Dekadę w amerykańskiej branży muzycznej już podsumowałem, czas więc na najważniejszy europejski rynek muzyczny – rynek brytyjski.
Po przeanalizowaniu wyników sprzedaży w przeciągu ostatnich 10 lat czarno na białym widać, iż sprzedaż singli, po kilku latach załamania się rynku w połowie dekady, znowu zaczęła rosnąć, co niestety nie dotyczy już rynku bestsellerów płytowych. Mimo tego, iż każdego roku pojawia się jakiś album, który w Zjednoczonym Królestwie robi furorę, to niestety coraz więcej płyt sprzedaje się bardzo przeciętnie i daleko im do imponujących wyników, które jeszcze całkiem niedawno zdarzały się w tym regionie znacznie częściej. Mało jest również artystów, których płyty – mimo upływu lat – spotykają się z niesłabnącym zainteresowaniem Brytyjczyków. Z pewnością w pierwszej kolejności powinniśmy wymienić tu Robbiego Williamsa, o którym akurat możemy powiedzieć, iż każdy jego album jest w Wielkiej Brytanii hitem sprzedaży. Co prawda ostatnie jego dokonania nie cieszą się taką popularnością, jak te wcześniejsze, jednakże zauważyć należy, że od początku swojej solowej kariery artysta właściwie nie zaliczył żadnej większej fonograficznej „wpadki”, co przecież zdarza się większości jego kolegów i koleżanek z branży.
Faktem jest, że większość artystów, których debiutanckie albumy w historii brytyjskiej fonografii swoją obecność na rynku zaznaczyły nadzwyczaj wyraźnie, dzięki świetnemu przyjęciu przez fanów i krytyków, nie zdołało swoimi kolejnymi wydawnictwami powtórzyć pierwotnego sukcesu. Weźmy za przykład drugie studyjne płyty Leony Lewis i Jamesa Blunta – chociaż nie przeszły one całkiem bez echa, to daleko im do tego, by mierzyć się z popularnością ich poprzedników. Więcej powodów do narzekania ma np. Mika, który po bestsellerowym albumie „Life in cartoon motion” praktycznie przepadł ze swoją drugą płytą. Świetny start miał także Craig David dzięki przebojowemu i nowatorskiemu (jak na 2000 r.) wydawnictwu „Born to do it”, jednakże każdy kolejny longplay piosenkarza na listach sprzedaży radził sobie coraz gorzej. Swojego dobrego początku na brytyjskim rynku w pełni nie wykorzystały także Natasha Bedingfield czy Sophie Ellis-Bextor – z taką różnicą, że tej pierwszej udało się za to mocniej zaistnieć w USA, lansując tam nawet kilka większych przebojów.
Tendencja spadkowa spotkała ponadto wywodzące się z ekstremalnie popularnego w latach 90. XX w. girlsbandu Spice Girls – Melanie C, Geri Halliwell i Emmę Bunton. Każda z nich swoją solową karierę zaczęła z sukcesem na koncie, a obecnie już prawie nikogo nie interesuje to, czy wymienione panie w ogóle coś nowego wydają, czy może zaszyły się gdzieś w ustronnym miejscu, gdyż ich przygoda z muzyką dobiegła już końca. Posypała się również kariera Dido, która po 2 rewelacyjnie sprzedających się albumach zdecydowała się na 5-letnią przerwę, a po niej zaprezentowała światu krążek, który może i otrzymał wiele pochlebnych recenzji, jednak fani najwidoczniej byli już zmęczeni czekaniem i w ogóle nie zainteresowali się faktem, że ich ulubienica wydała coś nowego. Przykładów tego typu mógłbym mnożyć bez liku, ale myślę, że nie ma takiej potrzeby.
