Pomimo tego, że muzyka taneczna (załóżmy, że chodzi o dance sensu largo) jest dzisiaj na fali po obu stronach Atlantyku, a w Europie modna była, odkąd sięgam pamięcią, fakt ten przez lata zdawał się uchodzić uwadze Akademii decydującej o tym, w jakich kategoriach przyznawane są nagrody Grammy. Jako potwierdzenie mojej tezy niech posłuży informacja, iż odrębnej kategorii podczas Grammy Awards muzyka taneczna dorobiła się dopiero w 1998 r. Wcześniej była bowiem – moim zdaniem niezbyt zasadnie – spychana na margines i wrzucana do jednego worka z popem.
Równie dobrze do tak szeroko pojmowanego popu śmiało można by zaliczyć i rocka, i R&B, wszak oba nurty, podobnie jak dance, także stanowią odnogi muzyki POPularnej (mniejsza z tym, który gatunek z którego w istocie się wywodzi). Skoro jednak ktoś w końcu poszedł po rozum do głowy, powinniśmy chyba odrzucić wszelkie frustracje. Mnie nadal dziwi jednak fakt, że na podjęcie tej decyzji potrzebowano aż tylu lat. Co ciekawe, swego czasu przez jeden rok funkcjonowała kategoria o podobnym charakterze, choć zawężana do muzyki disco. Nosiła ona nazwę „Best Disco Recording”, tyle że ustanowiono ją dopiero w roku 1980, gdy era disco de facto chyliła się ku upadkowi. Cóż, refleks oraz umiejętność dostosowania kształtu nominacji do obowiązujących trendów nie sposób uznać za główne atrybuty szanownej Akademii.
Gdy po latach bagatelizowania znaczenia i „zasięgu” muzyki tanecznej (notabene, bagatelizowania świadczącego w moim przekonaniu o ograniczonym postrzeganiu tego, co branża powinna obserwować z dużą wnikliwością, otwartym umysłem, wyzbywając się sztucznego tworzenia barier) pojawiła się kategoria „Best Dance Recording”, okazało się, że Akademia traktuje ją dosyć zachowawczo. Jak bowiem inaczej wytłumaczyć fakt, że przez kilka pierwszych lat w konkury o tę nagrodę stawali w pierwszej kolejności artyści o doskonale znanych Amerykanom nazwiskach – artyści, których piosenki w niewielkim stopniu odzwierciedlały faktycznie obowiązujące w danym czasie trendy? O ile jeszcze zwycięskie „Ray of light” Madonny czy „Believe” Cher można uznać za utwory oddające klimat swoich czasów, tak uporczywe wrzucanie na listę nominowanych (dawno już niemodnej) Donny Summer, Glorii Estefan a nawet zwycięstwo (skądinąd lubianej przeze mnie) Janet Jackson to objaw zwykłego asekuranctwa. Zresztą, nawet dzisiaj da się zaobserwować, iż w bezpośrednim starciu typowo elektronicznych projektów pokroju Daft Punk z nazwiskami topowych gwiazd nagrodę najczęściej przyznaje się tym drugim.
Pierwszą odważną decyzję podjęto dopiero w 2003 r., wyróżniając nagrodą singiel „Days go by” Dirty Vegas; a i na liście nominacji zrobiło się jakoś bardziej świeżo i oryginalnie. Zaskakuje mnie natomiast obecność wśród nominowanych „Hella good” No Doubt. Pojawienie się w kategorii z muzyką taneczną kawałka w gruncie rzeczy bardziej rockowego (choć przy tym elektronicznego) niż dance’owego to kolejna wskazówka dla nas, że Akademia długo dojrzewała do tego, co właściwie należałoby kwalifikować jako muzykę taneczną. Bo skoro „Hella good” to kawałek taneczny, na upartego za taki moglibyśmy uznać nawet „Smells like Teen Spirit” Nirvany, przy którym wielu przecież też tańczyć potrafi – choć są to pląsy o zupełnie innym charakterze niż te wykonywane choćby przy (nominowanych kiedyś do Grammy) „Blue (da ba dee)” czy „Waiting for tonight”.
Wydaje się, że gdzieś w połowie minionej dekady Akademia doszła do tego, iż kategoria „Best Dance Recording” nie musi pełnić funkcji worka przeznaczonego do tego, by wrzucać do niego popowe gwiazdy, których piosenki równie dobrze mogły otrzymać nominację w kategorii „Best Pop Vocal Performance”, ale się tam najzwyczajniej nie zmieściły, więc przerzucono je do innej – mniej prestiżowej (niestety) kategorii. Tymczasem „Best Dance Recording” zaczęto nareszcie traktować poważniej, starając się z większą starannością dobierać nominowanych. Zauważono, że ambitniejsza muzyka elektroniczna to kierunek, który zasługuje na uwagę w większym stopniu niż miało to miejsce w pierwszych latach istnienia przedmiotowej kategorii. Dopełnieniem tej tendencji jest stworzenie w 2005 r. kategorii „Best Electronic/Dance Album” (która obecnie nosi nazwę „Best Dance/Electronica Album”), by nareszcie albumy z muzyką taneczną/elektroniczną nie były na siłę dopinane do kategorii popowych bądź alternatywnych (w zależności od tego, z jakim „kalibrem” elektroniki mamy do czynienia).
Walka o nagrodę w kategorii „Best Dance Recording” najbardziej emocjonująca była w roku 2010. Wtedy znalazły się w niej wyłącznie dobrze znane nagrania, a do tego wszystkie wykonywane były przez szczególnie popularnych artystów. Był to jednak okres przełomowy dla muzyki tanecznej, której po latach udało się wyjść w USA na pierwszy plan. Być może dlatego statuetką w tej kategorii postanowiono uhonorować artystkę, która najmocniej się do tego zjawiska przyczyniła. Za to w tym roku Akademia poszła w zupełnie innym kierunku i postawiła na mniej popularne kawałki, ale za to – jak się domyślam – w wystarczającym stopniu definiujące (zdaniem Akademii) obecne trendy. Stąd nagroda dla Skrillexa.
