W połowie marca 2013 r. zamieściłem na blogu dwuczęściowe podsumowanie roku 2012 w brytyjskiej fonografii. Niech zatem nie zdziwi nikogo, że dokładnie 12 miesięcy później Muzykobloger publikuje kolejne opracowane przez siebie podsumowanie obejmujące ten sam sektor rynku fonograficznego, tyle że tym razem pod lupę bierze już rok 2013.
Ponownie podsumowanie tego, co działo się w ciągu minionego roku na brytyjskim rynku, któremu – jak można się łatwo zorientować – przyglądam się z największą uwagą, dzielę na 2 sekcje. Zaczynam od sekcji dedykowanej singlom (przy czym na potrzeby tego tekstu przez „singiel” powinniście rozumieć każdy utwór, który można legalnie nabyć na terenie Wielkiej Brytanii; dlaczego tak – tłumaczyłem przed rokiem).
Wyraźna część danych pochodzi z moich zapisków czynionych w pierwszej kolejności po lekturze tekstów i zestawień publikowanych przez The Official Charts Company (dalej: OCC). Pozostałe dane zawdzięczam swoim obserwacjom i wyliczeniom.
Przypominam, że z tygodniową regularnością na profilu bloga w mediach społecznościowych publikuję autorskie komentarze do notowań The UK Singles Chart oraz The UK Albums Chart, a od początku sierpnia 2013 r. ich pełniejsze wersje czytać możecie w rubryce „Pod Lupą” w medium muzycznym SoundUniverse.pl.
Spójrzmy zatem, na jakie nagrania najchętniej wydawano pieniądze w Wielkiej Brytanii w roku 2013.
SINGLE
- Lista „numerów jeden” z 2013 r.
*W 2013 r. 31 singli gościło na 1. miejscu The UK Singles Chart.
Rok wcześniej „numerów jeden” na brytyjskiej liście sprzedaży singli było 36, w 2011 r. – 31, w 2010 r. – 35, w 2009 r. – 31, w 2008 r. – 21, a w 2007 r. – tylko 18. Patrząc na listę brytyjskich „numerów jeden” od roku 2000, zdecydowanie najwięcej przyniósł ich właśnie rok 2000, kiedy aż 43 różne tytuły dotarły na szczyt The UK Singles Chart.
*Lista 31 utworów, które w 2013 r. figurowały na 1. miejscu The UK Singles Chart:
(w nawiasie podaję, w jakim nakładzie rozszedł się singiel w tygodniu, w którym przebywał na 1. miejscu listy)
– James Arthur „Impossible” – 1 tydzień na szczycie w 2013 r. (73 778 kopii) + 2 tygodnie w 2012 r. (1+1),
– will.i.am feat. Britney Spears „Scream & shout” – 2 tygodnie (62 250 kopii + 54 823 kopie),
– Bingo Players feat. Far*East Movement „Get up (rattle)” – 2 tygodnie (74 061 kopii + 51 450 kopii),
– Macklemore & Ryan Lewis feat. Wanz „Thrift shop” – 1 tydzień (83 672 kopie),
– Avicii vs Nicky Romero „I could be the one” – 1 tydzień (90 999 kopii),
– One Direction „One way or another (teenage kicks)” – 1 tydzień (112 616 kopii),
– Justin Timberlake „Mirrors” – 3 tygodnie (85 918 kopii + 66 572 kopie + 69 240 kopii),
– The Saturdays feat. Sean Paul „What about us” – 1 tydzień (114 259 kopii),
– PJ & Duncan „Let’s get ready to rhumble” – 1 tydzień (83 748 kopii),
– Duke Dumont feat. A*M*E „Need U (100%)” – 2 tygodnie (92 179 kopii + 58 321 kopii),
– Rudimental feat. Ella Eyre „Waiting all night” – 1 tydzień (107 099 kopii),
– Daft Punk feat. Pharrell Williams „Get lucky” – 4 tygodnie (155 215 kopii + 163 384 kopie + 123 112 kopii + 113 883 kopie),
– Naughty Boy feat. Sam Smith „La la la” – 1 tydzień (145 326 kopii),
– Robin Thicke feat. T.I. & Pharrell Williams „Blurred lines” – 5 tygodni (4+1) (190 572 kopie + 198 856 kopii + 193 783 kopie + 133 052 kopie + 82 593 kopie),
– Icona Pop feat. Charli XCX „I love it” – 1 tydzień (124 890 kopii),
– John Newman „Love me again” – 1 tydzień (124 885 kopii),
– Avicii feat. Aloe Blacc „Wake me up!” – 3 tygodnie (266 524 kopie + 154 525 kopii + 124 356 kopii),
– Miley Cyrus „We can’t stop” – 1 tydzień (128 159 kopii),
– Ellie Goulding „Burn” – 3 tygodnie (116 857 kopii + 80 095 kopii + 62 270 kopii),
– Katy Perry „Roar” – 2 tygodnie (179 534 kopie + 103 444 kopie),
– Jason Derulo feat. 2 Chainz „Talk dirty” – 2 tygodnie (159 888 kopii + 75 732 kopie),
– OneRepublic „Counting stars” – 2 tygodnie (1+1) (67 880 kopii + 65 981 kopii),
– Miley Cyrus „Wrecking ball” – 1 tydzień (107 362 kopie),
– Lorde „Royals” – 1 tydzień (82 551 kopii),
– Eminem feat. Rihanna „The monster” – 1 tydzień (74 674 kopie),
– Storm Queen „Look right through” – 1 tydzień (105 559 kopii),
– Martin Garrix „Animals” – 1 tydzień (105 767 kopii),
– Lily Allen „Somewhere only we know” – 3 tygodnie (1+2) (80 917 kopii + 46 279 kopii + 47 676 kopii),
– Calvin Harris & Alesso feat. Hurts „Under control” – 1 tydzień (74 704 kopie),
– Sam Bailey „Skyscraper” – 1 tydzień (148 853 kopie),
– Pharrell Williams „Happy” – 1 tydzień w 2013 r. (106 904 kopie) + 3 tygodnie w 2014 r. (2+1).
*Spośród 31 singli, które w 2013 r. znajdowały się na czele brytyjskiej listy sprzedaży singli:
– 7 było „numerem jeden” również w USA (Macklemore & Ryan Lewis feat. Wanz „Thrift shop”, Robin Thicke feat. T.I. & Pharrell Williams „Blurred lines”, Katy Perry „Roar”, Miley Cyrus „Wrecking ball”, Lorde „Royals”, Eminem feat. Rihanna „The monster”, Pharrell Williams „Happy”); w 2012 r. było 5 takich tytułów, a w 2011 r. – 7;
– 15 było nagranych w formie kolaboracji kilku funkcjonujących jako samodzielne podmioty artystów (will.i.am feat. Britney Spears, Bingo Players feat. Far*East Movement, Macklemore & Ryan Lewis feat. Wanz, Avicii vs Nicky Romero, The Saturdays feat. Sean Paul, Duke Dumont feat. A*M*E, Rudimental feat. Ella Eyre, Daft Punk feat. Pharrell Williams, Naughty Boy feat. Sam Smith, Robin Thicke feat. T.I. & Pharrell Williams, Icona Pop feat. Charli XCX, Avicii feat. Aloe Blacc, Jason Derulo feat. 2 Chainz, Eminem feat. Rihanna, Calvin Harris & Alesso feat. Hurts); w 2012 r. było 16 takich utworów (17, jeżeli uwzględnić kolaborację Florence + The Machine i Calvina Harrisa przy utworze „Spectrum (say my name) (Calvin Harris remix)”, chociaż Harris nie jest co do zasady podawany jako „wykonawca” tego utworu), tymczasem w 2011 r. było 13 takich tytułów;
– 3 to single wydane przez finalistów programów typu talent show (James Arthur „Impossible”, One Direction „One way or another (teenage kicks)”, Sam Bailey „Skyscraper”); w 2012 r. było 8 takich tytułów, a w 2011 r. – 9.