Warto zwrócić uwagę na to, że istnieje jednak pewne grono artystów (niestety niezbyt liczne), którzy byli na topie na początku dekady i nadal cieszą się popularnością – mimo nieubłaganie mijającego czasu. Doskonałym przykładem będzie tu girlsband Girls Aloud, który od 2002 r., gdy jego debiutancki singiel „Sound of the underground” dotarł na szczyt zestawienia sprzedaży singli w Wielkiej Brytanii, zdołał umieścić aż 20 swoich kolejnych singli w czołowej dziesiątce listy (dopiero wydany w 2009 r. singiel „Untouchable” zakończył tę niezwykle dobrą passę, zajmując „jedynie” 11. pozycję w singlowym zestawieniu). Dodatkowo wspomnieć warto tu chociażby o Madonnie, która wszystkie wydane w tej dekadzie studyjne płyty umieściła na szczycie brytyjskiego zestawienia bestsellerów płytowych, a na liście singli królowało 5-krotnie (z wynikiem 13 „numerów jeden” na liście singli jest ona absolutną rekordzistką wśród wokalistek).
Artystów, którzy święcili triumfy w Wielkiej Brytanii, jest oczywiście więcej, ale nie będę ich tu wszystkich wymieniał. Chciałbym jednak przywołać ciekawy przypadek zespołu Take That. Wydawało się bowiem, że ów boysband lata świetności ma już zdecydowanie za sobą; toteż gdy panowie zdecydowali się na powrót na muzyczną scenę po długoletniej z nią rozłące, mało kto wierzył, że są w stanie osiągnąć spektakularny sukces. Nie wróżył im go m.in. wspominany już Robbie Williams (były członek grupy), dlatego odrzucił propozycję kolegów, aby wspólnie z nimi występować. Efektem powrotu Take That są jednak 2 wyśmienicie sprzedające się albumy: „Beautiful world” (ponad 2,6 mln sprzedanych w Wielkiej Brytanii egzemplarzy krążka) i „The circus” (niespełna 2 mln egzemplarzy), a nadto 3 singlowe „numery jeden”: „Patience”, „Shine” i „Greatest day”. Rzadko w muzyce zdarza się, aby po tylu latach przerwy znów zostać pokochanym przez tłumy – zważmy bowiem na to, że comebacki uwielbianych niegdyś przez Brytyjczyków girlsbandów Spice Girls i All Saints okazały się (zwłaszcza w przypadku tego drugiego) kompletną klapą. Jak widać, czasem warto jednak podjąć ryzyko…
A teraz czas na podsumowanie.
ALBUMY
*Bestsellery płytowe rok po roku:
(w nawiasach podaję, w jakim nakładzie w samej Wielkiej Brytanii sprzedał się do dzisiaj każdy z albumów)
2000 – Robbie Williams „Sing when you’re winning” (2,4 miliona kopii),
2001 – Dido „No Angel” (3,05 miliona kopii) – 10-krotna platyna,
2002 – Robbie Williams „Escapology” (2,03 mln kopii),
2003 – Dido „Life for rent” (2,83 mln kopii),
2004 – Scissor Sisters „Scissor Sisters” (2,5 mln kopii),
2005 – James Blunt „Back to bedlam” (3,17 mln kopii) – 10-krotna platyna (jest to tym samym najlepiej sprzedający się album dekady w Wielkiej Brytanii),
2006 – Snow Patrol „Eyes open” (2,1 mln kopii),
2007 – Amy Winehouse „Back to black” (2,98 mln kopii),
2008 – Duffy „Rockferry” (2,07 mln kopii),
2009 – Susan Boyle „I dreamed a dream” (album nadal rewelacyjnie się sprzedaje – w ciągu zaledwie kilku tygodni sprzedano już prawie 1,6 mln jego kopii).
*W sumie od stycznia 2000 r. do końca grudnia 2009 r. na 1. miejsce zestawienia bestsellerów płytowych w Zjednoczonym Królestwie trafiły dokładnie 272 albumy nagrane przez 168 wykonawców.
*Największe bestsellery płytowe dekady:
10. Take That „Beautiful world”
9. Scissor Sisters „Scissor Sisters” (jedyna w tym zestawieniu niebrytyjska płyta)
8. Coldplay „A rush of blood to the head”
7. Dido „Life for rent”
6. The Beatles „1”
5. David Gray „White ladder”
4. Leona Lewis „Spirit”
3. Amy Winehouse „Back to black”
2. Dido „No angel”
1. James Blunt „Back to bedlam”
*Albumy, które spędziły największą liczbę tygodni na szczycie listy sprzedaży:
– 10 tygodni: James Blunt „Back to bedlam”, Dido „Life for rent”,
– 9 tygodni: The Beatles „1”,
– 8 tygodni: Take That „Beautiful world”, Leona Lewis „Spirit”,
– 7 tygodni: Dido „No angel”, Robbie Williams „Swing when you’rewinning”, Robbie Williams „Escapology”, Justin Timberlake „Justified”, Micheal Jackson „The essential Michael Jackson”.
