Raport z Wielkiej Brytanii: notowania z 21.12.2014 r.

Autorski komentarz do notowań The UK Singles Chart i The UK Albums Chart opublikowanych przez The Official Charts Company dnia 21 grudnia 2014 r. (listy opatrzone są datą: 27 grudnia 2014 r.).

THE UK SINGLES CHART

  • „Numer jeden”

Aktualne notowanie brytyjskiej listy przebojów uchodzi za to najważniejsze w roku. Brytyjczycy od lat w okresie przedświątecznym wyczekują odpowiedzi na pytanie, komu tym razem przypadnie w udziale prowadzenie na The UK Singles Chart w notowaniu opublikowanym bezpośrednio przed Bożym Narodzeniem (ewentualnie w dzień Bożego Narodzenia). Od pewnego czasu nurtuje ich także pytanie, czy tym kimś będzie zwycięzca zakończonej tuż przed okresem świątecznym kolejnej edycji lokalnego wydania popularnego talent show – „The X Factor”. Znamy już odpowiedź na oba pytania…

Na szczycie brytyjskiej listy dedykowanej singlom, której publikacja bezpośrednio poprzedza Boże Narodzenie, debiutuje wokalista, dla którego jest to pierwsza wizyta na liście. Jest nim niejaki Ben Haenow. I tu wypada odpowiedzieć na drugie pytanie – ów dżentelmen jest triumfatorem dopiero co zakończonej 11. edycji brytyjskiego „The X Factor”. Do tej pory wszystkie debiutanckie single zwycięzców tego programu docierały do 1. miejsca The UK Singles Chart. 7 z nich dokonało tego właśnie w notowaniu bożonarodzeniowym. Ben Haenow na 1. miejscu melduje się z singlem „Something I need”, który jest coverem singla grupy OneRepublic (promującego albumu „Native”). Co ciekawe, oryginał nie plasował się wcześniej na brytyjskiej liście. Czyni to dopiero teraz, figurując na miejscu 78.

I w tym momencie na usta ciśnie się jeszcze jedno pytanie: jaka sprzedaż zapewnia prowadzenie na liście w najważniejszym notowaniu w 2014 r.? „Something I need” w wykonaniu zwycięzcy 11. odsłony „The X Factor” legitymuje się tygodniowym nakładem równym 214 239 kopii. Na ten wynik składają się: 208 602 kopie pochodzące ze sprzedaży fizycznej i cyfrowej (ta pierwsza równa jest 47 001 kopii) oraz 5 637 kopii pochodzących ze streamingu (przelicznik: 100 odtworzeń danego utworu w serwisach streamingowych = 1 sprzedana kopia takiego tytułu). Bez względu na to, czy weźmiemy pod uwagę nakład uwzględniający streaming, czy wyłącznie tradycyjnie rozumianą sprzedaż, tygodniowy rezultat „Something I need” zapewnia temu tytułowi drugi najwyższy w tym roku tygodniowy nakład jakiegokolwiek singla. Lepszy wynik miał w tym roku jedynie singiel „Do they know it’s Christmas? (2014)” projektu Band Aid 30 – 312 928 kopii.

Spróbujmy jeszcze porównać tygodniowy nakład „Something I need” z wynikami sprzedaży (wówczas nie stosowano jeszcze przelicznika streamingowego) uzyskanymi w tygodniu premiery przez pierwsze single kilku wcześniejszych triumfatorów „The X Factor” w Wielkiej Brytanii (wszystkie wymienione single wychodziły tydzień albo 2 tygodnie przed Bożym Narodzeniem):

– edycja 10.: Sam Bailey „Skyscraper” – 148 853 kopie w notowaniu z dnia 22 grudnia 2013 r. (bożonarodzeniowy „numer jeden” sprzed roku, dopiero dziesiąty najwyższy tygodniowy wynik sprzedaży w 2013 r.),

– edycja 9.: James Arthur „Impossible” – 489 560 kopii w notowaniu z dnia 16 grudnia 2012 r. (najwyższy tygodniowy wynik sprzedaży w 2012 r.),

– edycja 8.: Little Mix „Cannonball” – 210 129 kopii w notowaniu z dnia 18 grudnia 2011 r. (drugi najwyższy tygodniowy wynik sprzedaży w 2011 r.),

– edycja 7.: Matt Cardle „When we collide” – 439 007 kopii w notowaniu z dnia 19 grudnia 2010 r. (drugi najwyższy tygodniowy wynik sprzedaży w 2010 r.).

