„Thatcher była pierwszą Spice Girl, pionierką naszej ideologii – girl power” (Geri Halliwell ze Spice Girls o byłej premier Wielkiej Brytanii, Margaret Thatcher).
„Żadnej muzyki nie można nazwać niemoralną. Jedynym grzechem rock and rolla jest to, że z monotonii uczynił cnotę” (Mitch Miller).
„Może miało to coś wspólnego z rozterkami zagubionego nastolatka, lecz cała ta dekada wydawała się początkiem i końcem wszystkiego. A przecież kiedy się skończyła i zegar zaczął odmierzać kolejne 10-lecie, wszyscy mieliśmy wrażenie, że te lata będą trwać dalej” (Ray Davies o latach 60. XX w.).
„Wszyscy byliśmy hippisami… Czuliśmy, że tkwimy w tym razem” (Joni Mitchell o latach 70. XX w.).
„Początek lat 80. wyglądał zupełnie inaczej niż koniec. Jakby w środku dekady doszło do całkowitego zwrotu. Rozpoczęła się ironicznie, zakończyła szczerze” (Suzanne Vega o latach 80. XX w.).
„Lata 90. okazały się jednym z najbardziej wszechstronnych okresów w dziejach muzyki. W tym czasie byliśmy świadkami narodzin muzyki grunge, nowej fali popu, a przede wszystkim przejścia hip-hopu do mainstreamu” (Diddy o latach 90. XX w.).
„Moja kariera solowa była efektem tego, że czułem się głęboko nieszczęśliwy” (Phil Collins).
„To cały czas jest walka. My kontra najłatwiejsza droga… oznaczająca przeciętność, kultową sprzedaż i życie przeszłością” (Bono).
Powyższe cytaty pochodzą z polecanej już tu przeze mnie książki „Rock & Pop. Zespoły, artyści, przeboje, koncerty”, która stanowi arcyciekawe kalendarium najważniejszych wydarzeń w muzyce rozrywkowej (lata 1950-2002). Autorzy: Luke Crampton i Dafydd Rees; wydawnictwo: Wiedza i Życie.
Cytat z książki „Madonna. Biografia intymna” – autor: J. Randy Taraborrelli:
„Często słyszy się o szarych myszkach, które zdobywają sławę. Ich przyjaciele i nauczyciele mawiają: »Nigdy nie spodziewałbym się, że ona zostanie gwiazdą«. Z Madonną tak nie było. Nie można sobie było wyobrazić, żeby ona kiedyś nie zdobyła rozgłosu. Obserwowałam na scenie jej barwną osobowość i charyzmę, i myślałam sobie: »Ona ma sławę wypisaną na twarzy«” (Beverly Gibson, nauczycielka z kółka teatralnego, o Madonnie).