*6 albumów Robbiego Williamsa przebywało na 1. miejscu zestawienia bestsellerów płytowych w sumie przez 23 tygodnie, co jest najlepszym wynikiem tej dekady. Drugie miejsce w tym rankingu zajęła Dido – pomimo tego, że na 1. pozycji umieściła znacznie mniej, bo zaledwie 2 albumy, cieszyły się one na tyle dużą popularnością, że spędziły łącznie 17 tygodni na szczycie zestawienia.
*Artyści z największą liczbą albumów, które w ciągu ostatnich 10 lat dotarły do 1. miejsca na liście sprzedaży:
– Westlife – 7 – „Coast to coast” (2000), „World of our own” (2001), „Unbreakable – the greatest hits” (2002), „Turnaround” (2003), „Face to face” (2005), „The love album” (2006), „Back home” (2007),
– Robbie Williams – 6 – „Sing when you’re winning” (2000), „Swing when you’re winning” (2001/2002), „Escapology” (2002/2003), „Greatest hits” (2004), „Intensive care” (2005), „Rudebox” (2006),
– Eminem – 5 – „The Marshall Mathers LP” (2000), „The Eminem Show” (2002), „Encore” (2004), „Curtain call: the hits” (2005/2006), „Relapse” (2009),
– Madonna – 5 – „Music” (2000), „American life” (2003), „Confessions on a dance floor” (2005), „Hard candy” (2008), „Celebration” (2009).
*Najszybciej sprzedający się fonograficzny debiut w historii brytyjskiego rynku muzycznego: Susan Boyle „I dreamed a dream”. W ciągu pierwszego tygodnia (listopad 2009 r.) sprzedano 411 820 egzemplarzy tej płyty. Piosenkarka (będąca finalistką brytyjskiej edycji programu „Mam talent”) pobiła w ten sposób rekord ustanowiony wcześniej przez laureatkę programu „The X Factor”, Leonę Lewis, której debiutancki album „Spirit” w pierwszym tygodniu sprzedaży (2007 r.) trafił do rąk 375 872 brytyjskich nabywców. Oba te rezultaty dalekie są jednak od wyniku zespołu Oasis, którego trzeci studyjny album pt. „Be here now”, wydany w 1997 r., rozszedł się w ciągu pierwszego tygodnia sprzedaży w oszałamiającym nakładzie ok. 813 tysięcy kopii!
Natomiast tytuł najszybciej sprzedającego się albumu dekady (a zatem już niekoniecznie albumu debiutanta) przypadł w udziale grupie Coldplay i ich „X&Y” – 464 471 kopii. Na drugim miejscu tego rankingu uplasowała się wspomniana Susan Boyle z „I dreamed a dream”, a na najniższym stopniu podium spotykamy Dido z jej drugim w karierze longplayem, „Life for rent” (400 351 kopii).
fot. okładka albumu: Susan Boyle „I dreamed a dream” (israbox.com)
SINGLE
*W ciągu dekady jedynie 10 singli wydanych w tym czasie osiągnęło w Wielkiej Brytanii sprzedaż przekraczającą 1 milion kopii. 5 z nich to debiutanckie single finalistów brytyjskich konkursów talentów (takie tytuły oznaczyłem gwiazdką) a 2 to single charytatywne.
Oto lista 10 szczęśliwców:
– Bob The Builder „Can we fix it?” – 2000 r. – 1,01 mln kopii,
– Kylie Minogue „Can’t get you out of my head” – 2001 r. – 1,1 mln kopii,
– Shaggy feat. RikRok „It wasn’t me” – 2001 r. – 1,19 mln kopii,
– *Hear’Say „Pure and simple” – 2001 r. – 1,08 mln kopii,
– *Will Young „Anything is possible”/”Evergreen” – 2002 r. – 1,8 mln kopii (jest to tym samym najlepiej sprzedający się singiel dekady w Wielkiej Brytanii),
– *Gareth Gates „Unchained melody” – 2002 r. – 1,4 mln kopii,
– Band Aid 20 „Do they know it’s Christmas?” – 2004 r. – 1,14 mln kopii,
– *Shayne Ward „That’s my goal” – 2005 r. – 1,1 mln kopii,
– Tony Christie feat. Peter Kay „(Is this the way to) Amarillo” – 2005 r. – 1,19 mln kopii,
– *Alexandra Burke „Hallelujah” – 2008 r. – 1,11 mln kopii.
