Kontynuując wątek podsumowania roku 2012 w brytyjskiej fonografii, którego pierwsza część poświęcona singlom znajduje się tutaj…
Przypomnę, że zamieszczone tu dane w większości pochodzą ze strony The Official Charts Company (OCC) oraz z moich własnych wyliczeń i notatek.
ALBUMY
*W 2012 r. łącznie 36 wydawnictw gościło na 1. miejscu listy sprzedaży albumów w Wielkiej Brytanii. W 2011 r. takich tytułów było znacznie mniej, bo 25, w 2010 r. – 30, a w 2009 r. – 31.
*Oto pełna lista albumów, które w 2012 r. znalazły się na szczycie The UK Albums Chart:
(obok tytułu podaję, ile tygodni album spędził na 1. miejscu listy, a także, jaki był jego tygodniowy nakład w takim tygodniu)
– Ed Sheeran „+” – 2 tygodnie na szczycie w 2012 r. (1 + 1) + 1 tydzień w 2011 r. (47 376 kopii + 20 607 kopii)
– Adele „21” – 5 tygodni w 2012 r. (1 + 1 + 1 + 2) + 18 tygodni w 2011 r. (38 380 kopii + 20 978 kopii + 65 091 kopii + 22 235 kopii + 17 065 kopii)
– Bruno Mars „Doo-wops & hooligans” – 1 tydzień w 2012 r. + 1 tydzień w 2011 r. (24 509 kopii)
– Lana Del Rey „Born to die” – 2 tygodnie (116 745 kopii + 60 003 kopie)
– Emeli Sandé „Our version of events” – 7 tygodni (1 + 1 + 1 + 2 + 2) (113 319 kopii + 44 722 kopie + 13 430 kopii + 30 825 kopii + 25 581 kopii + 177 696 kopii + 72 763 kopie) + (jak dotąd) 3 tygodnie w 2013 r. (1 + 2)
– Bruce Springsteen „Wrecking ball” – 1 tydzień (74 401 kopii)
– Military Wives „In my dreams” – 1 tydzień (59 026 kopii)
– Paul Weller „Sonik kicks” – 1 tydzień (30 269 kopii)
– Madonna „MDNA” – 1 tydzień (56 335 kopii)
– Nicki Minaj „Pink Friday: Roman reloaded” – 1 tydzień (47 462 kopie)
– Jack White „Blunderbuss” – 1 tydzień (40 173 kopie)
– Marina And The Diamonds „Electra heart” – 1 tydzień (21 358 kopii)
– Keane „Strangeland” – 2 tygodnie (47 839 kopii + 19 982 kopie)
– Gary Barlow & The Commonwealth Band „Sing” – 3 tygodnie (40 020 kopii + 75 538 kopii + 28 159 kopii)
– Justin Bieber „Believe” – 1 tydzień (38 115 kopii)
– Linkin Park „Living things” – 1 tydzień (41 526 kopii)
– Chris Brown „Fortune” – 1 tydzień (29 980 kopii)
– Newton Faulkner „Write it on your skin” – 1 tydzień (16 647 kopii)
– Elton John vs Pnau „Good morning to the night” – 1 tydzień (14 342 kopie)
– Plan B „iLL manors” – 1 tydzień (36 855 kopii)
– Conor Maynard „Contrast” – 1 tydzień (17 474 kopie)
– Rihanna „Talk that talk” – 1 tydzień w 2012 r. + 1 tydzień w 2011 r. (9 578 kopii)
– Rita Ora „ORA” – 1 tydzień (41 509 kopii)
– The Vaccines „Come of age” – 1 tydzień (44 395 kopii)
– The xx „Coexist” – 1 tydzień (58 266 kopii)
– The Killers „Battle born” – 1 tydzień (93 989 kopii)
– Mumford & Sons „Babel” – 2 tygodnie (1 + 1) (158 923 kopie + 42 027 kopii)
– Muse „The 2nd law” – 1 tydzień (108 536 kopii)
– Jake Bugg „Jake Bugg” – 1 tydzień (35 785 kopii)
– Taylor Swift „Red” – 1 tydzień (61 779 kopii)
– Calvin Harris „18 months” – 1 tydzień (52 356 kopii) + (jak dotąd) 1 tydzień w 2013 r.