fot. okładka singla „Wrecking ball” Miley Cyrus – jednego z 2 utworów, które w 2013 r. doprowadziły Cyrus na szczyt The UK Singles Chart (entertainmentrocks.com)
- „Numery jeden” z 2013 r. – statystyki #1
*Który „numer jeden” w karierze każdego z artystów:
– James Arthur – pierwszy,
– will.i.am – dziewiąty (wcześniej: 5 z The Black Eyed Peas + 1 solo + 2 jako „featuring”),
– Britney Spears – szósty,
– Bingo Players – pierwszy,
– Far*East Movement – pierwszy,
– Macklemore & Ryan Lewis – pierwszy,
– Wanz – pierwszy,
– Avicii – pierwszy („I could be the one”) i drugi („Wake me up!”),
– Nicky Romero – pierwszy,
– One Direction – piąty (w tym 2 z projektami The X Factor Finalists 2010 oraz 2011),
– Lorde – pierwszy,
– Justin Timberlake – czwarty,
– The Saturdays – pierwszy,
– Sean Paul – drugi,
– PJ & Duncan – pierwszy,
– Duke Dumont – pierwszy,
– A*M*E – pierwszy,
– Rudimental – drugi,
– Ella Eyre – pierwszy,
– Daft Punk – pierwszy,
– Pharrell Williams – pierwszy („Get lucky”), drugi („Blurred lines”) i trzeci („Happy”),
– Naughty Boy – pierwszy,
– Sam Smith – pierwszy,
– Robin Thicke – pierwszy,
– T.I. – pierwszy,
– Icona Pop – pierwszy,
– Charli XCX – pierwszy,
– John Newman – drugi,
– Aloe Blacc – pierwszy,
– Miley Cyrus – pierwszy („We can’t stop”) i drugi („Wrecking ball”),
– Ellie Goulding – pierwszy,
– Katy Perry – czwarty,
– Jason Derulo – trzeci,
– 2 Chainz – pierwszy,
– OneRepublic – pierwszy,
– Eminem – ósmy,
– Rihanna – ósmy,
– Storm Queen – pierwszy,
– Martin Garrix – pierwszy,
– Lily Allen – trzeci,
– Calvin Harris – piąty (a szósty, jeżeli liczyć na jego konto 1. miejsce „Spectrum (say my name) (Calvin Harris remix)” Florence + The Machine),
– Alesso – pierwszy,
– Hurts – pierwszy,
– Sam Bailey – pierwszy.
*Single, które w 2013 r. po opuszczeniu 1. miejsca listy powróciły na szczyt: 3 tytuły:
– Robin Thicke feat. T.I. & Pharrell Williams „Blurred lines” (4 tygodnie na #1 + powrót na #1 na 1 dodatkowy tydzień po 2-tygodniowej przerwie),
– OneRepublic „Counting stars” (1 tydzień na #1 + powrót na #1 na 1 dodatkowy tydzień po 1-tygodniowej przerwie),
– Lily Allen „Somewhere only we know” (1 tydzień na #1 + powrót na #1 na 2 dodatkowe tygodnie po 1-tygodniowej przerwie).
Ale gdyby wyjść poza ramy roku 2013, wówczas lista singli, które powróciły na 1. miejsce, rozszerza się o 2 tytuły:
– James Arthur „Impossible” (1 tydzień na #1 w 2013 r. + powrót na #1 na 2 dodatkowe tygodnie po 1-tygodniowej przerwie, przy czym ostatni tydzień spędzany na szczycie przez ten tytuł przypadł już na rok 2013),
– Pharrell Williams „Happy” (1 tydzień na #1 w 2012 r. + powrót w 2014 r. na #1 na 2 dodatkowe tygodnie po 1-tygodniowej przerwie + kolejny powrót na #1 na 1 dodatkowy tydzień po aż 5-tygodniowej przerwie; jest to dopiero trzeci utwór w historii listy, który dwukrotnie powracał na szczyt).
W 2012 r. łącznie 3 utwory powracały na szczyt (przy czym jednym z nich było „Impossible” Jamesa Arthura).
*Od początku roku 2000 do połowy marca 2014 r. powrót na 1. miejsce przytrafił się 17 różnym utworom (w tym dwukrotnie „Happy” Pharrella Williamsa). Poza tymi wymienionymi powyżej były to kolejno single: S Club 7 „Don’t stop movin'” (2001 r.), Daniel Bedingfield „Gotta get thru this” (2001/2002 r.), Eric Prydz „Call on me” (2004 r.), Shakira feat. Wyclef Jean „Hips don’t lie” (2006 r.), The Black Eyed Peas „Boom boom pow” (2009 r.), The Black Eyed Peas „I gotta feeling” (2009 r.), Lady Gaga „Bad romance” (2009/2010 r.), Bruno Mars „Just the way you are” (2010 r.), Adele „Someone like you” (2011 r.) i Rihanna feat. Calvin Harris „We found love” (2011 r.), Gotye feat. Kimbra „Somebody that I used to know” (2012 r.) i Maroon 5 feat. Wiz Khalifa „Payphone” (2012 r.).
*Spośród 31 „numerów jeden” z 2013 r. przy 18 tytułach nie widnieje nazwisko/nazwa/pseudonim artysty reprezentującego brytyjską fonografię. Mowa o singlach: will.i.am feat. Britney Spears „Scream & shout”, Bingo Players feat. Far*East Movement „Get up (rattle)”, Macklemore & Ryan Lewis feat. Wanz „Thrift shop”, Avicii vs Nicky Romero „I could be the one”, Justin Timberlake „Mirrors”, Daft Punk feat. Pharrell Williams „Get lucky”, Robin Thicke feat. T.I. & Pharrell Williams „Blurred lines”, Avicii feat. Aloe Blacc „Wake me up!”, Miley Cyrus „We can’t stop”, Katy Perry „Roar”, Jason Derulo feat. 2 Chainz „Talk dirty”, OneRepublic „Counting stars”, Miley Cyrus „Wrecking ball”, Lorde „Royals”, Eminem feat. Rihanna „The monster”, Storm Queen „Look right through”, Martin Garrix „Animals”, Pharrell Williams „Happy”.
W 2012 r. na 36 „numerów jeden” 15 nie było wykonywanych albo współwykonywanych przez Brytyjczyka. Z kolei w 2011 r. na 31 „numerów jeden” było tylko 9 takich tytułów.
*W 2013 r. 1 artysta umieścił na 1. miejscu listy 3 tytuły sygnowane jego nazwiskiem/nazwą/pseudonimem: Pharrell Williams („Get lucky”, „Blurred lines” i „Happy”). W 2012 r. również był 1 taki artysta (Rita Ora).