Najlepiej przyjęto jednak singiel zwycięzcy 2. edycji programu, Shayne’a Warda, którego „That’s my goal” zadebiutowało na 1. miejscu listy w notowaniu z 25 grudnia 2005 r., mając na koncie aż 742 180 sprzedanych kopii!

O ile lider bożonarodzeniowego notowania sprzed roku legitymował się dosyć przeciętnym – jak na ten szczególny dla Brytyjczyków okres – nakładem, w 2012 r. na 1. miejscu widniał w analogicznym czasie charytatywny singiel „He ain’t heavy, he’s my brother” projektu The Justice Collective (tworzonego przez gwiazdy muzyki, m.in. Melanie C, Robbiego Williamsa Palomę Faith) ze sprzedażą rzędu 269 248 kopii, a w 2011 r. 1. miejsce należało do innego charytatywnego singla, tj. „Wherever you are” chóru Military Wives, Garetha Malone’a i Paula Mealora, co zapewnił tej piosence imponujący nakład – 555 622 kopii. Warto dodać, że „Something I need” również jest singlem charytatywnym.

Tymczasem debiutujący przed tygodniem na miejscu 1. z nakładem 118 117 kopii singiel „Uptown funk!” Marka Ronsona Bruno Marsa spada na miejsce 2., mimo że tym razem legitymuje się znacznie wyższym niż poprzednio tygodniowym rezultatem sprzedaży – 181 545 kopii, gdzie z tradycyjnie rozumianej sprzedaży pochodzi 158 146 kopii. Jest to trzeci najwyższy w tym roku tygodniowy nakład singla i jednocześnie najwyższy w tym roku tygodniowy nakład, który nie zapewnia piosence 1. miejsca na liście. Co ciekawe, od roku 2000 tylko 7 razy singiel figurujący na 2. miejscu zajmował tę pozycję z wyższym niż 181 545 kopii nakładem (a 9 razy, jeżeli odliczymy „Uptownk funk!” streamingowy ekwiwalent).
 

  • Top 10

Oto top 10 aktualnego notowania The UK Singles Chart:
(dane liczbowe uwzględniają sprzedaż cyfrową i fizyczną oraz przelicznik streamingowy)

10. Meghan Trainor „All about that bass” (9 tygodni w top 10) (awans z #13) – 29 007 kopii
9. Calvin Harris feat. Ellie Goulding „Outside” (6 tygodni w top 10) (bez zmian) – 30 260 kopii
8. One Direction „Night changes” (2 tygodnie w top 10) (spadek z #7) – 33 333 kopie
7. Taylor Swift „Blank space” (5 tygodni w top 10) (spadek z #6) – 38 510 kopii
6. Take That „These days” (4 tygodnie w top 10) (spadek z #4) – 39 565 kopii
5. The Wealdstone Raider „You got no fans” (nowość) – 46 525 kopii
4. Olly Murs feat. Demi Lovato „Up” (awans z #43) – 54 452 kopie
3. Ed Sheeran „Thinking out loud” (11 tygodni w top 10) (spadek z #2) – 61 967 kopii (w tym ok. 1,8 tysiąca kopii ze streamingu)
2. Mark Ronson feat. Bruno Mars „Uptown funk!” (2 tygodnie w top 10) (spadek z #1) – 181 545 kopii (tradycyjna sprzedaż: 158 146 kopii, streaming: 23 399 kopii)
1. Ben Haenow „Something I need” (nowość) – 214 239 kopii (tradycyjna sprzedaż: 208 602 kopie, streaming: 5 637 kopii)

Utwory, które opuszczają top 10:

– na #12 – Olly Murs feat. Travie McCoy „Wrapped up” (4 tygodnie w top 10) (spadek z #8),
– na #16 – Clean Bandit & Jess Glynne „Real love” (4 tygodnie w top 10) (spadek z #10),
– na #17 – Band Aid 30 „Do they know it’s Christmas? (2014)” (3 tygodnie w top 10) (spadek z #3),
– na #21 – Oliver Heldens feat. KStewart „Last all night (koala)” (1 tydzień w top 10) (spadek z #5).

Gdyby wszystkim tytułom odliczyć sprzedaż uzyskaną przez nie po zastosowaniu przelicznika streamingowego, w top 10 tylko 2 najwyżej notowane utwory zachowałyby swoją pozycję. Wówczas m.in. singiel „Thinking out loud” zajmowałby miejsce 5., w top 3 znalazłoby się miejsce dla „Up”, na miejscu 9., nie zaś na pozycji 14., zadebiutowałby singiel „Go all night” duetu Gorgon City z gościnnym udziałem Jennifer Hudson (dla której i tak jest to drugi najwyżej notowany singiel w karierze), a zamiast na pozycji 17. singiel Band Aid 30 widniałby na pozycji 10.
 

