„Jeśli napiszesz piosenkę z przesłaniem politycznym, to jesteś winien polityki. Jesteś winien prób przekonania ludzi, a zatem propagandy, prób wywierania wpływu, nawracania, przeciągania na inną stronę” (Sting).
„Świadomie próbuje oddać surowy urok robotnika polowego z Południa, nucącego na ganku proste melodie. W jego kompozycjach wciąż słychać ślady pomruków, a z piosenek bije przejmująca szczerość” (Robert Shelton o Bobie Dylanie).
„Nikt nie był dla mnie większą inspiracją niż Elton John. Gdy pierwszy raz usłyszałem »Bennie and the Jets«, wiedziałem, że muszę zostać artystą” (Axl Rose z Guns N’ Roses).
„Piszemy piosenki popowe. W miarę upływu czasu staramy się w granicach możliwości rozwijać nasz materiał. W żadnym razie nie zamierzaliśmy tworzyć »sztuki«” (Thom Yorke z Radiohead).
„Jestem rozpuszczoną gwiazdą rocka. Przepłacaną, przekarmianą i przesadnie wystrojoną” (Bono).
„Uważam Johna za ofiarę wojny – wojny między ludźmi normalnymi a szaleńcami” (Yoko Ono w rocznicę śmierci Johna Lennona).
Ponownie wyjeżdżam na kilka dni (taki już urok tej pory roku). Przez ten czas nie będzie nowych wpisów na blogu. Przerwa nie potrwa jednak zbyt długo, bo do 7 sierpnia. Mam nadzieję, że podczas mojej nieobecności pogrzebiecie trochę w blogowym archiwum. Chętnie poczytam Wasze komentarze do starszych postów. Jako że nie mam już czasu, by napisać coś dłuższego, dzisiejszy wpis ograniczam do kilku powyższych cytatów. Wszystkie pochodzą z książki, której tytuł w tej rubryce pojawiał się już trzykrotnie. Mowa o „Rock & Pop. Zespoły, artyści, przeboje, koncerty” – autorzy: Luke Crampton i Dafydd Rees; wydawnictwo: Wiedza i Życie. Życzę Wam słonecznego tygodnia.