W 2013 r. było za to 2 artystów z 2 „numerami jeden” na koncie: Avicii i Miley Cyrus. Dla obojga była to pierwsza (i druga) wizyta na szczycie The UK Singles Chart. Za to w 2012 r. 5 artystów zaliczyło po 2 (i nie więcej) „numery jeden” na liście, podczas gdy w 2011 r. było 8 takich artystów.
*Najdłuższy pobyt na szczycie listy w 2013 r.:
a) łącznie: 5 tygodni – Robin Thicke feat. T.I. & Pharrell Williams „Blurred lines”
(w 2012 r. najdłuższy łączny pobyt na 1. miejscu również wynosił 5 tygodni),
b) w sposób nieprzerwany: 4 tygodnie – Daft Punk feat. Pharell Williams „Get lucky” i Robin Thicke feat. T.I. & Pharrell Williams „Blurred lines”
(w 2012 r. również były 2 takie tytuły).
3-tygodniowy pobyt na 1. miejscu: 4 tytuły – Justin Timberlake „Mirrors”, Avicii feat. Aloe Blacc „Wake me up!”, Ellie Goulding „Burn”, Lily Allen „Somewhere only we know” (1+2). (W 2012 r. był 1 taki tytuł).
2-tygodniowy pobyt na 1. miejscu: 6 tytułów – will.i.am feat. Britney Spears „Scream & shout”, Bingo Players feat. Far*East Movement „Get up (rattle)”, Duke Dumont feat. A*M*E „Need U (100%)”, Katy Perry „Roar”, Jason Derulo feat. 2 Chainz „Talk dirty”, OneRepublic „Counting stars” (1+1). (W 2012 r. było 8 takich tytułów, a 7, jeżeli weźmiemy pod uwagę trzeci tydzień na 1. miejscu singla „Impossible” Jamesa Arthura przypadający już na rok 2013).
UWAGA: Odnotować należy, że łącznie 4 tygodnie na 1. miejscu spędził singiel „Happy” Pharrella Williamsa, tyle że w 3 transzach: 1 tydzień + 2 tygodnie + 1 tydzień, z czego 3 tygodnie przypadły już na rok 2014. Z kolei „Impossible” Jamesa Arthura na 1. miejscu przebywało łącznie 3 tygodnie, tyle że 2 (w 2 transzach) zaliczane są na poczet roku 2012, a 1 na rok 2013.
Z kolei w 2011 r. najdłuższy pobyt na 1. miejscu wynosił 6 tygodni, tyle że wygenerowany został w 2 „rzutach” (2 razy po 3 tygodnie). W 2010 r. najdłużej 1. miejsce okupowano przez zaledwie 3 tygodnie.
*W 2013 r. spośród 31 „numerów jeden” 19 figurowało na 1. miejscu tylko 1 raz, choć po wyjściu poza ramy roku 2013 liczba ta skurczy się do 17 tytułów (z powodu singli „Impossible” Jamesa Arthura i „Happy” Pharrella Williamsa). W 2012 r. spośród 36 „numerów jeden” aż 25 spędziło na 1. miejscu zaledwie 1 tydzień.
Co ciekawe, jesienią przez 10 kolejnych notowań, tj. od notowania z dnia 6 października do notowania z dnia 8 grudnia, zmieniał się lider zestawienia, z tym że w w przypadku notowań z 06.10 i 20.10 była to ta sama piosenka (OneRepublic „Couting stars” po 1-tygodniowym pobycie na 1. miejscu powróciło na szczyt), podobnie jak w przypadku notowań z 24.11 i 08.12 (Lily Allen „Somewhere only we know”):
– notowanie z dnia 06.10: OneRepublic „Counting stars”,
– notowanie z dnia 13.10: Miley Cyrus „Wrecking ball”,
– notowanie z dnia 20.10: OneRepublic „Counting stars”,
– notowanie z dnia 27.10: Lorde „Royals”,
– notowanie z dnia 03.11: Eminem feat. Rihanna „The monster”,
– notowanie z dnia 10.11: Storm Queen „Look right through”,
– notowanie z dnia 17.11: Martin Garrix „Animals”,
– notowanie z dnia 24.11: Lily Allen „Somewhere only we know”,
– notowanie z dnia 01.12: Calvin Harris & Alesso feat. Hurts „Under control”,
– notowanie z dnia 08.12: Lily Allen „Somewhere only we know”.
Dla przykładu: w 2011 r. przez 11 kolejnych tygodni na przełomie lata i jesieni zmieniał się „numer jeden”, w 2010 r. działo się tak przez 10 tygodni, a zimą 2005 r. lider zestawienia zmieniał się przez 12 następujących po sobie tygodni (aczkolwiek w roku 2011, 2010 i 2005 były to zmiany obejmujące w każdym przypadku różne tytuły, podczas gdy w 2013 r. 10-tygodniowa zmiana lidera obejmowała w istocie 8 różnych tytułów i 2 tytuły powracające na szczyt po 1-tygodniowej przerwie).
fot. okładka singla „Mirrors” Justina Timberlake’a, który przebywał na 1. miejscu The UK Singles Chart przez 3 kolejne tygodnie w marcu 2013 r. (allaboutmusic.pl)
- „Numery jeden” z 2013 r. – statystyki #2
*Najwyższy tygodniowy wynik sprzedaży singla z 1. miejsca The UK Singles Chart w roku 2013:
(uwzględniłem tu wszystkie przypadki, gdy singiel w danym tygodniu osiągnął sześciocyfrowy wynik sprzedaży)