– Robbie Williams „Take the crown” – 1 tydzień (83 508 kopii)
– One Direction „Take me home” – 1 tydzień (155 316 kopii)
– Rihanna „Unapologetic” – 1 tydzień (99 357 kopii)
– Olly Murs „Right place right time” – 2 tygodnie (126 949 kopii + 103 464 kopie)
– Bruno Mars „Unorthodox jukebox” – 1 tydzień (136 391 kopii)
*Średnia sprzedaż albumu z 1. miejsca w 2012 r.: 57 716 kopii.
*Spośród 36 albumów, które w 2012 r. znalazły się na czele The UK Albums Chart:
– 22 stanowiły wydawnictwa brytyjskich muzyków (Ed Sheeran, Adele, Emeli Sandé, Military Wives, Paul Weller, Marina And The Diamonds, Keane, Gary Barlow, Newton Faulkner, Elton John, Plan B, Conor Maynard, Rita Ora, The Vaccines, The xx, Mumford & Sons, Muse, Jake Bugg, Calvin Harris, Robbie Williams, One Direction, Olly Murs); w 2011 r. było 17 takich tytułów; (przy czym album „Good morning to the night” nie jest wydawnictwem w pełni brytyjskim, ponieważ duet Pnau pochodzi z Australii);
– 3 stanowiły albumy nagrane przez finalistów programów typu talent show (Military Wives, One Direction, Olly Murs); w 2011 r. również były 3 takie tytuły;
– 11 stanowiły albumy nagrane przez artystów rockowych/alternatywnych (Bruce Springsteen, Paul Weller, Jack White, Keane, Linkin Park, The Vaccines, The xx, The Killers, Mumford & Sons, Muse, Jake Bugg); w 2011 r. było 7 takich tytułów;
– 7 stanowiły albumy nagrane przez debiutantów (Ed Sheeran, Lana Del Rey, Emeli Sandé, Military Wives, Conor Maynard, Rita Ora, Jake Bugg); w 2011 r. były 4 albumy debiutantów albo artystów, którzy zaczęli występować w nowej konfiguracji (Noel Gallagher’s High Flying Birds), które dotarły na szczyt listy;
– 28 stanowiły albumy, które gościły na szczycie tylko 1 tydzień, z tym że:
a) albumy Bruno Mars „Doo-wops & hooligans” oraz Rihanna „Talk that talk” meldowały się na szczycie już wcześniej, tj. w 2011 r.;
b) album Calvina Harrisa „18 months” powrócił na 1. miejsce na początku stycznia 2013 r.;
(w 2011 r. było 18 albumów z 1-tygodniowym pobytem na 1. miejscu);
– 4 stanowiły albumy, które swoją premierę miały w latach poprzednich (Ed Sheeran „+”, Adele „21”, Bruno Mars „Doo-wops & hooligans” i Rihanna „Talk that talk”).
*Który „numer jeden” w karierze każdego z artystów:
– Ed Sheeran – pierwszy,
– Adele – drugi,
– Bruno Mars – pierwszy („Doo-wops & hooligans”) i drugi („Unorthodox jukebox”),
– Lana Del Rey – pierwszy,
– Emeli Sandé – pierwszy,
– Bruce Springsteen – dziewiąty,
– Military Wives – pierwszy,
– Paul Weller – szósty (ale czwarty solowy),
– Madonna – dwunasty (licząc soundtrack do filmu „Evita”),
– Nicki Minaj – pierwszy,
– Jack White – trzeci (ale pierwszy solowy),
– Marina And The Diamonds – pierwszy,
– Keane – piąty,
– Gary Barlow – ósmy (ale drugi solowy),
– Justin Bieber – pierwszy,
– Linkin Park – trzeci,
– Chris Brown – pierwszy,
– Newton Faulkner – drugi,
– Elton John – siódmy,
– Pnau – pierwszy,
– Plan B – drugi,
– Conor Maynard – pierwszy,
– Rihanna – trzeci („Talk that talk”) i czwarty („Unapologetic”),
– Rita Ora – pierwszy,
– The Vaccines – pierwszy,
– The xx – pierwszy,
– The Killers – czwarty,
– Mumford & Sons – pierwszy,
– Muse – czwarty,
– Jake Bugg – pierwszy,
– Taylor Swift – pierwszy,
– Calvin Harris – drugi,
– Robbie Williams – trzynasty (ale dziesiąty solowy),
– One Direction – pierwszy,
– Olly Murs – drugi.
