytu na liście – miało to miejsce w styczniu 2012 r., a więc w okresie, który zawsze sprzyja starszym wydawnictwom.
– W artykule z 14.01.2013 r. OCC informuje (tekst znajduje się tutaj), że pop był najlepiej sprzedającym się gatunkiem w 2012 r., jeżeli idzie o sprzedaż utworów w Wielkiej Brytanii. Jego udział w rynku sprzedaży na przestrzeni 2012 r. wyniósł 38,5%. Do tego gatunku OCC zalicza np. „Gangnam style” Psy. OCC za rockowy uznał z kolei utwór „Somebody that I used to know” Gotye feat. Kimbra. Zgodnie z OCC rockowe utwory stanowiły w 2012 r. 20% ogólnej liczby sprzedanych na Wyspach nagrań (wzrost z poziomu 18% w 2011 r.). Tymczasem muzyka taneczna (za którą moim zdaniem równie dobrze można by uznać niezaliczone do niej „Gangnam style”) na rynku sprzedaży nagrań stanowiła 13,8%, a hiphopowa (za którą uznano także bardziej w gruncie rzeczy taneczne nagrania: Flo Rida feat. Sia „Wild ones” i Nicki Minaj „Starships”) – 10.7% (wzrost z poziomu 10,2% w 2011 r.). Maleje za to udział nagrań z gatunku R&B, które w 2012 r. stanowiły 12,3% ogólnej liczby sprzedanych nagrań (spadek z poziomu 17,2% w 2011 r. – chociaż i wtedy za R&B uznawano piosenki electropopowe, które z R&B nie miały zbyt wiele wspólnego).
– Sprzedaż cyfrowa utworów stanowi obecnie 99,6% ogólnej liczby sprzedawanych w Wielkiej Brytanii nagrań (jak donosi OCC, opierając się na raporcie BPI).
fot. Rita Ora – jedyny muzyk z 3 „numerami jeden” na The UK Singles Chart w 2012 r. (soulculture.com)