Autorski komentarz do notowań The UK Singles Chart i The UK Albums Chart opublikowanych przez The Official Charts Company dnia 28 czerwca 2015 r.
Katalog opublikowanych dotychczas przeze mnie raportów z Wielkiej Brytanii: zobacz.
THE UK SINGLES CHART
- „Numer jeden”
Po 4 tygodniach spędzonych na 1. miejscu brytyjskiej listy dedykowanej singlom Jason Derulo z „Want to want me” spada na miejsce 3. Na 1. miejscu debiutuje zaś singiel „Not letting go”, który nagrali wspólnie: brytyjski raper Tinie Tempah i brytyjska wokalistka Jess Glynne.
Dla Tinie Tempah „Not letting go” jest szóstym „numerem jeden” w karierze, choć dopiero trzecim, w którym jest on głównym artystą, a nie gościem. Jako „featuring” Brytyjczyk pojawiał się w 2 zeszłorocznych „numerach jeden” oraz 3 lata temu u Rity Ory, a swoje 2 wcześniejsze „numery jeden” nagrane przez niego jako głównego artystę zdobył w 2010 r. („Pass out” i „Written in the stars”). Jego bestsellerem w Wielkiej Brytanii pozostaje jednak singiel „Earthquake”, który zatrzymał się na 2. miejscu, a Tempah pojawiał się w nim jedynie gościnnie u boku Labrintha. Aktualny lider listy jest jego trzynastym singlem notowanym w top 10.
Doskonałą passę ma nadal Jess Glynne. Wokalistka jest jeszcze przed wydaniem swojego długogrającego debiutu, a ma w swoim dorobku już 4 singlowe „numery jeden”. Aczkolwiek aż w 3 z nich pojawia się jedynie gościnnie. Co więcej, w tym roku jest jak na razie jedynym artystą z więcej niż 1 utworem notowanym na 1. miejscu singlowego zestawienia. Wcześniej w 2015 r. przez 3 tygodnie liderem listy był jej solowy singiel „Hold my hand”. Dla Glynne „Not letting go” jest szóstym utworem notowanym w top 10.
„Not letting go” osiąga w ciągu tygodnia nakład wynoszący 110 001 kopia. Po raz piętnasty w tym roku singlowi z 1. miejsca udaje się zatem wygenerować w ciągu 7 dni co najmniej 100-tysięczny nakład, przy czym tylko 8 razy sprawiła to już sama tradycyjna sprzedaż. Ten utwór do przekroczenia sześciocyfrowego nakładu potrzebował jednak streamingowej gratyfikacji, ponieważ jego tygodniowa sprzedaż wynosi 99 161 kopii, a streamingowy ekwiwalent – 10 840 kopii (100 odtworzeń utworu w serwisach streamingowych = 1 sprzedana jego kopia), co oznacza, iż w serwisach streamingowych odtworzono go ok. 1,08 mln razy (a to daje mu 17. pozycję w rankingu najpopularniejszych utworów tygodnia w brytyjskim streamingu).
Po 26 notowaniach The UK Singles Chart z roku 2015 liczba utworów, które figurowały w tym roku na 1. miejscu, wynosi 9. Tymczasem w pierwszych 26 notowaniach listy z roku 2014 różnych „numerów jeden” było aż 19.
- Top 10
Wysokim (jak na 2. miejsce) tygodniowym nakładem legitymuje się singiel „Are you with me” belgijskiego DJ-a Felixa De Laeta, który występuje jako Lost Frequencies. Ten utwór, będący singlowym debiutem tego artysty, cieszy się obecnie ogromną popularnością w polskich stacjach radiowych, a wcześniej był już „numerem jeden” m.in. w Niemczech. W Wielkiej Brytanii w kilku ostatnich tygodniach był już notowany na liście dzięki popularności w streamingu. Po dołączeniu do tego czynnika sprzedaży „Are you with me” notuje awans na liście z miejsca 46. na 2., generując 7-dniowy nakład wynoszący 99 271 kopii.