*Artyści z największą liczbą „numerów jeden” w okresie od stycznia 2000 do końca grudnia 2009 r.:
– Westlife – 11 – „I have a dream”/”Seasons in the sun”, „Fool again”, „Against all odds” (duet z Mariah Carey), „My love”,”Uptown girl”, „Queen of my heart”, „World of our own”, „Unbreakable”, „Mandy”, „You raise me up”, „The rose”,
– Eminem – 7 – „The real Slim Shady”, „Stan” (duet z Dido), „Without me”, „Lose yourself”, „Just lose it”, „Like toy soldiers”, „Smack that” (Akon feat. Eminem),
– McFly – 7 – „5 colours in her hair”, „Obviously”, „All about you”/”You’ve got a friend”, „I’ll be OK”, „Don’t stop me now”/”Please, please”, „Star girl”, „Baby’s coming back”/”Transylvania”,
– Sugababes – 7 – „Freak like me”, „Round round”, „Hole in the head”, „Do they know it’s Christmas?” (różni wykonawcy), „Push the button”, „Walk this way” (duet z Girls Aloud), „About you now”,
– Beyoncé – 5 – 1 jako członkini Destiny’s Child: „Independent women part I”; 4 jako solistka: „Crazy in love” (feat. Jay-Z), „Deja vu” (feat. Jay-Z), „Beautiful liar” (duet z Shakirą), „If I were a boy”,
– Busted – 5 – „You said no”, „Crashed the wedding”, „Who’s David?”, „Thunderbirds”/”3am”, „Do they know it’s Christmas?” (różni wykonawcy),
– Cheryl Cole – 5 – 4 jako członkini Girls Aloud: „Sound of the underground”, „I’ll stand by you”, „Walk this way” (duet z Sugababes), „The promise”; 1 jako solistka: „Fight for this love”,
– Madonna – 5 – „American pie”, „Music”, „Hung up”, „Sorry”, „4 minutes” (feat. Justin Timberlake & Timbaland),
– Robbie Williams – 5 – „Rock DJ”, „Eternity”/”The road to Mandalay”, „Somethin’ stupid” (duet z Nicole Kidman), „Radio”, „Do they know it’s Christmas?” (różni wykonawcy),
– Will Young – 5 – „Anything is possible”/”Evergreen”, „Light my fire”, „The long and winding road” (duet z Garethem Gatesem), „Leave right now”, „Do they know it’s Christmas?” (różni wykonawcy),
– Britney Spears – 4 – „Born to make you happy”, „Oops!…I did it again”, „Toxic”, „Everytime”,
– Daniel Bedingfield – 4 – „Gotta get thru this”, „If you’re not the one”, „Never gonna leave your side”, „Do they know it’s Christmas?” (różni wykonawcy),
– Dizzee Rascal – 4 – „Do they know it’s Christmas?” (różni wykonawcy), „Dance wiv me” (feat. Calvin Harris & Chrome), „Bonkers” (feat. Armand Van Helden), „Holiday” (feat. Chrome),
– Elvis Presley – 4 – „A little less conversation” (vs. JXL), „Jailhouse rock” (reedycja), „One night” (reedycja), „It’s now or never (reedycja),
– Gareth Gates – 4 – „Unchained melody”, „Anyone of us (stupid mistake)”, „The long and winding road” (duet z Willem Youngiem)/”Suspicious minds”, „Spirit in the sky” (feat. The Kumars),
– Girls Aloud – 4 – „Sound of the underground”, „I’ll stand by you”, „Walk this way” (duet z Sugababes), „The promise”,
– Jay-Z – 4 – „Crazy in love” (Beyoncé feat. Jay-Z), „Deja vu” (Beyoncé feat. Jay-Z), „Umbrella” (Rihanna feat. Jay-Z), „Run this town” (feat. Rihanna & Kanye West),
– Justin Timberlake – 4 – „Where is the love?” (The Black Eyed Peas feat. J.T.) „SexyBack” (feat. Timbaland), „Give it to me” (Timbaland feat. J.T. & Nelly Furtado), „4 minutes” (Madonna feat. J.T. & Timbaland),