fot. okładka albumu: Muse „The 2nd law” – jednego z „numerów jeden” na The UK Albums Chart w 2012 r. (rollingstone.com)
*Najdłuższy pobyt albumu na szczycie The UK Albums Chart w 2012 r.: 7 tygodni – Emeli Sandé „Our version of events” (5 osobnych pobytów: 3 razy po 1 tygodniu oraz 2 razy po 2 tygodnie). Ale najdłuższy nieprzerwany pobyt na 1. miejscu: 3 tygodnie – Gary Barlow & The Commonwealth Band „Sing”.
W 2011 r. zdecydowaną liderką była Adele z albumem „21” – łącznie 18 tygodni na 1. miejscu. Z kolei w 2010 r. rekordzistą był Eminem i jego „Recovery” – 7 tygodni na 1. miejscu.
*Albumy brytyjskich muzyków w 2012 r. spędziły na szczycie The UK Albums Chart łącznie 38 tygodni. W 2011 r. brytyjskie wydawnictwa przewodziły listą przez 37 tygodni (z czego 18 tygodni to zasługa sprzedaży „21” Adele).
*Artyści z 2 różnymi albumami na szczycie listy w 2012 r.:
– Bruno Mars – „Doo-wops & hooligans” oraz „Unorthodox jukebox”,
– Rihanna – „Talk that talk” oraz „Unapologetic”.
*Najwyższy tygodniowy wynik sprzedaży albumu z 1. pozycji The UK Albums Chart:
(wypisałem wszystkie przypadki, gdy album z 1. miejsca znalazł w 2012 r. co najmniej 100 tys. nabywców w ciągu 1 tygodnia)
9. Olly Murs „Right place right time” – 103 464 kopie (2. tydzień pobytu na 1. miejscu)
8. Muse „The 2nd law” – 108 536 kopii
7. Emeli Sandé „Our version of events” – 113 319 kopii (1. tydzień pobytu na 1. miejscu)
6. Lana Del Rey „Born to die” – 116 745 kopii (1. tydzień pobytu na 1. miejscu)
5. Olly Murs „Right place right time” – 126 949 kopii (1. tydzień pobytu na 1. miejscu)
4. Bruno Mars „Unorthodox jukebox” – 136 391 kopii
3. One Direction „Take me home” – 155 316 kopii
2. Mumford & Sons „Babel” – 158 923 kopie (1. tydzień pobytu na 1. miejscu)
1. Emeli Sandé „Our version of events” – 177 696 kopii (6. tydzień pobytu na 1. miejscu)
Dla porównania:
– w 2011 r. tygodniowych wyników sprzedaży powyżej 150 tys. kopii było więcej niż w 2012 r. tygodniowych wyników sprzedaży powyżej 100 tys. kopii;
– w 2011 r. 6 razy zdarzyło się, by album znalazł w ciągu tygodnia ponad 200 tys. nabywców; w 2012 r. sytuacja taka nie miała miejsca ani razu;
– w 2011 r. najwyższy tygodniowy wynik sprzedaży wynosił 317 114 kopii – Michael Bublé „Christmas” (3. tydzień pobytu na 1. miejscu); z kolei w 2010 r. najwyższy tygodniowy wynik sprzedaży wynosił aż 518 601 kopii – Take That „Progress” (był to najlepszy rezultat osiągnięty przez jakikolwiek album w XXI wieku).
*Albumy „numer jeden”, które wygenerowały tygodniową sprzedaż powyżej 100 tys. kopii nie tylko w tygodniu premiery: Emeli Sandé „Our version of events” (6. tydzień pobytu na 1. miejscu) oraz Olly Murs „Right place right time” (2. tydzień pobytu na 1. miejscu). Są to jednak „śmieszne” wyniki, jeżeli przypomnimy sobie, że w 2011 r. album „21” Adele od tygodnia premiery, przebywając na szczycie w sposób nieprzerwany przez 11 tygodni, ani razu nie spadł poniżej poziomu 100 tys. kopii w ciągu 1 tygodnia.