Swoją najlepszą jak dotąd pozycję na liście osiąga zespół Walk The Moon, a jest to zasługa singla „Shut up + dance”, który przesuwa się o 1 pozycję na miejsce 4.
W top 10 nowy jest singiel „I don’t like it, I love” rapera Flo Rida, w którym wspierają go: wokalista Robin Thicke i basista zespołu Earth, Wind & Fire – Verdine White. Ten singiel debiutuje na miejscu 7. Dla Flo Rida jest to czternasty utwór notowany w top 10, a dla Robina Thicke – trzeci. Drugi z panów ma na koncie 1 „numer jeden”, a pierwszy – 5 „numerów jeden” (w tym 2 jako „featuring”).
Top 10 aktualnego notowania The UK Singles Chart:
(dane liczbowe uwzględniają sprzedaż cyfrową i fizyczną oraz przelicznik streamingowy)
10. Galantis „Runaway (U & I)” (7 tyg. w top 10) (↓ z #6) – 33 272 kopie
9. Deorro x Chris Brown „Five more hours” (2 tyg. w top 10) (↓ z #4) – 38 706 kopii
8. Fetty Wap „Trap queen” (2 tyg. w top 10) (↔) – 39 130 kopii
7. Flo Rida feat. Robin Thicke & Verdine White „I don’t like, I love it” (N) (brak danych nt. nakładu)
6. OMI „Cheerleader” (11 tyg. w top 10) (↓ z #3) – 47 541 kopii
5. Major Lazer x DJ Snake feat. MØ „Lean on” (10 tyg. w top 10) (↓ z #2) – 47 722 kopie
4. Walk The Moon „Shut up + dance” (3 tyg. w top 10) (↑ z #5) (brak danych nt. nakładu)
3. Jason Derulo „Want to want me” (5 tyg. w top 10) (↓ z #1) – 51 803 kopie
2. Lost Frequencies „Are you with me” (1 tydz. w top 10) (↑ z #46) – 99 271 kopii
1. Tinie Tempah feat. Jess Glynne „Not letting go” (N) – 110 001 kopia (tradycyjna sprzedaż: 99 161 kopii, streaming: 10 840 kopii)
Utwory, które opuszczają top 10:
– na #11 – Jack Ü feat. Justin Bieber „Where are Ü know” (7 tyg. w top 10) (↓ z #7),
– na #12 – Wiz Khalifa feat. Charlie Puth „See you again” (10 tyg. w top 10) (↓ z #10),
– na #13 – David Guetta feat. Nicki Minaj, Bebe Rexha & Afrojack „Hey mama” (5 tyg. w top 10) (↓ z #9).
Gdyby wszystkim tytułom z top 10 odliczyć nakład wygenerowany przez nie w efekcie zastosowania streamingowego przelicznika, top 2 pozostałoby bez zmian, a kolejne pozycje zajmowaliby: #3 Flo Rida, Robin Thicke i Verdine White, #4 Walk The Moon, #5 Jason Derulo, #6 OMI, #7 Deorro i Chris Brown, #8 Major Lazer, DJ Snake i MØ, #9 Fetty Wap, #10 Taylor Swift (zamiast #20), a poza top 10 znaleźliby się: #11 Galantis.
- Sytuacja poza top 10
Po pojawieniu się w sprzedaży w charakterze singla utwór „The giver (reprise)” deephouse’owego DJ-a znanego jako Duke Dumont awansuje z miejsca 100. na 32. Sama sprzedaż dałaby mu jednak pozycję 19. Mało imponujące jest to osiągnięcie, jeżeli przypomnimy sobie, że 3 jego wcześniejsze single notowane były w ścisłej czołówce: 2 pierwsze na miejscu 1., a 1 na miejscu 2.