27. Katy Perry „Roar” – 103 444 kopie (2. tydzień pobytu na #1)
26. Storm Queen „Look right through” – 105 559 kopii
25. Martin Garrix „Animals” – 105 767 kopii
24. Pharrell Williams „Happy” – 106 904 kopie (1. tydzień pobytu na #1)
23. Rudimental feat. Ella Eyre „Waiting all night” – 107 099 kopii
22. Miley Cyrus „Wrecking ball” – 107 362 kopie
21. One Direction „One way or another (teenage kicks)” – 112 616 kopii
20. Daft Punk feat. Pharrell Williams „Get lucky” – 113 883 kopie (4. tydzień pobytu na #1)
19. The Saturdays feat. Sean Paul „What about us” – 114 259 kopii
18. Ellie Goulding „Burn” – 116 857 kopii (1. tydzień pobytu na #1)
17. Daft Punk feat. Pharrell Williams „Get lucky” – 123 112 kopii (3. tydzień pobytu na #1)
16. Avicii feat. Aloe Blacc „Wake me up!” – 124 356 kopii (3. tydzień pobytu na #1)
15. John Newman „Love me again” – 124 885 kopii
14. Icona Pop feat. Charli XCX „I love it” – 124 890 kopii
13. Miley Cyrus „We can’t stop” – 128 159 kopii
12. Robin Thicke feat. T.I. & Pharrell Williams „Blurred lines” – 133 052 kopie (4. tydzień pobytu na #1)
11. Naughty Boy feat. Sam Smith „La la la” – 145 326 kopii
10. Sam Bailey „Skyscraper” – 148 853 kopie
9. Avicii feat. Aloe Blacc „Wake me up!” – 154 525 kopii (2. tydzień pobytu na #1)
8. Daft Punk feat. Pharrell Williams „Get lucky” – 155 215 kopii (1. tydzień pobytu na #1)
7. Jason Derulo feat. 2 Chainz „Talk dirty” – 159 888 kopii (1. tydzień pobytu na #1)
6. Daft Punk feat. Pharrell Williams „Get lucky” 163 384 kopie (2. tydzień pobytu na #1)
5. Katy Perry „Roar” – 179 534 kopie (2. tydzień pobytu na #1)
4. Robin Thicke feat. T.I. & Pharrell Williams „Blurred lines” – 190 572 kopie (1. tydzień pobytu na #1)
3. Robin Thicke feat. T.I. & Pharrell Williams „Blurred lines” – 193 783 kopie (3. tydzień pobytu na #1)
2. Robin Thicke feat. T.I. & Pharrell Williams „Blurred lines” – 198 856 kopii (2. tydzień pobytu na #1)
1. Avicii feat. Aloe Blacc „Wake me up!” – 266 524 kopie (1. tydzień pobytu na #1).
Dla porównania:
– w 2012 r. 23 razy zdarzyło się, by singiel „numer jeden” znalazł w ciągu 1 tygodnia co najmniej 100 000 nabywców, w 2011 r. – 16 razy, a w krytycznym 2006 r. – tylko 5 razy;
– podczas gdy w 2013 r. 21 razy singiel „numer jeden” znalazł ponad 110 tysięcy nabywców ciągu tygodnia, w 2012 r. sytuacja taka miała miejsce 14 razy, w 2011 r. – 13 razy;
– tygodniowa sprzedaż „numeru jeden” powyżej 120 tysięcy kopii: 2013 r. – 17 razy, 2012 r. – 11 razy, 2011 r. – 7 razy;
– tygodniowa sprzedaż „numeru jeden” powyżej 130 tysięcy kopii: 2013 r. – 12 razy, 2012 r. – 8 razy, 2011 r. – 7 razy;
– tygodniowa sprzedaż „numeru jeden” powyżej 140 tysięcy kopii: 2013 r. – 11 razy, 2012 r. – 6 razy, 2011 r. – 6 razy;
– tygodniowa sprzedaż „numeru jeden” powyżej 150 tysięcy kopii: 2013 r. – 9 razy, 2012 r. – 4 razy, 2011 r. – 4 razy;
– tygodniowa sprzedaż „numeru jeden” powyżej 200 tysięcy kopii: 2013 r. – 1 raz, 2012 r. – 2 razy, 2011 r. – 2 razy;
– tygodniowa sprzedaż „numeru jeden” powyżej 300 tysięcy kopii: 2013 r. – 0 razy, 2012 r. – 1 raz, 2011 r. – 1 raz;
– tygodniowa sprzedaż „numeru jeden” powyżej 400 tysięcy kopii: 2013 r. – 0 razy, 2012 r. – 1 raz, 2011 r. – 1 raz;
– tygodniowa sprzedaż „numeru jeden” powyżej 500 tysięcy kopii: 2013 r. – 0 razy, 2012 r. – 0 razy, 2011 r. – 1 raz.
Na niekorzyść roku 2013 wypada porównanie liderów tygodniowej sprzedaży. Podczas gdy najszybciej rozchodzący się w 2013 r. singiel (Avicii feat. Aloe Blacc „Wake me up!”) znalazł 266 524 nabywców, rok wcześniej rekordzista (James Arthur „Impossible”) miał na koncie 489 560 kopii sprzedanych w ciągu tygodnia, rekordzista z 2011 r. (Military Wives & Gareth Malone „Wherever you are”) rozszedł się w ciągu tygodnia w nakładzie równym 555 622 kopie, a lider rankingu tygodniowej sprzedaży z 2010 r. (Helping Haiti „Everybody hurts”) miał na koncie 453 426 kopii sprzedanych w ciągu pierwszego tygodnia.
Najszybciej rozchodzący się singiel 2013 r. w Wielkiej Brytanii w ciągu pierwszego tygodnia znalazł nie tylko mniej nabywców (266 524) niż najszybciej rozchodzący się singiel z 2012 r. (489 560 kopii), ale również drugi najszybciej rozchodzący się w 2012 r. singiel (The Justice Collective „He ain’t heavy, he’s my brother”), który w ciągu pierwszych 7 dni nabyto w sile 269 248 kopii.
*Najniższy tygodniowy wynik sprzedaży singla z 1. miejsca The UK Singles Chart w roku 2013:
5. Duke Dumont feat. A*M*E „Need U (100%)” – 58 321 kopii (2. tydzień pobytu na #1)
4. will.i.am feat. Britney Spears „Scream & shout” – 54 823 kopie (2. tydzień pobytu na #1)
3. Bingo Players feat. Far*East Movement „Get up (rattle)” – 51 450 kopii (2. tydzień pobytu na #1)
2. Lily Allen „Somewhere only we know” – 47 676 kopii (3. tydzień pobytu na #1)
1. Lily Allen „Somewhere only we know” – 46 279 kopii (2. tydzień pobytu na #1)
Za to najniższa w 2013 r. sprzedaż singla z 1. miejsca w pierwszym tygodniu jego pobytu na szczycie (ew. w jedynym): will.i.am feat. Britney Spears „Scream & shout” – 62 250 kopii.
Dla porównania:
– w 2012 r. najniższy tygodniowy wynik sprzedaży singla z 1. pozycji wyniósł 50 907 kopii (Flo Rida „Good feeling”), w 2011 r. – 46 584 kopie (Olly Murs „Dance with me tonight”), a w 2010 r. – 48 593 kopie (Roll Deep feat. Jodie Connor „Good times” w 3. tygodniu pobytu na #1);
– w 2012 r. ani razu sprzedaż singla z 1. miejsca nie spadła poniżej poziomu 50 tys. kopii; w 2011 r. sytuacja taka zdarzyła się 2 razy;
– niechlubnym rekordzistą pozostaje singiel „No tomorrow” kalifornijskiej formacji Orson, który w 2006 r. wskoczył na 1. miejsce The UK Singles Chart mimo sprzedaży równej raptem 17 694 kopie (co ciekawe, gdy singiel osiągał wyższe nakłady, plasował się niżej).
*Średnia sprzedaż singla z 1. miejsca w 2013 r. wyniosła 107 635 kopii (gdzie łączna sprzedaż wszystkich „numerów jeden” z 2013 r. z tych tygodni, gdy były one notowane na szczycie, to 5 597 027 kopii). Jest to wynik o ok. 1,73% lepszy od tego z 2012 r., gdy średnia sprzedaż singla z 1. miejsca osiągnęła próg ok. 105 800 kopii. Tymczasem w latach wcześniejszych były to odpowiednio: w 2011 r. – 104 395 kopii, w 2010 r. – 102 326 kopii, w 2009 r. – 93 213 kopii, w 2008 r. – 71 528 kopii, a w roku 2007 r. – jedynie 55 425 kopii. W 2013 r. udało się zatem niemal podwoić fatalny rezultat z 2007 r. Jest to najwyższa średnia sprzedaż „numeru jeden” od 2002 r., kiedy wynosiła ona 144 300 kopii.
*Artysta, który w 2013 r. najdłużej przebywał na 1. miejscu The UK Singles Chart: Pharrell Williams – 10 tygodni („Get lucky” – 4 tygodnie, „Blurred lines” – 5 tygodni, „Happy” – 1 tydzień w 2013 r., a dodatkowo 3 tygodnie w 2014 r.).