– Nelly – 4 – „Dilemma” (duet z Kelly Rowland), „My place” (feat. Jaheim)/”Flap your wings”, „Over and over” (duet z Timem McGraw), „Nasty girl” (The Notorious B.I.G. feat. Diddy, Jagged Edge, Nelly & Avery Storm),
– Oasis – 4 – „Go let it out”, „The hindu times”, „Lyla”, „The importance of being idle”
– The Black Eyed Peas – 4 – „Where is the love?” (feat. Justin Timberlake), „Boom boom pow”, „I gotta feeling”, „Meet me halfway”
– Timbaland – 4 – „SexyBack” (Justin Timberlake feat .Timbaland), „Give it to me” (feat. Justin Timberlake & Nelly Furtado), „The way I are” (feat. Keri Hilson & D.O.E.), „4 minutes”(Madonna feat. Justin Timberlake & Timbaland),
– U2 – 4 – „Beautiful day”, „Take me to the clouds above” (LMC vs. U2), „Vertigo”, „Sometimes you can’t make it on your own”.
*Piosenki, które powracały na szczyt po spadku na niższą lokatę:
– S Club 7 „Don’t stop movin'” – 2001 r.,
– Daniel Bedingfield „Gotta get thru this” – 2001/2002 r.,
– Eric Prydz „Call on me” – 2004 r.,
– Shakira feat. Wyclef Jean „Hips don’t lie” – 2006 r.,
– The Black Eyed Peas „Boom boom pow” – 2009 r.,
– The Black Eyed Peas „I gotta feeling” – 2009 r.
*Single najdłużej okupujące 1. miejsce listy w danym roku:
2000 – Westlife „I have a dream”/”Seasons in the sun” – 4 tygodnie (po 2 tygodnie w grudniu 1999 r. i w styczniu 2000 r.); gdyby jednak ograniczyć się do okresu od stycznia do grudnia: Sonique „It feels so good” i Bob The Builder „Can we fix it?” – po 3 tygodnie,
2001 – Atomic Kitten „Whole again” i Kylie Minogue „Can’t get you out of my head” – po 4 tygodnie,
2002 – Enrique Iglesias „Hero”, Gareth Gates „Unchained melody”, Elvis vs. JXL „A little less conversation”, Girls Aloud „Sound of the underground” – po 4 tygodnie,
2003 – The Black Eyed Peas feat. Justin Timberlake „Where is the love?” – 6 tygodni,
2004 – Eric Prydz „Call on me” – 5 tygodni,
2005 – Tony Christie feat. Peter Kay „(Is this the way to) Amarillo” – 7 tygodni,
2006 – Gnarls Barkley „Crazy” – 9 tygodni,
2007 – Rihanna feat. Jay-Z „Umbrella” – 10 tygodni, a tuż po niej: Leona Lewis „Bleeding love” – 7 tygodni,
2008 – Basshunter „Now you’re gone”, Duffy „Mercy” i Katy Perry „I kissed a girl” – po 5 tygodni,
2009 – Lily Allen „The fear” – 4 tygodnie.
fot. okładka singla: Westlife „Mandy” – wykonawcy, który w latach 2000-2009 umieścił na 1. miejscu The UK Singles Chart najwięcej swoich singli (mlstatic.com)
ROK 2000
*Najlepiej sprzedające się single roku:
(obok tytułów podaję informację, ile egzemplarzy singla sprzedano w roku, w którym został on wydany – jest to o tyle istotne, że jeżeli singiel wydany został końcem roku, to jego ostateczny wynik jest niejednokrotnie znacznie wyższy od tego, który tu podaję)
5. Baha Men „Who let the dogs out?” – 618 576 kopii
4. Eminem feat. Dido „Stan” – 634 380 kopii
3. Sonique „It feels so good” – 642 001 kopii
2. All Saints „Pure shores” – 685 343 kopie
1. Bob The Builder „Can we fix it?” – 853 151 kopii
*W sumie 43 single dotarły na szczyt listy w ciągu 12 miesięcy 2000 r., co stanowi rekord tego zestawienia.