*Najwyższy w 2012 r. tygodniowy wynik sprzedaży:
– brytyjskiego albumu: Emeli Sandé „Our version of events” – 177 696 kopii (6. tydzień pobytu na 1. miejscu);
– albumu finalisty talent show: One Direction „Take me home” – 155 316 kopii;
– albumu niebrytyjskiego artysty: Bruno Mars „Unorthodox jukebox” – 136 391 kopii;
– albumu debiutanta: Emeli Sandé „Our version of events” – 177 696 kopii (6. tydzień pobytu na 1. miejscu);
– albumu niebrytyjskiego debiutanta: Lana Del Rey „Born to die” – 116 745 kopii (1. tydzień pobytu na 1. miejscu).
*Najniższy tygodniowy wynik sprzedaży albumu, który zapewnił mu 1. miejsce na The UK Albums Chart:
(wypisałem wszystkie przypadki, gdy album z 1. miejsca nie był w stanie osiągnąć tygodniowego nakładu przekraczającego 20 tys. kopii)
7. Keane „Strangeland” – 19 982 kopie (2. tydzień pobytu na 1. miejscu)
6. Conor Maynard „Contrast” – 17 474 kopie
5. Adele „21” – 17 065 kopii (5. tydzień pobytu na 1. miejscu w 2012 r.)
4. Newton Faulkner „Write it on your skin” – 16 647 kopii
3. Elton John vs Pnau „Good morning to the night” – 14 342 kopie
2. Emeli Sandé „Our version of events” – 13 430 kopii (3. tydzień pobytu na 1. miejscu)
1. Rihanna „Talk that talk” – 9 578 kopii
Wyniki katastrofalne. Dlaczego?
Dla porównania:
– w 2011 r. żaden album „numer jeden” nie zgromadził w ciągu tygodnia mniej niż 30 tys. kopii; tymczasem w 2012 r. taka sytuacja miała miejsce aż 15 razy!;
– w 2011 r. 3 razy album z 1. miejsca wygenerował sprzedaż poniżej 40 tys. kopii;
– w 2011 r. najsłabszy tygodniowy wynik sprzedaży albumu z 1. miejsca wynosił 30 640 kopii – Nero „Welcome reality”;
– w 2010 r. najniższa tygodniowa sprzedaż albumu, która zapewniła 1. miejsce na liście, wyniosła ok. 24 300 kopii – Christina Aguilera „Bionic”.
*Tygodniowa sprzedaż w sile 9 578 kopii albumu „numer jeden” (sierpień 2012 r.) to najsłabszy wynik sprzedaży albumu z 1. miejsca The UK Albums Chart od czasu, gdy podawane są oficjalne wartości liczbowe. Niechlubny rekord przypadł w udziale albumowi „Talk that talk” Rihanny. Aczkolwiek wypada przypomnieć, że w tygodniu premiery, gdy album po raz pierwszy pojawił się na 1. miejscu listy, jego nakład wynosił ponad 163 tys. kopii. Wcześniej rekord należał do albumu The Cranberries „Everybody else is doing it, so why can’t we?” – 11 981 sprzedanych kopii w ciągu tygodnia. Więcej na ten temat można przeczytać tutaj.
fot. okładka albumu: Olly Murs „Right place right time” – jednego z hitów sprzedaży w 2012 r. w Wielkiej Brytanii (cdnds.net)
*Najlepiej sprzedające się w Wielkiej Brytanii na przestrzeni 2012 roku albumy:
(w nawiasie, zaraz obok tytułu albumu, podaję najwyższą jego lokatę na The UK Albums Chart; kolejna informacja to wynik sprzedaży krążka w okresie od początku 2012 r. do końca grudnia 2012 r.)