*Laureatka 10. edycji talent show „The X Factor”, zakończonej w grudniu 2013 r., Sam Bailey, swoją interpretacją przeboju Demi Lovato pt. „Skyscraper” w notowaniu bożonarodzeniowym (notowanie z dnia 22 grudnia 2013 r.) zdołała wywalczyć dopiero dziesiąty najlepszy tygodniowy wynik sprzedaży „numeru jeden” w 2013 r. – 148 853 kopie, i to mimo tego, iż w ostatnich latach utarło się, że utwór znajdujący się na miejscu 1. bożonarodzeniowego notowania staje się rekordzistą sprzedaży w danym roku albo legitymuje się drugim najlepszym wynikiem sprzedaży w danym roku. Tak więc Sam Bailey nie pomógł szczególnie ani ten fakt, iż jej singiel wydano w najgorętszym okresie roku, ani okoliczność, iż był to pierwszy singiel kolejnego zwycięzcy popularnego programu „The X Factor”.
Porównajmy wynik sprzedaży singla „Skyscraper” Sam Bailey z tygodnia premiery z rezultatami uzyskanymi przez pierwsze single kilku wcześniejszych zwycięzców „The X Factor” (wszystkie wychodziły tydzień albo 2 tygodnie przed Bożym Narodzeniem):
– edycja 9.: James Arthur „Impossible” – 489 560 kopii w notowaniu z dnia 16 grudnia 2012 r. (najlepszy tygodniowy wynik sprzedaży w 2012 r.),
– edycja 8.: Little Mix „Cannonball” – 210 129 kopii w notowaniu z dnia 18 grudnia 2011 r. (drugi najlepszy tygodniowy wynik sprzedaży w 2011 r.),
– edycja 7.: Matt Cardle „When we collide” – 439 007 kopii w notowaniu z dnia 19 grudnia 2010 r. (drugi najlepszy tygodniowy wynik sprzedaży w 2010 r.).
Najlepiej przyjęto pierwszy singiel zwycięzcy 2. edycji „The X Factor”, Shayne’a Warda, którego „That’s my goal” zadebiutowało na 1. miejscu listy w notowaniu z dnia 25 grudnia 2005 r., mając na koncie aż 742 180 sprzedanych kopii.
fot. okładka singla: Sam Bailey „Skyscraper” (gigwise.com)
- Single z 1-milionowym wynikiem sprzedaży
*W 2013 r. oraz w pierwszych tygodniach 2014 r. wyraźnie poszerzyło się grono singli, których sprzedaż w Wielkiej Brytanii przekroczyła próg 1 miliona kopii. W marcu 2013 r. lista ta liczyła 130 tytułów, a w połowie marca 2014 r. liczy ich już 145!
Spośród singli wydanych z 2013 r. 1-milionowy próg sprzedaży w okresie od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 18 marca 2014 r. przekroczyć zdołały single:
– Daft Punk feat. Pharrell Williams „Get lucky” (dokonując tego w 69. dniu od premiery) (źródło: OCC, VI 2013 r.),
– Robin Thicke feat. T.I. & Pharrell Williams „Blurred lines” (dokonując tego w 8 tygodni) (źródło: OCC, VII 2013 r.),
– Avicii feat. Aloe Blacc „Wake me up!” (źródło: OCC, X 2013 r.),
– Passenger „Let her go” (jedyny Brytyjczyk w tym gronie, ponadto jedyny w tym zestawie singiel, który nie dotarł do 1. pozycji, jego maksymalna pozycja na liście: #2) (źródło: OCC, XII 2013 r.),
– Pharrell Williams „Happy” (źródło: OCC, II 2014 r.).
Spośród singli z lat wcześniejszych 1-milionowy próg sprzedaży w okresie od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 18 marca 2014 r. przekroczyć zdołały single (kolejność – wg daty osiągnięcia siedmiocyfrowego wyniku sprzedaży):
– James Arthur „Impossible” (źródło: OCC, I 2013 r.),
– fun. feat. Janelle Monae „We are young” (źródło: OCC, I 2013 r.),
– Psy „Gangnam style” (źródło: OCC, II 2013 r.) (pierwszy azjatycki artysta, którego singiel znalazł ponad 1 mln nabywców w Wielkiej Brytanii),
– David Guetta feat. Sia „Titanium” (źródło: OCC, II 2013 r.),
– Atomic Kitten „Whole again” (źródło: OCC, VI 2013 r.),
– Ed Sheeran „The A team” (źródło: OCC, VI 2013 r.),
– Kings Of Leon „Use somebody” (źródło: OCC, VI 2013 r.),
– Elton John & Kiki Dee „Don’t go breaking my heart” (źródło: OCC, VI 2013 r.),
– Peter Andre feat. Bubbler Ranx „Mysterious girl” (źródło: OCC, VI 2013 r.),
– Lady Gaga „Bad romance” (źródło: OCC, VIII 2013 r.),
– Snow Patrol „Chasing cars” (źródło: OOC, X 2013 r.),
– Mariah Carey „All I want for Christmas is you” (źródło: OCC, XII 2013 r.),
– Adele „Rolling in the deep” (źródło: OCC, III 2014 r.),
– Rihanna „Diamonds” (źródło: OCC, III 2014 r.).
- Single z pierwszej dziesiątki
*W top 10 The UK Singles Chart w roku 2013 znalazło się łącznie 150 piosenek. W 2012 r. było ich 145, a w 2011 r. jeszcze mniej – 138. Na przestrzeni 12 miesięcy 2013 r. najwięcej tytułów umieścił w top 10:
– Avicii – 4 („I could be the one”, „Wake me up!”, „You make me”, „Hey brother”),
– Calvin Harris – 4 („Drinking from the bottle”, „I need your love”, „Thinking about you”, „Under control”) (a 5, jeżeli uwzględnić jego remiks utworu „Eat, sleep, rave, repeat” Fatboy Slima i Riva Starr),
– Dizzee Rascal – 4 („Bassline junkie”, „Wild”, „Goin’ crazy”, „Something really bad”),
– Eminem – 4 („My life”, „Berzerk”, „Rap God”, „The monster”),
– One Direction – 4 („Kiss you”, „One way or another (teenage kicks)”, „Best song ever”, „Story of my life”),
– will.i.am – 4 („Scream & shout”, „#thatPOWER”, „Bang bang”, „Something really bad”).
W 2012 r. rekordzista (Flo Rida) umieścił w top 10 więcej, bo 5 swoich piosenek. Za to w 2011 r. rekordzista (Rihanna) miał na koncie 7 utworów notowanych w top 10.
*Najdłuższy pobyt w top 10 The UK Singles Chart w 2013 r.: 14 tygodni – Daft Punk feat. Pharrell Williams „Get lucky”, Robin Thicke feat. T.I. & Pharrell Williams „Blurred lines” i Passenger „Let her go”. W 2012 r. najdłuższy pobyt w top 10 wynosił 18 tygodni (ex aequo Gotye feat. Kimbra „Somebody that I used to know” oraz fun. feat. Janelle Monae „We are young”), a w 2011 r. – 16 tygodni (Maroon 5 feat. Christina Aguilera „Moves like Jagger”).