  • Inne informacje

Najpopularniejszy utwór w stacjach radiowychMark Ronson feat. Bruno Mars „Uptown funk!”.

Najczęściej odtwarzany utwór w serwisach streamingowychMark Ronson feat. Bruno Mars „Uptown funk!” – 2 399 955 odtworzeń (wyraźnie pobity rekord największej tygodniowej liczby odtworzeń w streamingu, który od kilku tygodni należał do „Thinking out loud” Eda Sheerana; ponadto po raz pierwszy przekroczono pułap 2 milionów odtworzeń w ciągu tygodnia).

Tygodniowy wynik sprzedaży cyfrowej i fizycznej utworów w Wielkiej Brytanii: 2 913 454 kopie (wynik o 290 167 kopii wyższy od tego sprzed tygodnia). Rok temu w analogicznym okresie sprzedaż wynosiła jednak 3 093 381 kopii.

Ze streamingu pochodzi dodatkowo: 3 561 409 kopii (wynik o 33 019 kopii wyższy od tego sprzed tygodnia) – co oznacza, że w ciągu tygodnia zanotowano ok. 356 140 900 odtworzeń utworów w serwisach streamingowych (m.in. Spotify).

Łączny tygodniowy wynik sprzedaży utworów w Wielkiej Brytanii (sprzedaż cyfrowa i fizyczna + przelicznik streamingowy)6 474 863 kopie (wynik o 323 186 kopii wyższy od tego sprzed tygodnia).

71. tydzień z rzędu notowana jest niższa sprzedaż cyfrowa i fizyczna singli od sprzedaży z analogicznego tygodnia sprzed roku.

Trwający tydzień to czas, gdy do sprzedaży w charakterze singli dodano m.in. utwory: Alesso feat. Tove Lo „Heroes (we could be)”, Annie Lennox „Georgia on my mind”, Childish Gambino „Sober”, Echosmith „Cool kids”, Jamie T „Rabbit hole”, Paloma Faith „Leave while I’m not looking”.

Top 40 omówionego notowania odnaleźć można na stronie The Official Charts Company tutaj.

fot. okładka singla: Ben Haenow „Something I need” (mtv.co.uk)

 

THE UK ALBUMS CHART

  • „Numer jeden”

Poprzednio na 1. miejsce albumowego zestawienia w Wielkiej Brytanii powrócił Ed Sheeran z albumem „x”. W notowaniu publikowanym kilka dni przed Bożym Narodzeniem ten album pozostaje liderem listy, spędzając tym samym już jedenasty tydzień na czele The UK Albums Chart.

W 26. tygodniu obecności w sprzedaży „x” notuje swój najwyższy jak dotąd tygodniowy wynik sprzedaży, który jest jednocześnie najwyższym w tym roku tygodniowym wynikiem sprzedaży jakiegokolwiek albumu niebędącego kompilacją utworów nagranych przez różnych artystów (a tym dedykowana jest osobna lista). „x” tym razem rozchodzi się bowiem w nakładzie równym 214 451 kopii. Do tej pory najwyższy w tym roku tygodniowy nakład albumu notowanego na The UK Albums Chart wynosił 182 427 kopii i również należał do „x” (był to nakład z premierowego tygodnia). Gdybyśmy jednak wzięli pod uwagę sprzedaż tzw. składanek, wówczas to do kompilacji „NOW that’s what I call music! 89” należałby tegoroczny rekord tygodniowej sprzedaży, a ten wynosi 283 026 kopii.

Lider bożonarodzeniowego notowania listy z 2013 r., album „Swings both ways” Robbiego Williamsa, przewodził wówczas stawką ze znacznie słabszym niż „x” nakładem – 126 330 kopii.

Album „x” na przestrzeni 26 tygodni znalazł na Wyspach 1 477 957 nabywców. Niewiele ponad połowę tego wyniku (dokładniej zaś 740 386 kopii) „x” wypracowało przez 8 ostatnich tygodni. Z kolei debiutancki album Eda Sheerana, „+”, jest obecnie szóstym najlepiej sprzedającym się longplayem w Wielkiej Brytanii w trwającej od stycznia 2010 r. dekadzie i ma na koncie 1 896 113 sprzedanych kopii.
 