(ubiegłoroczne podsumowanie zawierało 20 miejsc; jeżeli któryś z poniższych 40 tytułów obecny był w top 20 roku 2011, podaję stosowną informację obok danego tytułu)
40. Rizzle Kicks „Stereo typical” (#5 w 2011 r.) – 234 tys. kopii
39. Little Mix „DNA” (#3) – 234 tys. kopii
38. The Black Keys „El camino” (#6 w 2011 r.) – 239 tys. kopii
37. Nicki Minaj „Pink Friday: Roman reloaded” (#1) – 242 tys. kopii
36. Rebecca Ferguson „Heaven” (#3 w 2011 r.) – 242 tys. kopii
35. Rita Ora „ORA” (#1) – 242 tys. kopii
34. Alfie Boe „Storyteller” (#9) – 245 tys. kopii
33. Noel Gallagher’s High Flying Birds „Noel Gallagher’s High Flying Birds” (#1 w 2011 r.) – 247 tys. kopii (14. miejsce w podsumowaniu 2011 r., wtedy 492 tys. kopii)
32. Muse „The 2nd law” (#1) – 255 tys. kopii
31. The Rolling Stones „GRRR!” (#3) – 258 tys. kopii
30. Florence + The Machine „Ceremonials” (#1 w 2011 r.) – 262 tys. kopii
29. Maroon 5 „Overexposed” (#2) – 263 tys. kopii
28. Ben Howard „Every kingdom” (#7) – 269 tys. kopii
27. The Killers „Battle born” (#1) – 271 tys. kopii
26. Bruno Mars „Doo-wops & hooligans” (#1) – 291 tys. kopii (3. miejsce w podsumowaniu 2011 r., wtedy 1,214 mln kopii)
25. Andre Rieu & Johann Strauss Orchestra „Magic of the movies” (#2) – 302 tys. kopii
24. Bruno Mars „Unorthodox jukebox” (#1) – 307 tys. kopii
23. fun. „Some nights” (#4) – 310 tys. kopii
22. The Script „#3” (#2) – 312 tys. kopii
21. David Guetta „Nothing but the beat” (#2) – 315 tys. kopii
20. Olly Murs „In case you didn’t know” (#1 w 2011 r.) – 332 tys. kopii (12. miejsce w podsumowaniu 2011 r., wtedy 597 tys. kopii)
19. Rihanna „Talk that talk” (#1) – 333 tys. kopii (10. miejsce w podsumowaniu 2011 r., wtedy 655 tys. kopii)
18. Neil Diamond „The very best of” (#5) – 334 tys. kopii
17. Calvin Harris „18 months” (#1) – 354 tys. kopii
16. Jessie J „Who you are” (#2 w 2011 r.) – 370 tys. kopii (8. miejsce w podsumowaniu 2011 r., wtedy 805 tys. kopii)
15. One Direction „Up all night” (#2 w 2011 r.) – 372 tys. kopii (16. miejsce w podsumowaniu 2011 r., wtedy 468 tys. kopii)
14. Rod Stewart „Merry Christmas baby” (#2) – 421 tys. kopii
13. Robbie Williams „Take the crown” (#1) – 445 tys. kopii
12. P!nk „The truth about love” (#2) – 446 tys. kopii
11. Paloma Faith „Fall to grace” (#2) – 449 tys. kopii
10. Rihanna „Unapologetic” (#1) – 475 tys. kopii
9. Coldplay „Mylo Xyloto” (#1 w 2011 r.) – 476 tys. kopii (5. miejsce w podsumowaniu 2011 r., wtedy 907 tys. kopii)
8. Michael Bublé „Christmas” (#1 w 2011 r.) – 503 tys. kopii (2. miejsce w podsumowaniu 2011 r., wtedy 1,292 mln kopii)
7. Olly Murs „Right place right time” (#1) – 570 tys. kopii
6. Mumford & Sons „Babel” (#1) – 573 tys. kopii
5. One Direction „Take me home” (#1) – 616 tys. kopii
4. Lana Del Rey „Born to die” (#1) – 719 tys. kopii
3. Ed Sheeran „+” (#3) – 784 tys. kopii (9. miejsce w podsumowaniu 2011 r., wtedy 791 tys. kopii)