*W 2013 r. ogólna liczba sprzedanych w Wielkiej Brytanii nagrań wyniosła 182,2 mln egzemplarzy (kopii). Nie udało się zatem pobić rekordu z 2012 r., gdy sprzedano aż 186,6 mln singli. Z kolei w 2011 r. ogólna liczba sprzedanych utworów wyniosła 177,9 mln kopii.
fot. Calvin Harris – jeden z głównych „aktorów” 2013 r. w top 10 The UK Singles Chart (photobucket.com)
- Najlepiej sprzedające się single roku
*Lista najlepiej sprzedających się w Wielkiej Brytanii w 2013 r. singli:
(w nawiasie podaję najwyższą lokatę danego singla na The UK Singles Chart, a gdzieniegdzie także nakład osiągnięty przez singiel na przestrzeni 12 miesięcy 2013 r.)
40. Calvin Harris feat. Tinie Tempah „Drinking from the bottle” (#5)
39. Jason Derulo „The other side” (#2)
38. Jessie J feat. Big Sean & Dizzee Rascal „Wild” (#5) – ok. 380 tys. kopii
37. The Saturdays feat. Sean Paul „What about us” (#1)
36. David Guetta feat. Ne-Yo & Akon „Play hard” (#6)
35. Duke Dumont feat. A*M*E „Need U (100%)” (#1)
34. Lily Allen „Somewhere only we know” (#1)
33. will.i.am „Bang bang” (#3)
32. Calvin Harris feat. Ellie Goulding „I need your love” (#4)
31. Drake feat. Majid Jordan „Hold on, we’re going home” (#4)
30. Imagine Dragons „Radioactive” (#12)
29. Disclosure feat. AlunaGeorge „White noise” (#2)
28. Miley Cyrus „We can’t stop” (#1)
27. Avicii vs Nicky Romero „I could be the one” (#1)
26. Eminem feat. Rihanna „The monster” (#1)
25. Jason Derulo feat. 2 Chainz „Talk dirty” (#1)
24. One Direction „One way or another (teenage kicks)” (#1)
23. Lana Del Rey vs Cedric Gervais „Summertime sadness” (#4)
22. Rihanna feat. Mikky Ekko „Stay” (#4)
21. The Lumineers „Ho hey” (#8 w 2012 r.)
20. Olly Murs „Dear darlin’” (#5) – 507 tys. kopii
19. Icona Pop feat. Charli XCX „I love it” (#1)
18. will.i.am feat. Britney Spears „Scream & shout” (#1)
17. Taylor Swift „I knew you were trouble” (#2)
16. Bruno Mars „When I was your man” (#2)
15. Ellie Goulding „Burn” (#1)
14. John Newman „Love me again” (#1)
13. Macklemore & Ryan Lewis feat. Ray Dalton „Can’t hold us” (#3)
12. Rudimental feat. Ella Eyre „Waiting all night” (#1)
11. Bastille „Pompeii” (#2)
10. Justin Timberlake „Mirrors” (#1) – 710 tys. kopii
9. OneRepublic „Counting stars” (#1)
8. P!nk feat. Nate Ruess „Just give me a reason” (#2) – 720 tys. kopii
7. Macklemore & Ryan Lewis feat. Wanz „Thrift shop” (#1) – 800 tys. kopii
6. Katy Perry „Roar” (#1)
5. Naughty Boy feat. Sam Smith „La la la” (#1) – 941 tys. kopii
4. Passenger „Let her go” (#2) – 1,03 mln kopii
3. Avicii feat. Aloe Blacc „Wake me up!” (#1) – 1,18 mln kopii
2. Daft Punk feat. Pharrell Williams „Get lucky” (#1) – 1,308 mln kopii
1. Robin Thicke feat. T.I. & Pharrell Williams „Blurred lines” (#1) – 1 472 681 kopii
źródło: www.officialcharts.com
Dla porównania:
– sprzedaż singla z 20. miejsca rocznego rankingu: 2013 r. – 507 tys. kopii, 2012 r. – 547 tys. kopii, 2011 r. – 540 tys. kopii;
– sprzedaż singla z 10. miejsca rocznego rankingu: 2013 r. – 710 tys. kopii, 2012 r. – 695 tys. kopii, 2011 r. – 784 tys. kopii;
– sprzedaż singla z 5. miejsca rocznego rankingu: 2013 r. – 941 tys. kopii, 2012 r. – 897 tys. kopii, 2011 r. – 902 tys. kopii;
– sprzedaż bestsellera roku: 2013 r. – 1,473 mln kopii, 2012 r. – 1,318 mln kopii, 2011 r. – 1,242 mln kopii;
– spośród singli wydanych w 2013 r. 4 w ciągu tego samego roku zdołały znaleźć co najmniej 1 mln nabywców (najlepsze osiągnięcie od 1998 r.); tymczasem w 2012 r., podobnie jak w 2011 r., sztuka ta udała się tylko 2 tytułom.
*W top 40 najlepiej sprzedających się w 2013 r. w Wielkiej Brytanii singli nagrania brytyjskich muzyków stanowią 37,5% ogólnej liczby nagrań, podczas gdy rok wcześniej stanowiły 45%. Brytyjscy muzycy jako główni artyści pojawiają się w 15 utworach z rocznego top 40.
*Najlepiej sprzedający się w 2013 r. singiel, który nigdy nie był „numerem jeden”: Passenger „Let her down” – maksymalnie 2. pozycja na The UK Singles Chart, 4. miejsce w rocznym podsumowaniu. W 2012 r. najlepiej sprzedający się singiel, który nie dotarł na szczyt, zajmował 7. miejsce w rocznym top 40 (Nicki Minaj „Starships”), a w 2011 r. – 2. miejsce (Maroon 5 feat. Christina Aguilera „Moves like Jagger”). Warto przypomnieć, że w 2010 r. bestsellerem roku została piosenka, która nigdy nie figurowała na szczycie listy (Eminem feat. Rihanna „Love the way you lie”), co nigdy wcześniej nie miało miejsca.
*Najlepiej sprzedający się w 2013 r. singiel, który nie był notowany w top 10: Imagine Dragons „Radioactive” – maksymalnie 12. miejsce na The UK Singles Chart, 30. miejsce w rocznym podsumowaniu. W 2012 r. utwór spełniający te kryteria zajmował dopiero 44. miejsce w rocznym podsumowaniu (Azealia Banks feat. Laza Jay „212”).
*Najlepiej sprzedający się w 2013 r. brytyjski singiel, który nigdy nie był „numerem jeden”: Passenger „Let her go” – maksymalnie 2. miejsce na The UK Singles Chart, 4. miejsce w rocznym podsumowaniu. W 2012 r. najlepiej sprzedającym się brytyjskim singlem niebędącym „numerem jeden” było „Next to me” Emeli Sandé, notowane na 14. miejscu w rocznym podsumowaniu.
*Najlepiej sprzedający się w 2013 r. brytyjski singiel: Passenger „Let her go” – 4. miejsce w rocznym rankingu. W 2012 r. najlepiej sprzedający się brytyjski singiel (James Arthur „Impossible”) plasował się na 5. miejscu w rocznym rankingu. W 2013 r. spośród singli brytyjskich wokalistek najlepiej sprzedał się singiel Ellie Goulding „Burn” – 15. miejsce w rocznym rankingu (w 2012 r. było to Jessie J „Domino” – 8. miejsce w rocznym rankingu), a spośród singli brytyjskich zespołów najwięcej nabywców znalazł w 2013 r. singiel Bastille „Pompeii” – 11. miejsce w rocznym rankingu (w 2012 r. było to Rudimental „Feel the love” – 16. miejsce w rocznym rankingu).