  • Top 10

Miejsce 2. zachowuje album „In the lonely hour” Sama Smitha, który ponownie poprawia swój najlepszy rezultat, jeśli chodzi o tygodniową sprzedaż. Obecnie wynosi ona 143 108 kopii i jest przy okazji najwyższym w tym roku tygodniowym nakładem albumu, który nie wystarcza do objęcia 1. miejsca na liście. Dodatkowo jest to szósty najwyższy w tym roku tygodniowy wynik sprzedaży albumu (przypominam, iż nie biorę tu pod uwagę tzw. składanek). Dzięki temu album Sama Smitha przekracza w końcu magiczną barierę 1 miliona kopii. Na przestrzeni 30 tygodni obecności w sprzedaży „In the lonely hour” zakupiono na Wyspach w liczbie 1 079 850 kopii. Jak na razie Smith jest pierwszym w tym roku artystą, którego album zakupiono co najmniej 1 milion razy zarówno w Wielkiej Brytanii, jak i w USA.

Z miejsca 10. na 7. awansuje wydany w 2011 r. album „Christmas” Michaela Bublé. Powiększenie łącznego nakładu o kolejnych 50 212 kopii oznacza, iż od premiery „Christmas” rozeszło się w tym regionie w sile 2 174 687 kopii.

Tymczasem mimo wzrostu sprzedaży w stosunku do wcześniejszego tygodnia z miejsca 8. na 10. spada album „The endless river” Pink Floyd. Warto jednak dostrzec, że tygodniowy nakład tego tytułu47 130 kopii, aż w połowie tegorocznych notowań byłby wystarczający, by zagwarantować 1. miejsce! Przez 6 tygodni „The endless river” zakupiło w Wielkiej Brytanii 350 788 osób. Za to album „Four” One Direction w ciągu 5 tygodni wygenerował nakład 425 881 kopii, album „Never been better” Olly’ego Mursa potrzebował 4 tygodni, by rozejść się w liczbie 330 473 kopii, a „III” Take That – 3 tygodni na znalezienie na siebie 302 565 chętnych. „Four” jest jedynym tytułem w top 10, który kurczy swój siedmiodniowy wynik sprzedaży względem poprzedniego tygodnia.

Oto top 10 aktualnego notowania The UK Albums Chart:

10. Pink Floyd „The endless river” (spadek z #8) – 47 130 kopii
9. Barbra Streisand „Partners” (awans z #12) – 47 994 kopie
8. Taylor Swift „1989” (awans z #9) – 48 969 kopii
7. Michael Bublé „Christmas” (awans z #10) – 50 212 kopii
6. One Direction „Four” (spadek z #4) – 74 618 kopii
5. Take That „III” (awans z #6) – 86 256 kopii
4. George Ezra „Wanted on voyage” (awans z #5) – 91 639 kopii
3. Olly Murs „Never been better” (bez zmian– 94 674 kopie
2. Sam Smith „In the lonely hour” (bez zmian) – 143 108 kopii
1. Ed Sheeran „x” (bez zmian) – 214 451 kopii
 

  • Nowości

Dopiero na miejscu 22. swój trzeci longplay zatytułowany „The pinkprint” umieszcza Nicki Minaj. Debiut raperki z 2010 r., „Pink Friday”, dotarł na Wyspach do miejsca 16. Za to jego następca z 2012 r., „Pink Friday: Roman reloaded”, zadebiutował na szczycie listy, mając wówczas na koncie 47 462 kopie. Tymczasem „The pinkprint” w tygodniu premiery znajduje 17 604 nabywców. Ten wynik w innym okresie roku dawałbym albumowi miejsce w top 10. Być może jednak wydanie „The pinkprint” w momencie, kiedy sprzedaż albumów jest na niższym poziomie, oznaczałoby dla tego tytułu również mniejszy nakład w tygodniu otwarcia.

  • Inne informacje

Tygodniowa sprzedaż albumów w Wielkiej Brytanii: 4 204 633 kopie (wynik aż o 437 188 kopii wyższy od tego sprzed tygodnia – jest to najwyższy tygodniowy wynik sprzedaży albumów w tym roku i pierwszy w tym roku przypadek, by w ciągu tygodnia przekroczono próg 4 milionów sprzedanych kopii). Jednakże rok temu w analogicznym okresie tygodniowa sprzedaż albumów stała na wyższym poziomie, tj. 4 598 813 kopii.

Trwający tydzień nie przynosi w Wielkiej Brytanii żadnych znaczących premier albumowych.

Top 40 omówionego notowania odnaleźć można na stronie The Official Charts Company – tutaj.

Raport z The UK Singles Chart i The UK Albums Chart zdaję również na SoundUniverse w rubryce „Pod Lupą”tutaj.

Dane sprzedażowe – za mediatraffic.de.

fot. okładka albumu: Nicki Minaj „The pinkprint” (theartsdesk.com)