Bootleg
Określenie odnoszące się do nagrania muzycznego rozpowszechnianego bez zgody autora i powstałego najczęściej nielegalnie podczas koncertów. Official bootlegs różnią się od zwykłych bootlegów tym, że występują w legalnej sprzedaży, ponieważ są autoryzowane przez artystę. Za pierwszy oficjalny bootleg uważa się album Boba Dylana pt. „The great white wonder”. Bootleg, na którego wydanie wykonawca wyraził zgodę, nie jest w żaden sposób obrabiany (co natomiast ma miejsce, gdy kupujemy album typu „live”), charakteryzuje go surowe brzmienie.
Eurodance
Rodzaj muzyki tanecznej, której szczyt popularności przypada na lata 90. XX wieku. Cechy charakterystyczne: kobiecy wokal w refrenie oraz zwrotki rapowane przez mężczyzn (przeważnie czarnoskórych z głębokim głosem). W ramach eurodance’u często mówi się o zjawisku noszącym nazwę millivanillizm. Na przełomie 1996 i 1997 r. wyodrębnił się podgatunek eurodance, zwany euro-rap, tworzony głównie przez eurodance’owych raperów, którzy tym razem występowali już solo albo w nowej grupie.
Oto niektórzy przedstawiciele eurodance’u:
– 2 Unlimited („Get ready for this”, „Twilight zone”, „No limit”, „Tribal dance”, „The real thing”, „No one”, „Here I go”),
– Alexia („Number one”, „Gimme love”),
– Aqua („Barbie girl”, „Doctor Jones”, „My oh my”),
– C-Block („So strung out”, „Time is tickin’ away”, „Keep movin'”),
– Cappella („U got 2 know”, „U got 2 let the music”, „Move on baby”, „Move it up”),
– Captain Hollywood Project („Only with you”, „More and more”, „Flying high”),
– Corona („The rhythm of the night”, „Baby baby”),
– Culture Beat („Mr. Vain”, „Got to get it”, „Crying in the rain”),
– DJ Bobo („Somebody dance with me”, „Everybody”, „Let the dream come true”, „Love is all around”, „There is a party”, „Respect yourself”, „Where is your love”),
– Dr. Alban („It’s my life”, „Sing hallelujah”, „Look who’s talking”, „Let the beat go on”),
– E-Rotic („Max don’t have sex with your ex”, „Help me dr. Dick”),
– Eiffel 65 („Blue (da ba dee)”, „Move your body”, „Too much of heaven”),
– Fun Factory („I wanna B with U”, „Celebration”, „Close to you”, „Pain”),
– Haddaway („What is love”, „Life”, „Rock my heart”),
– Ice MC („It’s a rainy day”, „Think about the way”, „Take away the colour”),
– La Bouche („Be my lover”, „Sweet dreams”),
– Maxx („No more (I cant’ stand it)”, „Get-a-way”),
– Mr. President („Up ‚n away”, „I follow the sun”, „Coco Jamboo”, „I give you my heart”, „Take to the limit”),
– Real McCoy („Another night”, „It’s on you”, „Love and devotion”, „Run away”),
– Snap! („Rhythm is a dancer”).
W obecnych czasach, gdy muzyka taneczna przeżywa swoją drugą młodość, eurodance znowu wrócił do łask, chociaż niejednokrotnie brzmi nieco mniej prymitywnie niż w wersji sprzed kilkunastu lat. W XXI wieku przedstawicielami tego nurtu są m.in. Alcazar, Cascada, Groove Coverage, Infernal, Kate Ryan, Milk Inc. i Sylver.