2. Adele „21” (#1) – 786 tys. kopii (1. miejsce w podsumowaniu 2011 r., wtedy 3,772 mln kopii)
1. Emeli Sandé „Our version of events” (#1) – 1,393 mln kopii
źródło: officialcharts.com
Dla porównania:
– w 2011 r. album z 20. pozycji podsumowania roku (Michael Bublé „Crazy love”) osiągnął sprzedaż rzędu 410 tys. kopii; w 2012 r. taka sprzedaż gwarantowałaby 15. miejsce w rocznym podsumowaniu;
– w 2011 r. album z 10. pozycji podsumowania roku (Rihanna „Talk that talk”) osiągnął sprzedaż rzędu 655 tys. kopii; w 2010 r. taki rezultat zapewniałby 12. miejsce w rocznym zestawieniu; w 2012 r. taka sprzedaż gwarantowałaby 5. miejsce w rocznym podsumowaniu;
– w 2011 r. album z 5. pozycji podsumowania roku (Coldplay „Mylo Xyloto”) osiągnął sprzedaż rzędu 907 tys. kopii; w 2012 r. taka sprzedaż gwarantowałaby 2. miejsce w rocznym podsumowaniu;
– sprzedaż albumu z 2. miejsca podsumowania 2012 r. (Adele „21”), tj. 786 tys. kopii, rok wcześniej wystarczyłaby zaledwie na zajęcie 10. miejsca w rocznym podsumowaniu; w 2011 r. album z 9. miejsca (Ed Sheeran „+”) wygenerował sprzedaż rzędu 791 tys. kopii.
*Lider rocznego podsumowania, album Emeli Sandé „Our version of events”, zamknął rok z wynikiem 1,393 kopii. Porównajmy ten wynik z przybliżonymi wynikami bestsellerów roku z lat 2001-2011:
– 2011 r. – Adele „21” – 3,77 mln kopii
– 2010 r. – Take That „Progress” – 1,84 mln kopii
– 2009 r. – Susan Boyle „I dreamed a dream” – 1,63 mln kopii
– 2008 r. – Duffy „Rockferry” – 1,68 mln kopii
– 2007 r. – Amy Winehouse „Back to black” – 1,88 mln kopii
– 2006 r. – Snow Patrol „Eyes open” – 1,51 mln kopii
– 2005 r. – James Blunt „Back to bedlam” – 2,37 mln kopii
– 2004 r. – Scissor Sisters „Scissor Sisters” – 1,59 mln kopii
– 2003 r. – Dido „Life for rent” – 2,17 mln kopii
– 2002 r. – Robbie Williams „Escapology” – 1,41 mln kopii
– 2001 r. – Dido „No angel” – 1,92 mln kopii,
– 2000 r. – The Beatles „1” – 1,85 mln kopii.
*Spośród wydawnictw, które znalazły się w top 40 najlepiej sprzedających się w 2012 r. albumów w Wielkiej Brytanii:
– 10 było notowanych w top 20 podsumowania 2011 r.;
– 17 swoją brytyjską premierę miało przed 1 stycznia 2012 r.;
– 24 to wydawnictwa brytyjskich muzyków;
– 6 to wydawnictwa finalistów programów typu talent show (Rebecca Ferguson, Little Mix oraz po 2 albumy Olly’ego Mursa i One Direction);
– 11 to wydawnictwa debiutantów, a więc pierwsze albumy danych artystów (debiutanci rozumiani nie tylko jako nowe twarze fonografii, ale również jako dobrze znani muzycy, którzy występują w innej niż dotychczas konfiguracji).
*Artyści, którzy w top 10 albumowego podsumowania roku pojawiają się częściej niż raz: brak takich artystów. W 2011 r. były 2 takie artystki: Adele (#1 i #4 podsumowania) i Rihanna (#6 i #10).
*Artyści, którzy w top 40 albumowego podsumowania roku pojawiają się częściej niż raz: Bruno Mars (#24 i #26), Olly Murs (#7 i #20), One Direction (#5 i #15) i Rihanna (#10 i #19).