*Liczba kolaboracji w top 10 podsumowania roku: 6 kolaboracji (#1, #2, #3, #5, #7 i #8). W 2012 r. w top 10 rocznego podsumowania sprzedaży singli znalazło się 5 kolaboracji (najwyżej notowana: #1), w 2011 r. – 6 kolaboracji (najwyżej notowana: #2), w 2010 r. – 5 kolaboracji (najwyżej notowana: #1). Innymi słowy, w ostatnich 4 latach trzykrotnie bestsellerem roku zostawał singiel nagrany przez artystów, którzy na co dzień występują osobno.
*Liczba piosenek wykonywanych przez brytyjskich muzyków w top 10 rocznego zestawienia: 2 piosenki – Passenger „Let her go” (#4) i Naughty Boy feat. Sam Smith „La la la” (#5). W 2012 r. w top 10 rocznego rankingu sprzedaży również pojawiły się jedynie 2 brytyjskie utwory, ale w 2011 r. w rocznym top 10 były 4 utwory wykonywane przez brytyjskiego artystę (albo takie, w których Brytyjczyk jest głównym artystą) oraz 2 piosenki z Brytyjczykiem na „featuringu”.
*Artysta, który w top 10 rocznego zestawienia pojawia się częściej niż raz: Pharrell Williams („Blurred lines” #1, „Get lucky” #2). W 2012 r. również był 1 taki artysta (Sia), a w 2011 r. – dwójka (Adele i Pitbull).
*Artyści z największą liczbą piosenek w rocznym top 40: 8 artystów z 2 tytułami – Avicii („Wake me up!” #3, „I could be the one” #27), Calvin Harris („I need your love” #32, „Drinking from the bottle” #40), Ellie Goulding („Burn” #15, „I need your love” #32), Jason Derulo („Talk dirty” #25, „The other side” #39), Macklemore & Ryan Lewis („Thrift shop” #7, „Can’t hold us” #13), Pharrell Williams („Blurred lines” #1, „Get lucky” #2), Rihanna („Stay” #22, „The monster” #26), will.i.am („Scream & shout” #18, „Bang bang” #33). W 2012 r. dwójka artystów (Flo Rida i Rihanna) umieściła w rocznym top 40 po 3 tytuły.
fot. okładka najlepiej sprzedającego się w Wielkiej Brytanii w 2013 r. brytyjskiego singla – Passenger „Let her go” (significatocanzoni.altervista.org)
- Inne wybrane osiągnięcia i ciekawostki
– W notowaniu z dnia 31 marca 2013 r. na 1. miejscu listy zameldował się duet znany kiedyś pod nazwą PJ & Duncan, a teraz podpisywany jako Ant And Dec (duet prezenterów TV: Anthony’ego McPartlina i Declana Donnelly’ego). „Let’s get ready to rhumble” to utwór wydany pierwotnie w 1994 r. Dzięki występowi duetu w jednym z telewizyjnych programów piosenka, która 19 lat wcześniej notowana była maksymalnie na 9. pozycji, powróciła na listę, docierając na jej szczyt.
– Dnia 8 kwietnia 2013 r. liczba legalnie pobranych utworów (sprzedaż cyfrowa) przekroczyła w Wielkiej Brytanii próg 1 miliarda (9 lat po tym, jak zaczęto zliczać sprzedaż cyfrową utworów w tym regionie). Do tego dnia najczęściej kupowanym cyfrowo plikiem muzycznym było „Someone like you” Adele.
– W notowaniu z dnia 14 kwietnia 2013 r. niewiele brakowało, by liderem The UK Singles Chart została piosenka „dedykowana” (w negatywnym tego słowa znaczeniu)… Margaret Thatcher. Utwór „Ding dong! The witch is dead”, pochodzący z filmu „Czarnoksiężnik z Krainy Oz” z 1939 r., znalazł się ostatecznie na miejscu 2. dzięki sprzedaży rzędu 52 605 kopii, stając się przy okazji najkrótszą piosenką w historii listy, która trafiła do top 10 (utwór trwa mniej niż 1 minutę).
– Przez 12 kolejnych notowań, tj. od notowania z dnia 21 kwietnia 2013 r. do notowania z dnia 7 lipca 2013 r., singiel z 1. miejsca listy legitymował się sześciocyfrowym tygodniowym wynikiem sprzedaży. Nie udało się pobić rekordu z 1997 r., gdy aż przez pół roku single z 1. miejsca generowały co tydzień co najmniej 100-tysięczną sprzedaż.
– W notowaniu z dnia 28 kwietnia 2013 r. na 1. miejscu pojawił się singiel „Get lucky” francuskiego duetu Daft Punk z gościnnym udziałem Pharrella Williamsa. Daft Punk reprezentują nieliczne grono francuskich artystów, których utwór dotarł do 1. miejsca w Wielkiej Brytanii. Przed nimi dokonali tego: Serge Gainsbourg („Je t’aime… moi non plus”, 1969, w duecie z Jane Birkin), Charles Aznavour („She”, 1974), Mr. Oizo („Flat beat”, 1999), Modjo („Lady (hear me tonight)”, 2000) i pięciokrotnie David Guetta („When love takes over”, 2009, feat. Kelly Rowland + „Sexy bitch”, 2009, feat. Akon + „Gettin’ over you”, 2010, feat. Chris Willis, Fergie & LMFAO + „Club can’t handle me”, 2010, z Flo Rida + „Titanium”, 2012, feat. Sia).
– W notowaniu z dnia 4 sierpnia 2013 r. do brytyjskiego top 10 wskoczył singiel „Thinking about you” Calvina Harrisa i Ayah Marar. Tym sposobem Calvin Harris poprawił ustanowiony przez siebie w notowaniu z dnia 22 kwietnia 2013 r. (za sprawą singla „I need your love” feat. Ellie Goulding #4) rekord w postaci największej liczby singli pochodzących z jednego albumu a plasujących się w top 10 brytyjskiego zestawienia singli. „Thinking about you” to jego 9. z kolei singiel z albumu „18 months” i jednocześnie 9. singiel z tego wydawnictwa, który zawitał do top 10 brytyjskiej listy. Wcześniej rekord należał do Michaela Jacksona, którego 7 singli z albumu „Bad” zameldowało się w top 10 listy. Jackson osiągnięcie to powtórzył przy okazji albumu „Dangerous”. Nie można jednak nie dostrzec tego, iż 5 singli, które finalnie znalazły się na albumie „18 months”, wydano na długo przed pojawieniem się w sprzedaży rzeczonego albumu. Dotyczy to zwłaszcza 2 pierwszych, jako że album premierę miał końcem października 2012 r., tymczasem single „Bounce” (feat. Kelis, #2) i „Feel so close” (#2) – w połowie roku 2011. Do tego do tracklisty płyty dopięto hit „We found love” (#1) wykonywany przez Rihannę, a wchodzący w skład albumu Barbadoski z końca 2011 r. pt. „Talk that talk”. Dopiero szósty singiel Harrisa powiązany w jakikolwiek sposób z jego długogrającym wydawnictwem (duet z Florence Welch – „Sweet nothing”) wydano bezpośrednio przed premierą „18 months”. Można zatem zasadnie twierdzić, iż przywołane osiągnięcie, choć imponujące, jest przede wszystkim efektem zmyślnego marketingu towarzyszącego promocji muzyki DJ-a.