Swoje najlepsze jak dotąd pozycje na liście osiągają jeszcze single:
– Ed Sheeran „Photograph” (↑ z #22 na #15) (t.s. #16),
– James Bay „Let it go” (↑ z #45 na #17) (t.s.: #12),
– Kygo feat. Parson James „Stole the show” (↑ z #38 na #27) (t.s.: #26),
– The Weeknd „Can’t feel my face” (↑ z #34 na #33) (t.s.: #34),
– Avicii „Waiting for love” (↑ z #43 na #41) (t.s.: poza top 100; wynik osiągnięty wyłącznie dzięki popularności w streamingu: #14),
– David Zowie „House every weekend” (↑ z #80 na #57) (t.s.: poza top 100; w streamingu: #33).
W gronie nowości na liście dostrzeżemy jeszcze:
– na #31 – Stereo Kicks „Love me so” (debiutancki singiel brytyjsko-irlandzkiego boysbandu utworzono podczas 11. brytyjskiej edycji „The X Factor”) (t.s.: #20),
– na #47 – Selena Gomez feat. A$AP Rocky „Good for you” (t.s: #28),
– na #67 – Rudimental feat. Anne-Marie & Will Heard „Rumour mill” (t.s: #40),
– na #81 – Fifth Harmony feat. Kid Ink „Worth it” (t.s.: poza top 100),
– na #95 – The Chemical Brothers feat. Q-Tip „Go” (t.s.: #60).
W top 100 nie udaje się zadebiutować m.in. singlom: Everything Everything „Regret” (t.s.: #78) i Janet Jackson „No sleep” (t.s.: #97).
- Inne informacje
Najpopularniejszy utwór w stacjach radiowych: Ed Sheeran „Photograph” (1). Zobacz aktualne top 40: tutaj.
Najczęściej odtwarzany utwór w serwisach streamingowych: Major Lazer x DJ Snake feat. MØ „Lean on” (1).
Tygodniowy wynik sprzedaży cyfrowej i fizycznej utworów w Wielkiej Brytanii: 2 516 244 kopie (wynik o 215 492 kopie wyższy od tego sprzed tygodnia). Sprzedaż w analogicznym tygodniu sprzed roku była wyższa i wynosiła 2 851 548 kopii.
Ze streamingu pochodzi dodatkowo: 4 478 036 kopii (wynik o 4 297 kopii niższy od tego sprzed tygodnia) – co oznacza, że w ciągu tygodnia zanotowano ok. 447 803 600 odtworzeń utworów w serwisach streamingowych (m.in. na Spotify).
Łączny tygodniowy nakład utworów w Wielkiej Brytanii (sprzedaż cyfrowa i fizyczna + przelicznik streamingowy): 6 994 280 kopii (wynik o 211 195 kopii wyższy od tego sprzed tygodnia).
98. tydzień z rzędu notowana jest niższa sprzedaż cyfrowa i fizyczna utworów od sprzedaży z analogicznego tygodnia sprzed roku.
Trwający tydzień to czas, gdy do sprzedaży w charakterze singli dodano m.in. utwory: Bleachers „I wanna get better”, Eminem „Phenomenal”, Krept & Konan feat. Jeremih „Freak of the week”, Rita Ora „Poison”.
Top 40 omówionego notowania odnaleźć można na stronie The Official Charts Company – tutaj.
fot. okładka singla: Tinie Tempah feat. Jess Glynne „Not letting go” (eska.pl)
THE UK ALBUMS CHART
- „Numer jeden”
Po 2-tygodniowej przerwie na prowadzenie na The UK Albums Chart powraca Florence + The Machine z albumem „How big, how blue, how beautiful”. Ten tytuł na 1. miejscu spędza swój drugi tydzień. Z kolei ze szczytu na miejsce 3. osuwa się zespół Muse z albumem „Drones”, który stał na czele listy w 2 poprzednich notowaniach.