*Najlepiej sprzedający się w 2012 r. w Wielkiej Brytanii:
– album nagrany przez brytyjskiego artystę: Emeli Sandé „Our version of events” – 1. miejsce w podsumowaniu rocznym; w 2011 r. album spełniający to kryterium również był bestsellerem roku (Adele „21”);
– album nagrany przez niebrytyjskiego artystę: Lana Del Rey „Born to die” – 4. miejsce w podsumowaniu rocznym; w 2011 r. tytuł spełniający to kryterium zajął 2. miejsce w podsumowaniu rocznym (Michael Bublé „Christmas”);
– album finalisty talent show: One Direction „Take me home” – 5. miejsce w podsumowaniu rocznym;
– album debiutanta: Emeli Sandé „Our version of events” – 1. miejsce w podsumowaniu rocznym;
– album niebrytyjskiego debiutanta: Lana Del Rey „Born to die” – 4. miejsce w podsumowaniu rocznym;
– album, który nigdy nie dotarł na szczyt The UK Albums Chart: Paloma Faith „Fall to grace” – 11. miejsce w podsumowaniu rocznym;
– album brytyjski, który nigdy nie dotarł na szczyt The UK Albums Chart: Paloma Faith „Fall to grace” – 11. miejsce w podsumowaniu rocznym.
*W przeciągu 12 miesięcy 2012 r. zaledwie 1 album znalazł co najmniej 1 mln nabywców: Emeli Sandé „Our version of events”. To kolejny dowód na krytyczną kondycję brytyjskiego rynku sprzedaży albumów. Dlaczego? W 2011 r. 4 albumy znalazły ponad milion nabywców, w 2010 r. – 3 albumy, w 2009 r. było 5 takich tytułów, podobnie jak w 2008 r., w 2007 r. – 4, w 2006 r. – 6, a w 2005 r. – aż 8.
*W podsumowaniu 2011 r. (tutaj) prezentowałem wykaz osiągnięć Adele. Teraz również ujawniła się taka potrzeba. Skupiam się zatem na osiągnięciach, które stały się jej udziałem w 2012 r. w kontekście brytyjskiego rynku fonograficznego.
– „21” Adele było najlepiej sprzedającym się albumem pierwszej połowy 2012 r. z nakładem 596 tys. kopii. Po pierwszych 6 miesiącach Emeli Sandé z „Our version of events” miała na koncie 532 tys. sprzedanych kopii.
– „21” po raz pierwszy wypadło poza top 10 The UK Albums Chart w 72. tygodniu pobytu na liście (więcej: tutaj).
– „21” po raz pierwszy wypadło z top 40 The UK Albums Chart w 96. tygodniu pobytu na liście (więcej: tutaj).
– „21” jeszcze bardziej wyśrubowało swoje rekordy z 2011 r., a należą do nich m.in. tytuł najlepiej sprzedającego się krążka XXI wieku w Wielkiej Brytanii (tytuł ten „21” zdobyło na początku grudnia 2011 r., w 45. tygodniu od premiery) oraz najlepiej sprzedającego się cyfrowo albumu w historii brytyjskiej fonografii.
– „21” pod koniec lutego 2012 r. przekroczyło sprzedaż rzędu 4 milionów kopii.
– Po Bożym Narodzeniu 2012 r. album „21” Adele awansował na 4. miejsce w zestawieniu najlepiej sprzedających się albumów w historii brytyjskiej fonografii. 4,562 mln kopii – w takim nakładzie rozszedł się od dnia premiery do 29 grudnia 2012 r. „21” wyprzedzają jedynie:
3. ABBA „Gold – greatest hits” – 5,046 mln kopii
2. The Beatles „Sgt Pepper’s Lonely Hearts Club Band” – 5,059 mln kopii
1. Queen „Greatest hits” – 5,866 mln kopii (więcej: tutaj).
Jeżeli wziąć pod uwagę to, że albumy Queen oraz kwartetu ABBA to wydawnictwa z największymi przebojami, nie zaś typowe płyty zwane studyjnymi, wówczas album The Beatles okazuje się być jedynym regularnym wydawnictwem, który wyprzedza w tym momencie „21” Adele w rankingu wszech czasów.
*Inne ciekawe osiągnięcia z 2012 r.:
– Album „MDNA” jest 12. albumem Madonny, który znalazł się na 1. miejscu The UK Albums Chart. Tym samym Madonna jest solistą z największą liczbą albumowych „numerów jeden” w Wielkiej Brytanii. Za jej plecami z 11 albumami na 1. miejscu plasuje się Elvis Presley, a przed nią są jedynie The Beatles z 15 „numerami jeden”.