Skupmy się jednak na konkretnych informacjach, a te prezentuję poniżej. Należy jednak mieć na względzie, iż nagroda w kategorii „Best Dance Recording” przyznawana jest nie tylko wykonującemu piosenkę artyście, ale i producentom nagrania, a także innym osobom odpowiedzialnym za jego brzmienie.
Kategoria „Best Dance Recording” – zwycięzcy i nominowani
- Rok 1998
zwycięzca: Donna Summer & Giorgio Moroder „Carry on”
pozostali nominowani: Daft Punk „Da funk”, Gina G „Ooh aah… just a little bit”, Pet Shop Boys „To step aside”, Quad City DJ’s „Space Jam”
- Rok 1999
zwycięzca: Madonna „Ray of light”
pozostali nominowani: Boy George „When will you learn”, Daft Punk „Around the world”, Gloria Estefan „Heaven’s what I feel”, Cyndi Lauper „Disco inferno”
- Rok 2000
zwycięzca: Cher „Believe”
pozostali nominowani: Gloria Estefan „Don’t let this moment end”, Fatboy Slim „Praise you”, Jennifer Lopez „Waiting for tonight”, Donna Summer „I will go with you (con te partiro)”
- Rok 2001
zwycięzca: Baha Men „Who let the dogs out?”
pozostali nominowani: Eiffel 65 „Blue (da ba dee)”, Enrique Iglesias „Be with you”, Jennifer Lopez „Let’s get loud”, Moby „Natural blues”
- Rok 2002
zwycięzca: Janet Jackson „All for you”
pozostali nominowani: Daft Punk „One more time”, Depeche Mode „I feel loved”, Gloria Estefan „Out of nowhere”, Lionel Richie „Angel”
- Rok 2003
zwycięzca: Dirty Vegas „Days go by”
pozostali nominowani: Daniel Bedingfield „Gotta get thru this”, Groove Armada „Superstylin'”, Kylie Minogue „Love at first sight”, No Doubt „Hella good”
- Rok 2004
zwycięzca: Kylie Minogue „Come into my world”
pozostali nominowani: Cher „Love one another”, Groove Armada „Easy”, Madonna „Die another day”, Telepopmusik „Breathe”
- Rok 2005
zwycięzca: Britney Spears „Toxic”
pozostali nominowani: Basement Jaxx & Lisa Kekaula „Good luck”, Kylie Minogue „Slow”, Scissor Sisters „Comfortably numb”, The Chemical Brothers „Get yourself high”
- Rok 2006
zwycięzca: The Chemical Brothers & Q-Tip „Galvanize”
pozostali nominowani: Deep Dish „Say hello”, Fatboy Slim & Lateef „Wonderful night”, LCD Soundsystem „Daft Punk is playing at my house”, Kylie Minogue „I believe in you”, New Order „Guilt is a useless emotion”
- Rok 2007
zwycięzca: Justin Timberlake & Timbaland „SexyBack”
pozostali nominowani: Depeche Mode „Suffer well”, Goldfrapp „Ooh la la”, Madonna „Get together”, Pet Shop Boys „I’m with stupid”
- Rok 2008
zwycięzca: Justin Timberlake „LoveStoned/I think she knows”
pozostali nominowani: Justice „D.A.N.C.E.”, Mika „Love today”, Rihanna „Don’t stop the music”, The Chemical Brothers „Do it again”
- Rok 2009
zwycięzca: Daft Punk „Harder, better, faster, stronger”
pozostali nominowani: Hot Chip „Ready for the floor”, Lady Gaga & Colby O’Donis „Just dance”, Madonna & Pharrell Williams „Give it 2 me”, Rihanna „Disturbia”, Sam Sparro „Black and gold”
- Rok 2010
zwycięzca: Lady Gaga „Poker face”
pozostali nominowani: David Guetta & Kelly Rowland „When love takes over”, Madonna „Celebration”, Britney Spears „Womanizer”, The Black Eyed Peas „Boom boom pow”
- Rok 2011
zwycięzca: Rihanna „Only girl (in the world)”
pozostali nominowani: Goldfrapp „Rocket”, La Roux „In for the kill”, Lady Gaga „Dance in the dark”, Robyn „Dancing on my own”
- Rok 2012
zwycięzca: Skrillex „Scary monsters and nice sprites”
pozostali nominowani: Deadmau5 & Greta Svabo Bech „Raise your weapon”, Duck Sauce „Barbra Streisand”, David Guetta & Avicii „Sunshine”, Robyn „Call your girlfriend”, Swedish House Mafia „Save the world”
A na koniec zdobywcy nagrody w kategorii, która obecnie zowie się „Best Dance/Electronica Album”:
– rok 2005 – Basement Jaxx „Kish kash”
– rok 2006 – The Chemical Brothers „Push the button”
– rok 2007 – Madonna „Confessions on a dance floor”
– rok 2008 – The Chemical Brothers „We are the night”
– rok 2009 – Daft Punk „Alive 2007”
– rok 2010 – Lady Gaga „The fame”
– rok 2011 – La Roux „La Roux”
– rok 2012 – Skrillex „Scary monsters and nice sprites”
fot. okładka albumu: Janet Jackson „All for you”, z którego pochodzi popularny w USA singiel o takim samym tytule, uznany za najlepsze taneczne nagranie podczas Grammy Awards w 2002 r. (spotify.com)
nagłówek – fot. okładka singla: Britney Spears „Toxic” (spotify.com)