*W okresie od czerwca do września 2000 r. aż 13 kolejnych „numerów jeden” zajmowało 1. miejsce tylko przez 1 tydzień, co też jest rekordowym wynikiem.
*Średni wynik sprzedaży singla z 1. pozycji – ok. 110 tys. egzemplarzy.
*Największa liczba kopii singla sprzedana w ciągu 1 tygodnia: ok. 360 000 kopii – Bob The Builder „Can we fix it?” (tydzień świąteczny).
ROK 2001
*Top 5 singli:
5. DJ Ötzi „Hey baby” – ok. 747 000 kopii
4. Atomic Kitten „Whole again” – ok. 939 000 kopii
3. Kylie Minogue „Can’t get you out of my head” – 1 037 235 kopii
2. Hear’Say „Pure and simple” – 1 078 400 kopii
1. Shaggy feat. RikRok „It wasn’t me” – 1 180 700 kopii
*30 singli dotarło na szczyt listy w 2001 r.
*Największa liczba kopii singla sprzedana w ciągu 1 tygodnia: 549 839 kopii – Hear’Say „Pure and simple”.
ROK 2002
*Top 5 singli:
5. Elvis vs. JXL „A little less conversation” – 634 364 kopie
4. Nelly feat. Kelly Rowland „Dilemma” – 659 662 kopie
3. Enrique Iglesias „Hero” – 742 478 kopii
2. Gareth Gates „Unchained melody” – 1 329 740 kopii
1. Will Young „Anything is possible”/”Evergreen” – 1 789 919 kopii
*30 singli dotarło na szczyt listy w 2002 r.
*Największa liczba kopii singla sprzedana w ciągu 1 tygodnia: 1 108 659 kopii – Will Young „Anything is possible”/”Evergreen”.
ROK 2003
*Top 5 singli:
5. Will Young „Leave right now” – ok. 390 000 kopii
4. Michael Andrews feat. Gary Jules „Mad world” – ok. 395 000 kopii
3. R. Kelly „Ignition (remix)” – ok. 550 000 kopii
2. Gareth Gates feat. The Kumars „Spirit in the sky” – 551 527 kopii
1. The Black Eyed Peas „Where is the love?” – ok. 634 000 kopii
*22 single dotarły na szczyt listy w 2003 r.
*Największa liczba kopii singla sprzedana w ciągu 1 tygodnia: 273 508 kopii – Gareth Gates feat. The Kumars „Spirit in the sky”.
ROK 2004
*Top 5 singli:
5. Usher feat. Lil Jon & Ludacris „Yeah!” – ok. 300 000 kopii
4. Eric Prydz „Call on me” – ok. 335 000 kopii
3. DJ Casper „Cha cha slide” – 351 421 kopii
2. Eamon „Fuck it (I don’t want you back)” – 552 407 kopii
1. Band Aid 20 „Do they know it’s Christmas?” – ok. 1 094 000 kopii
*29 singli dotarło na szczyt listy w 2004 r.
*Największa liczba kopii singla sprzedana w ciągu 1 tygodnia: 292 594 kopie – Band Aid 20 „Do they know it’s Christmas?”.
ROK 2005
*Top 5 singli:
5. McFly „All about you” – 388 250 kopii
4. James Blunt „You’re beautiful” – 471 388 kopii
3. Crazy Frog „Axel F” – 526 740 kopii
2. Shayne Ward „That’s my goal” – 874 444 kopie
1. Tony Christie feat. Peter Kay „(Is this the way to) Amarillo” – 1 100 233 kopie
*28 singli dotarło na szczyt listy w 2005 r.
*Średni wynik sprzedaży singla z 1. miejsca: 80 437 egzemplarzy.
*Największa liczba kopii singla sprzedana w ciągu 1 tygodnia: 742 180 kopii – Shayne Ward „That’s my goal”.