– Madonna, umieszczając album „MDNA” na 1. miejscu The UK Albums Chart, wyrównała osiągnięcie Kylie Minogue, które stało się jej udziałem w 2010 r. za sprawą albumu „Aphrodite”. Madonna i Kylie Minogue to bowiem jedyne wokalistki, które umieszczały swoje albumy na 1. miejscu brytyjskiego zestawienia sprzedaży w dekadzie lat 80. XX w., lat 90. XX w., lat 00. XXI w. oraz lat 10. XXI w.
– „Unapologetic” Rihanny, meldując się na 1. miejscu listy, uczyniło z Rihanny kolejną po Madonnie, Norze Jones, Avril Lavigne, Susan Boyle i Evie Cassidy wokalistkę, której 3 kolejne albumy trafiły na szczyt The UK Albums Chart (więcej: tutaj).
– Gdy w listopadzie 2012 r. na szczycie The UK Albums Chart zadebiutował album „Take the crown” Robbiego Williamsa, na 1. miejscu The UK Singles Chart znajdował się jego singiel „Candy”. Tym samym Robbie Williams po raz drugi w solowej karierze zaliczył dublet, tj. sytuację, gdy przewodził on zarówno zestawieniem sprzedaży albumów, jak i singli. Poprzednio taka sytuacja przydarzyła się mu w 2001 r. za sprawą albumu „Swing when you’re winning” oraz singla „Somethin’ stupid” (duet z Nicole Kidman) (więcej: tutaj).
– Lista najlepiej sprzedających się w Wielkiej Brytanii 2012 r. albumów urban (tj. z czarnymi brzmieniami) została opublikowana tutaj. Na jej czele znajduje się album „Unapologetic” Rihanny, wyprzedzając „Talk that talk” tej samej wokalistki. W sumie z top 40 rocznego podsumowania na liście albumów urban widoczne są jedynie 4 tytuły, co stanowi jaskrawy dowód na to, że te gatunki muzyczne nadal nie mają się najlepiej.
– Na początku sierpnia 2012 r. sprzedaż cyfrowa albumów w Wielkiej Brytanii przekroczyła pułap 100 mln kopii. OCC opublikowało listę najlepiej sprzedających się cyfrowych wydawnictw pod tym adresem.
– 5. rok z rzędu wzrosła sprzedaż płyt winylowych w Wielkiej Brytanii. W 2012 r. sprzedano ok. 389 tys. winyli, podczas gdy w 2011 r. liczba ta wynosiła 337 tys. Oto lista 10 najlepiej sprzedających się w 2012 r. winyli:
10. Pink Floyd „The wall”
9. Drive-By Truckers „Go-go boots”
8. Alt-J „An awesome wave”
7. Beach House „Bloom”
6. Bob Dylan „Tempest”
5. Tame Impala „Lonerism”
4. Adele „21”
3. Jack White „Blunderbuss”
2. David Bowie „The rise and fall of Ziggy Stardust”
1. The xx „Coexist”
źródło: officialcharts.com
*Zgodnie z danymi pochodzącymi ze strony OCC popowe wydawnictwa stanowiły 33,5% ogólnej liczby sprzedanych albumów w 2012 r., wydawnictwa rockowe – 31,3%, wydawnictwa dance’owe – 6,3%, wydawnictwa hiphopowe – 3,5%, natomiast wydawnictwa R&B – 7,2% (spadek tych ostatnich z poziomu 10,01% w 2011 r.).
*WAŻNE! Zestawienie The UK Albums Chart nie uwzględnia sprzedaży kompilacji (składanek utworów wykonywanych przez różnych artystów). Takim wydawnictwom dedykowana jest osobna lista. Z tego względu powyższe dane nie uwzględniają tego typu wydawnictw. Aczkolwiek w kontekście kompilacji odnotować wypada, że najszybciej rozchodzącą się kompilacją w 2012 r. było „Now That’s What I Call Music! 83” – w ciągu pierwszego tygodnia album rozszedł się w nakładzie 295 tys. kopii (więcej: tutaj).
fot. okładka albumu: Emeli Sandé „Our version of events” – najlepiej sprzedającego się albumu 2012 r. w Wielkiej Brytanii (cdnds.net)