Pozycję lidera listy zapewnia Florence + The Machine zawstydzający (jak na album z 1. miejsca) tygodniowy nakład wynoszący zaledwie 14 419 kopii. Tak fatalnego wyniku gwarantującego prowadzenie nie widzieliśmy od blisko 3 lat, kiedy w sierpniu 2012 r. na 1. miejsce powróciła Rihanna z „Talk that talk”, sprzedając w ciągu tygodnia tylko 9 578 kopii tego wydawnictwa – był to najsłabszy w historii listy tygodniowy nakład jej lidera. Wynik albumu „How big…” zawiera jeszcze streamingowy ekwiwalent, który wynosi 836 kopii. Tradycyjna sprzedaż odpowiada zaś za 13 583 kopie.
O pozycję lidera zespół Florence + The Machine walczył z debiutanckim albumem brytyjskiej rockowej kapeli Wolf Alice – „My love is cool”. Ostatecznie ci drudzy przegrywają nieco o 500 kopii (choć pod względem sprzedaży różnica wynosi już tylko ok. 250 kopii), w efekcie czego Wolf Alice umieszczają swój album na miejscu 2.
„Numerem jeden” w serwisach streamingowych niezmiennie jest Ed Sheeran z „x”. Z kolei na Compliations Chart (jest to lista mierząca nakłady kompilacji utworów wykonywanych przez różnych artystów) na 1. miejscu debiutuje składanka „NOW that’s what I call summer party”.
- Top 10
Obok albumu Wolf Alice w top 10 nowe są jeszcze 2 inne longplaye.
Na miejscu 7. swój trzeci album umieszcza grupa Everything Everything. „Get to heaven” debiutowałoby 2 pozycje wyżej, gdyby nie stosowano streamingowego przelicznika. A wraz z nim album generuje tygodniowy nakład równy 10 478 kopii. Debiut tej kapeli, „Man alive” (2010), startował na liście od miejsca 17. (nie poprawiając już tej pozycji), generując w ciągu tygodnia 7 087 kopii, w sumie zaś rozszedł się w nakładzie 64 861 kopii. Jego następca, „Arc” (2013), debiutował na miejscu 5., znajdując w tygodniu premiery 13 679 nabywców, a w sumie było ich 50 012.
Na miejscu 8. swój debiutancki longplay pt. „Coming home” umieszcza amerykański soulowy muzyk – Leon Bridges.
Na debiut w top 10 szanse miała jeszcze amerykańska przedstawicielka country – Kacey Musgraves. Jej pierwszy album, „Same trailer different park”, dotarł na Wyspach do miejsca 39. Jego dopiero co wydany następca, „Pageant material”, melduje się na miejscu 11. Sama sprzedaż dawałaby mu jednak miejsce 10.
Top 10 aktualnego notowania The UK Albums Chart:
(dane liczbowe uwzględniają sprzedaż cyfrową i fizyczną oraz przelicznik streamingowy)
10. Paul Simon „The ultimate collection” (↓ z #3) – 7 740 kopii
9. Sam Smith „In the lonely hour” (↔) – 7 900 kopii
8. Leon Bridges „Coming home” (N) – 8 486 kopii
7. Everything Everything „Get to heaven” (N) – 10 478 kopii
6. James Bay „Chaos and the calm” (↑ z #11) – 10 658 kopii
5. Ed Sheeran „x” (↔) – 11 126 kopii
4. Taylor Swift” 1989″ (↑ z #12) – 11 365 kopii
3. Muse „Drones” (↓ z #1) – 11 702 kopie
2. Wolf Alice „My love is cool” (N) – 13 891 kopii (tradycyjna sprzedaż: 13 329 kopii, streaming: 562 kopie)
1. Florence + The Machine „How big, how blue, how beautiful” (↑ z #2) – 14 419 kopii (tradycyjna sprzedaż: 13 583 kopie, streaming: 836 kopii)
Gdyby wszystkim tytułom odliczyć nakład wygenerowany przez nie w efekcie zastosowania streamingowego przelicznika, top 2 pozostałoby bez zmian, a pozostałe pozycje zajmowaliby: #3 Taylor Swift, #4 Muse, #5 Everything Everything, #6 James Bay, #7 Ed Sheeran, #8 Leon Bridges, #9 Paul Simon, #10 Kacey Musgraves (zamiast #11), a po raz pierwszy poza top 10 (#11) znalazłby się Sam Smith.