– Singiel „We can’t stop” Miley Cyrus, docierając na szczyt listy w notowaniu z dnia 11 sierpnia 2013 r., był nie tylko jej pierwszym „numerem jeden” na Wyspach, ale i pierwszym utworem notowanym w top 10. Na swoje konto Cyrus szybko dopisała jednak kolejny „numer jeden” – singiel „Wrecking ball” (notowanie z dnia 13 października 2013 r.).
– W notowaniu z dnia 8 września 2013 r. na 1. miejscu listy zadebiutował singiel „Roar” Katy Perry, rozchodząc się w tygodniu premiery w nakładzie 179 534 kopii, co stanowi rekordowy dla Perry tygodniowy wynik sprzedaży jej singla. Wcześniej jej najwyższy tygodniowy wynik sprzedaży wynosił ok. 123 600 kopii (singiel „California gurls”). „Roar” w ciągu pierwszego tygodnia sprzedało się w większym nakładzie niż pierwszy „numer jeden” Perry w Wielkiej Brytanii, tj. singiel „I kissed a girl”, w ciągu 4 kolejnych tygodni pobytu na szczycie.
– W notowaniu z dnia 8 września 2013 r. dopiero na miejscu 50. zadebiutował singiel „Flatline” będący powrotnym singlem pierwotnego składu Sugababes, który występuje obecnie pod nazwą Mutya Keisha Siobhan. Należy jednak mieć na uwadze to, że singiel swoją premierę miał zaledwie 2 doby przed zakończeniem tygodnia podsumowanego tym notowaniem. Sprzedaż z kolejnego tygodnia nie zapewniła jednak temu tytułowi awansu na liście (był to bowiem spadek na miejsce 54.).
– W notowaniu z dnia 3 listopada 2013 r. na 1. miejscu listy zadebiutował singiel „The monster” Eminema i Rihanny. Rihanna, począwszy od 2007 r., rok w rok umieszcza na 1. miejscu The UK Singles Chart co najmniej 1 singiel ze swoim wokalem. Dzięki „The monster” rok 2013 jest siódmym z kolei rokiem, gdy Rihanna pojawia się na szczycie zestawienia. Wcześniej jedynie Elvisowi Presleyowi i grupie The Beatles udało się przez 7 kolejnych lat umieszczać na czołowej pozycji choćby 1 swój utwór.
– W notowaniu z dnia 10 listopada 2013 r. singiel „Work bitch” przyniósł Britney Spears 24. tytuł notowany w brytyjskim top 10 (licząc charytatywny singiel „What’s going on” projektu Artists Against AIDS Worldwide). Pierwszy singiel z ósmego studyjnego albumu Spears zadebiutował na miejscu 7. (nie poprawiając już później swojej pozycji startowej). Spośród pierwszych singli z kolejnych studyjnych albumów wokalistki wszystkie notowane były wyżej niż „Work bitch”. Kolejne pierwsze single Spears doszły bowiem odpowiednia do miejsca: 1. („…Baby one more time”), 1. („Oops!…I did it again”), 4. („I’m a slave 4 U”), 2. („Me against the music” feat. Madonna), 3. („Gimme more”), 3. („Womanizer”) i 6. („Hold it against me”).
– W notowaniu z dnia 17 listopada 2013 r. na miejscu 10. figurował utwór „Go gentle” w wykonaniu Robbiego Williamsa. Nie licząc dokonań wokalisty z czasów współpracy z zespołem Take That, „Go gentle” jest 35. singlem wykonywanym przez Williamsa, który dotarł do brytyjskiego top 10 (o ile jednak uwzględnimy jego udział w 3 singlach charytatywnych: Band Aid 20, Helping Haiti i The Justive Collective). Z kolei z zespołem Take That Robbie meldował się w top 10 jeszcze z 13 innymi singlami, co oznacza, iż łącznie 48 singli, w których śpiewa Robbie Williams, dotarło do top 10 The UK Singles Chart.
– W notowaniu z dnia 24 listopada 2013 r. na miejscu 19. zadebiutował pożegnalny singiel boysbandu JLS pt. „Billion lights”, co nie powinno szczególnie cieszyć tej formacji, jeśli zważyć na to, iż single pilotujące 3 jej pierwsze albumy debiutowały na miejscu 1., a pierwszy singiel z chłodniej już przyjętego czwartego albumu startował od miejsca 6. Skoro zatem panowie postanowili się kulturalnie z brytyjską publiką pożegnać, mogli oczekiwać, iż ta bardziej przejmie się ich odejściem. A przez kilka lat swojej obecności na rynku panowie sporo zdołali na The UK Singles Chart osiągnąć. Wystarczy wspomnieć o 8 singlach JLS, które dotarły na brytyjski szczyt (w tym 5 firmowanych wyłącznie przez JLS, 2 nagranych z uczestnikami show „The X Factor” oraz 1 wypuszczonym przez charytatywny projekt Helping Haiti). Tylko 1 singiel JLS notowany był niżej niż „Billion lights”.
– Popularność coverowi przeboju grupy Keane pt. „Somewhere only we know” w wykonaniu Lily Allen (3 tygodnie na #1) przyniosła świąteczna telewizyjna kampania reklamowa. Co więcej, w notowaniu z dnia 24 listopada 2013 r. cover w wykonaniu Lily Allen objął prowadzenie na liście, wyprzedzając swojego bezpośredniego konkurenta (Bastille „Of the night”) o jedyne 660 kopii.
– Singiel „One more sleep” Leony Lewis był najwyżej notowanym świątecznym utworem na The UK Singles Chart w 2013 r. Dotarł do miejsca 3.
– W efekcie internetowej kampanii, by uczynić z singla „Highway to hell” AC/DC świąteczny „numer jeden”, piosenka w notowaniu z dnia 22 grudnia 2013 r. powróciła na listę na miejsce 4. Jest to pierwszy utwór AC/DC, który dotarł do brytyjskiego top 10.
– Przekraczając dnia 19 grudnia 2013 r. próg 1 miliona sprzedanych kopii, singiel „All I want for Christmas is you” Mariah Carey stał się dziewiątym świątecznym utworem, który osiągnął sprzedaż co najmniej 1 miliona kopii w Wielkiej Brytanii.
– Rok 2013 był okresem obfitującym w większe albo mniejsze sukcesy chłopięcych (męskich) formacji popowych o typowo boysbandowym profilu bądź przynajmniej mających zbliżony charakter. Na brytyjskiej liście singli swoje single umieszczali w tym czasie: One Direction, The Wanted, Union J, JLS, The Vamps, Lawson, Boyzone, M.A.D, McFly (z Busted).
fot. Pharrell Williams – głos znany z 2 najlepiej sprzedających się w Wielkiej Brytanii w 2013 r. singli: „Get lucky” i „Blurred lines” (styleblazer.com)
ALBUMY
Drugą część tego tekstu opublikowałem tutaj.