ROK 2006
*Top 5 singli:
5. Sandi Thom „I wish I was a punk rocker (with flowers in my hair)” – ok. 325 600 kopii
4. Scissor Sisters „I don’t feel like dancin'” – 353 733 kopie
3. Shakira feat. Wyclef Jean „Hips don’t lie” – ok. 495 000 kopii
2. Leona Lewis „A moment like this” – 700 069 kopii
1. Gnarls Barkley „Crazy” – 820 053 kopie
*24 single dotarły na szczyt listy w 2006 r.
*Największa liczba kopii singla sprzedana w ciągu 1 tygodnia: 571 253 kopie – Leona Lewis „A moment like this”.
*Utwór „No tomorrow” grupy Orson dotarł na szczyt listy ze sprzedażą równą zaledwie 17 694 kopie, co jest najsłabszym wynikiem w historii brytyjskiej fonografii.
*Rok 2006 to także kiepski czas dla programu „Top of the Pops”, który po 42 latach emisji został zdjęty z anteny. Zakończyło się również wydawanie popularnego magazynu „Smash Hits”.
*W 2006 r. dokonano pewnych istotnych modyfikacji w zasadach układania notowań listy The UK Singles Chart – dzięki temu utwór „Crazy” Gnarls Barkley trafił na szczyt listy, będąc wówczas dostępny wyłącznie w sprzedaży cyfrowej. Od tego momentu, aby dopuszczalne było uwzględnienie legalnej sprzedaży internetowej pliku mp3 przy sporządzaniu notowania, plik taki musiał w najbliższym czasie zostać wydany również fizycznie jako singiel. Z wymogu tego zrezygnowano jednak już w 2007 r. i obecnie każdy pobierany legalnie z internetu plik mp3 jest brany pod uwagę przy układaniu listy (nawet jeśli nigdy na fizycznym nośniku nie został wydany.
ROK 2007
*Top 5 singli:
5. Take That „Rule the world” – 357 325 kopii
4. Leon Jackson „When you believe” – 395 669 kopii
3. Mika „Gracy Kelly” – 492 500 kopii
2. Rihanna feat. Jay-Z „Umbrella” – 512 730 kopii
1. Leona Lewis „Bleeding love” – 787 652 kopie
*18 singli dotarło na szczyt zestawienia w 2007 r., co jest najskromniejszym wynikiem tej dekady.
*Średni wynik sprzedaży singla z 1. miejsca: 55 425 kopii.
*Największa liczba kopii singla sprzedana w ciągu 1 tygodnia: ok. 275 000 kopii – Leon Jackson „When you believe”.
*10-tygodniowy pobyt piosenki „Umbrella” Rihanny i Jaya-Z na 1. miejscu listy to najlepszy rezultat dekady.
ROK 2008
*Top 5 singli:
5. Nickelback „Rockstar” – 469 652 kopie
4. Katy Perry „I kissed a girl” – 479 453 kopie
3. Duffy „Mercy” – 535 664 kopie
2. The X Factor Finalists 2008 „Hero” – 751 243 kopie
1. Alexandra Burke „Hallelujah” – 887 933 kopie
*20 singli dotarło na szczyt zestawienia w 2008 r.
*Średni wynik sprzedaży singla z 1. miejsca: 71 528 egzemplarzy.
*Największa liczba kopii singla sprzedana w ciągu 1 tygodnia: 576 046 kopii – Alexandra Burke „Hallelujah”.
ROK 2009 (moje podsumowanie 2009 roku znajdziecie TUTAJ)
*Top 5 singli:
5. Cheryl Cole „Fight for this love”
4. Joe McElderry „The climb”
3. Lady Gaga feat. Colby O’Donis „Just dance”
2. The Black Eyed Peas „I gotta feeling”
1. Lady Gaga „Poker face” – ok. 900 000 kopii
*32 single dotarły na szczyt zestawienia w 2009 r.
*Średni wynik sprzedaży singla z 1. miejsca: 93 213 egzemplarzy.
*Największa liczba kopii singla sprzedana w ciągu 1 tygodnia: 502 569 kopii – Rage Against The Machine „Killing in the name”.
*W sumie 275 singli znalazło się na 1. miejscu listy w okresie od stycznia 2000 r. do końca grudnia 2009 r.
fot. okładka albumu: James Blunt „Back to bedlam” – najlepiej sprzedającego się albumu dekady w Wielkiej Brytanii (last.fm)