- Nowości poza top 10
Po doskonałym przyjęciu debiutanckiego (multiplatynowego) albumu „Life in cartoon motion” Mika nie miał już na Wyspach szczególnie dobrej passy. Każdy kolejny jego album cieszył się tam wyraźnie mniejszym (a przede wszystkim krótkotrwałym) zainteresowaniem. Pierwszy longplay Miki był „numerem jeden” i spędził w top 10 aż 32 tygodnie, drugi („The boy who knew too much”, 2009) dotarł do miejsca 4. i po tygodniu opuścił top 10, kolejny („The origin of love”, 2012) nie zdołał nawet załapać się do top 20, a top 100 opuścił już po 2 notowaniach. Ten najnowszy pt. „No place in heaven” delikatnie poprawia pozycję startową poprzednika, debiutując na miejscu 19. (sama sprzedaż również dawałaby temu tytułowi 19. miejsce). Nie zanosi się jednak na to, by Mika był w stanie na dłużej zaistnieć z tym krążkiem w świadomości Brytyjczyków.
Na The UK Albums Chart debiutują również m.in.
– na #34 – amerykańska grupa Breaking Benjamin z albumem „Dark before dawn” (jest to jej pierwszy tytuł notowany w top 100) (t.s.: #32),
– na #35 – grupa Lindemann, założona przez frontmana zespołu Rammstein, z debiutanckim albumem pt. „Skills in pills” (t.s.: #31),
– na #90 – istniejący od ponad ćwierć wieku, brytyjski elektroniczny projekt The Orb z albumem „Moonbuilding 2703 AD” (zespół ma w dorobku 1 „numer jeden”) (t.s.: #71),
– na #91 – Hilary Duff z albumem „Breathe in. breathe out.” (jest to jej czwarty tytuł notowany w top 100; najwyższa pozycja w karierze: #25 albumu „Dignity”) (t.s.: #79).
- Inne informacje
Gdzie podziewają albumy, które poprzednio debiutowały w top 10:
– z #4 na #14 – spada album „Before this world” Jamesa Taylora (t.s.: #13),
– z #8 na #40 – spada album „The original high” Adama Lamberta (t.s.: #38).
Tygodniowa sprzedaż albumów w Wielkiej Brytanii: 1 276 106 kopii (wynik o 175 892 kopie niższy od tego sprzed tygodnia). Rok temu w analogicznym okresie sprzedaż była wyższa i wynosiła 1 395 574 kopie.
Ze streamingu pochodzi dodatkowo: 411 148 kopii (wynik o 730 kopii niższy od tego sprzed tygodnia).
Łączny tygodniowy nakład albumów w Wielkiej Brytanii (sprzedaż fizyczna i cyfrowa + przelicznik streamingowy): 1 687 254 kopie (wynik o 176 622 kopie niższy od tego sprzed tygodnia).
Trwający tydzień przynosi w Wielkiej Brytanii premiery m.in. następujących albumów: Fraser A. Gorman „Slow gum”, Gin Wigmore „Blood to bone”, LA Priest „Inji”, Miguel „Wildheart”, Neil Young „The Monsanto years”, Refused „Freedom”.
Top 40 omówionego notowania odnaleźć można na stronie The Official Charts Company – tutaj.
Raport z The UK Singles Chart i The UK Albums Chart zdaję również na SoundUniverse w rubryce „Pod Lupą” – tutaj.
Dane sprzedażowe – za mediatraffic.de.
fot. okładka albumu: Wolf Alice „My love is cool” (rollingstone.de)